Fintele - My Happy Place

Gisteren in de late namiddag vertrekken we richting Fintele. We worden bediend door een vrouwelijke sluiswachter die ons vertelt over de grote watersnood van 2 jaar geleden. Het moet wat geweest zijn, de sluizen van het kanaal stonden gewoon open, aan Fintele stond alles blank, de redding van een oud koppeltje of niet uit hun huisje aan de Knokkebrug, de mensen die niet snapten waarom niet alles naar de zee geloosd werd .... maar je zit wel met eb en vloed hé. 't moet wat geweest zijn hier. 

Rond 5 uur zijn we hier, er staat veel wind maar de Sunstar ligt goed. Neus in de zon voor de zonnepanelen en achterdek uit de wind. We kunnen nog buiten dineren, Stefan maakt een lekkere pasta. We zien de laatste aflvering van De Tatooist van Auswitch, mooie serie. Stefan mist daardoor de qualificaties van de Cats. Maar ze halen het, zondag spelen ze voor goud. Dan kan hij zeker kijken als ik met Wolf naar huis rij. 

Deze ochtend zonnegroet aan de waterkant in een grasperk vol wilde bloemen, beter krijg je het niet.

Vandaag wordt het de dag van "de hrote hoeste" en de verhalen. We fietsen eerst naar Lo-Reninge, waar we beginnen met ne gewone koffie in de Zwaan.

Dan is het tijd voor het bezoekercentrum van Jules DeStrooper, waar we ontdekken hoe Jules eind 1800 eerst met zijn amandelkoekje en dan uiteraard met zijn alom bekende wafeltje de markt en de wereld veroverde. Hij heeft het koekje niet zlef uitgevonden, het was een koekje dat hier in de westhoek met nieuwjaar gemaakt werd. Ze noemen dat wafeltje ook "Lukken" (ik weet dat nog van ons mama) omdat er geLUK mee gemoeid was in het nieuwe jaar. Jules heef het verfijndmet kruiden uit zijn winkel en er de wereld mee veroverd.

5 generaties is de koekjesfabriek in de familie gebleven, nog maar onlangs zijn ze verkocht aan een andere familie. 

Op het einde van de toer mag je alle koekejs proeven bij een tasje koffie, koekjeparadijs. Ik dacht dat ik een filmpje genomen had van al dat lekkers maar het is dus een foto van het begin en een van het einde van de rij ... alles er tussen moet je maar fantaseren. 

Uiteraard op het einde het winkeltje ... we hebben koeken gekocht natuurlijk. We gaan er spaarzaam op zijn. 

Verderop kunnen we krieken bij de boer kopen, eerst proeven natuurlijk welke de lekkerste zijn. En dan samen met de dame even naar de boomgaard van 2000 kersenbomen, met kersen manmanman. 

De boomgaard was van haar schoonbroer, die vorig jaar overleden is (56 jaar), hij was alleen geen kinderen wel veel broers en zussen. 1 broer (veearts) heeft het huis gekocht, een andere broer (varkensboer) de boomgaard. En met zijn allen zetten ze nu zijn werk verder, maar het is een stiel appart. Ze verkopen particulier en de kersen worden ook op de markten hier in de Vlaanders verkocht. Weer een verhaal uit het leven gegrepen en tja je moet niet wachten om je dromen waar te maken en alles uit het leven te halen. Weer een mooie ontmoeting. 

Het doel van de fietstocht is Westfleteren en bier gaan drinken, voor de "hoeste". Maar blijkt dat onze fietstocht niet langs de abdij gaat. Beter ons huiswerk maken en morgen nog eens proberen. 

Het is weeral een prachtige dag op een hele mooie plek in Vlaanderen. Dankbaar.