Fintele - Boechout - Veurne

Gisteren ondernemen we nog een poging om ne Westfleteren te gaan consumeren, maar zoals gevreesd "gesloten'. Ik had gisteren naar de abdij gebeld, maar die kunnen mij alleen verder helpen met een bezinning. Ah nee daar bel ik niet voor ik wil bier drinken en kopen. De man wees mij vriendelijk door naar de overkant van de abdij ... maar hij vreesde dat ze een weekje gesloten  zijn. Hij krijgt gelijk. We zijn 1 dag te vroeg. T zal voor ne volgende keer zijn. Geen erg we gaan weer ne lekkere capuchino drinken in Westfleteren. 

Fietsen aan boord en chillen op het achterdek.  Wolf arriveert rond 5 uur met al onze vergeten voorwerpen🫣.

We gaan heerlijk dineren bij de Hooipiete. Jammer dat Storm en Broos er niet bij konden zijn maar zo eens een zoon alleen is ook waardevol. Hij vertelt 100-uit over zijn mooie reis,  zijn werk en andere dingen, hij leert mij weer een andere manier selfies trekken. Heel leuk.

Ik krijg een lift naar Boechout en in de wagen babbelen we verder, best openhartig. Waar is de tijd dat hij zo'n gesloten boek was, ik ben blij zo.

Hij zet me af bij Mimi, we kletsen bij maar missen onze 3de musketier die in de Ardennen zit. We testen de nieuwe manier om selfies te trekken, na een paar mislukte pogingen zitten er toch enkele goeie tussen .... lachen en ogen open 😃

Het wordt een beetje te laat maar t is dan ook een flitsbezoek. 

Lekker gezond ontbijt, haverpap met gerolde druiven en blauwe bessen🤔. Gezellig, wat een goed idee van Mimi om bij haar te logeren. Dubbele pret voor dezelfde prijs. 

Het gaat "goed" met Moekie, blij haar te zien. Ze is tevreden met haar "lukken". Ik doe nog een verdienstelijke poging met de nieuwe selfietruk.

En dan is het weeral tijd om mijn trein te halen. 3 uur terug naar de kust en toch nog een eindje lopen naar het station. Maar valt allemaal  goed mee, ook de hitte. 

Ik trein terug naar Veurne in een airco-gekoelde wagon. Druk maar niet overdreven. Blij dat ik op en af geweest ben. Stefan vaart in zijn eentje naar Veurne. Hij staat me op te wachten aan t station. We vinden een plekje op het enige terras op de markt dat schaduw heeft. Het is er overdruk. We eten pannekoeken en drinken vanalles om toch maar niet naar de overhitte boot te moeten. 

Al bij al valt het mee, doek hangen en een windje.