Namen - Huy

Blijkbaar vraagt ht vlagverhaal voor sommigen wat meer uitleg. Wel het zit namelijk zo: Sinds wij op de Franse kanalen varen willen wij graag een vlag van de VNF (Voies Navigables de  France) dat is ondertussen dus al 5 jaar. Iedere keer dat we aan een buro komen of een manneke van de VNF zien gaan we er acher vragen. We zijn er al dichtbij geweest, ik heb ze al eens bijna vast gehad enz maar het is ons nog nooit gelukt. Dus in Givet, de sluis waar we Frankrijk verlaten .... de laatste kans voor dit jaar .... en ja die mens wou ze voor ons de volgende dag meebrengen. Tja dan fiets je die 15 km wel op en af niet? 

Anyway na het groeten van de vlag hebben we nog een leuke avond op het achterdek op de Maas. Tot nu toe kunnen we nog elke avond tot een uur of 8 buiten zitten. Ons hoor je niet klagen hoor. 

Gisteren een rit met hindernissen van Waulsort naar Namen. We vertrekken op tijd maar moeten hier en daar wachten aan de sluis, 1 keer omdat er juist ene door was en ze nog moest keren, 1 keer omdat de sluiswachter volgens de boekjes werkte en dan moet je wachten tot er eventueel een andere boot komt en één keer omdat de deur kapot was; Zo gaat dat ook op de kanalen. 

In de vroege namiddag zijn we in Namen, wat perikelen met andere boten terwijl de muur zo lang is en er zoveel plaats is maar ja ....

Wij duiken de stad in gewapend met onze paraplu's want er komt nog wat. We vinden een zalig koffiebarreke, bestellen ons 2 dubbele capuchino's en spelen triomino's.

Het wordt een echte cup dit jaar, Stefan heeft het spel eindelijk door en wordt een waardige tegenstander. 

Tegen 6 uur aan boord, pastakke eten, serie kijken en voldaan ons bed in. 

Deze ochtend wakker voor de wekker. Ik ga naar de bakker in Jambes (da's gewoon aan de andere kant van de brug) en dan zijn we weg. We kunnen nog net mee met een vrachtschip door de sluis, chanceke. Het is toch wat friskes vandaag, nog wel de short maar toch ook een fleeceke. De volgende sluis pakken we met 3 vrachtschepen. Die laten ons dan achter want in Huy (Hoei) houden we het voor bekeken (@Mimi Huy Statte hé). Het waait hard vandaag. De fietsen van boord want we gaan eens kijken waar we morgen willen eten, blijkbaar in de andere haven, 4km verder, waar we niet willen liggen want aan de baan en aan de koeltorens, is een goed restaurant (heb ik uit goede bron). De fietstocht is een uitdaging. Maar we hebben toch onze reservatie voor morgen bevestigd. 

We passeren nog het kabelbaantje en gaan dan op de markt iets drinken, we beginnen met ne cola en ne capuchino en eindigen met ne Chimay. Stefan verslaat mij meesterlijk met Triominos. 

Naar huis langs den echte beenhouwer voor charcuterie, mmmmm dat gaat smaken. 

En hopla, weeral een achterdek in de zon om te aperitieven. Dankuwel.