Kanne - Hasselt

Het zijn een paar zware dagen geweest en morgen nog de zwaarste. 

We vertrekken in Huy vroeg genoeg, in de hoop mee te kunnen met vrachtschepen. Omdat er weer te weinig water is schudden ze niet meer voor pleziervaaart alleen. Het zit ons een beetje tegen, we kunnen wel mee maar missen net de sluis. Dus eerst gaat ze naar beneden, dan komt ze terug naar boven en dan pas is het aan ons. En het zijn trage sluizen. Het is wat het is. Ettelijke uren, amper 2 sluizen en 50 km verder stoppen we in Kanne. We zijn wel moe. We gaan naar het café aan de haven en drinken een paar Trippel d'Anvers en trakteren ons op lekker Limburgse vlaai. 

De volgende dag van "t zelfde, mee met vrachtverkeer op Albertkanaal, op zich geen probleem maar het duurt zijn tijd. Voor je met 3 vrachtschepen en 3 yachtjes de sluizen in en uit bent ....dat vraagt zijn tijd. Het is zo. 

Maar de haven van Hasselt is fijn. Jammer dat de weg er naar toe niet zo fijn is. Albertkanaal, niks voor ons, te veel industrie. Dan varen we liever langs Maasmechelen (village) Bochelt en sas 5 in Dessel🥃.

Maar Hasselt is leuk, we gaan eten bij de Indier en trakteren ons op een lekker ijsje. 

Vandaag maken we een fietstocht maar het bevalt ons niet zo, is het te warm of hebben we het gehad ik weet het niet. 

Terug aan de Quartierbleu is er een soort modeshow aan de gang, tja Hasselt modestad hé. We zitten op de eerste rij. 

Ik bel met Jeroen en we regelen Athene, we gaan nog eens op stap met ons 2tjes in Oktober .... voor hij naar Nieuw-Zeeland verdwijnt 😪

Morgen wordt een zware dag; bijna 80 km 3 sluizen en de passageplanning. Niet van onze gewoonte. We zien er alle 2 tegen op maar we hebben geen keus. 

Huy - Yeunten Ling

Vandaag rustdag in Huy. Hier zijn we graag. We fietsen terug naar de Tibetaanse tempel, ook daar zijn we graag ... hoe zou dat nu komen. Stevig klimmen, naast de muur van Hoei. 

We maken kennis met een vrjwilliger, drinken samen een tas koffie en hij doet zijn verhaal. Interessante ontmoeting, als we doorgaan lopen we nog even Lama Zuppa tegen het lijf, altijd een leuke verschijning. 

We fietsen terug naar Hoei, Stefan langs de muur ik rij rond. We hebben afgesproken op de markt. Uiteraard zit hij al te wachten maar ik heb weer een ander mooi kantje ban Huy leren kennen. We drinken kofiie met een koekje. 

Om 3 uur varen we door naar de andere haven in Hoei, ja ja hier zijn er 2 een lelijke en een mooie.

We varen naar de lelijke maar daar gaan we straks eten en dan vallen we liever in de boot dan nog eens 7 km te moeten fietsen met een buikje rond. 

Namen - Huy

Blijkbaar vraagt ht vlagverhaal voor sommigen wat meer uitleg. Wel het zit namelijk zo: Sinds wij op de Franse kanalen varen willen wij graag een vlag van de VNF (Voies Navigables de  France) dat is ondertussen dus al 5 jaar. Iedere keer dat we aan een buro komen of een manneke van de VNF zien gaan we er acher vragen. We zijn er al dichtbij geweest, ik heb ze al eens bijna vast gehad enz maar het is ons nog nooit gelukt. Dus in Givet, de sluis waar we Frankrijk verlaten .... de laatste kans voor dit jaar .... en ja die mens wou ze voor ons de volgende dag meebrengen. Tja dan fiets je die 15 km wel op en af niet? 

Anyway na het groeten van de vlag hebben we nog een leuke avond op het achterdek op de Maas. Tot nu toe kunnen we nog elke avond tot een uur of 8 buiten zitten. Ons hoor je niet klagen hoor. 

Gisteren een rit met hindernissen van Waulsort naar Namen. We vertrekken op tijd maar moeten hier en daar wachten aan de sluis, 1 keer omdat er juist ene door was en ze nog moest keren, 1 keer omdat de sluiswachter volgens de boekjes werkte en dan moet je wachten tot er eventueel een andere boot komt en één keer omdat de deur kapot was; Zo gaat dat ook op de kanalen. 

In de vroege namiddag zijn we in Namen, wat perikelen met andere boten terwijl de muur zo lang is en er zoveel plaats is maar ja ....

Wij duiken de stad in gewapend met onze paraplu's want er komt nog wat. We vinden een zalig koffiebarreke, bestellen ons 2 dubbele capuchino's en spelen triomino's.

Het wordt een echte cup dit jaar, Stefan heeft het spel eindelijk door en wordt een waardige tegenstander. 

Tegen 6 uur aan boord, pastakke eten, serie kijken en voldaan ons bed in. 

Deze ochtend wakker voor de wekker. Ik ga naar de bakker in Jambes (da's gewoon aan de andere kant van de brug) en dan zijn we weg. We kunnen nog net mee met een vrachtschip door de sluis, chanceke. Het is toch wat friskes vandaag, nog wel de short maar toch ook een fleeceke. De volgende sluis pakken we met 3 vrachtschepen. Die laten ons dan achter want in Huy (Hoei) houden we het voor bekeken (@Mimi Huy Statte hé). Het waait hard vandaag. De fietsen van boord want we gaan eens kijken waar we morgen willen eten, blijkbaar in de andere haven, 4km verder, waar we niet willen liggen want aan de baan en aan de koeltorens, is een goed restaurant (heb ik uit goede bron). De fietstocht is een uitdaging. Maar we hebben toch onze reservatie voor morgen bevestigd. 

We passeren nog het kabelbaantje en gaan dan op de markt iets drinken, we beginnen met ne cola en ne capuchino en eindigen met ne Chimay. Stefan verslaat mij meesterlijk met Triominos. 

Naar huis langs den echte beenhouwer voor charcuterie, mmmmm dat gaat smaken. 

En hopla, weeral een achterdek in de zon om te aperitieven. Dankuwel.

De vlag

Vandaag is het de grote dag. We mogen de vlag gaan halen. Ik ben al vroeg uit de veren, neem een douchke, was mijn haar .... ne mens mag zijn best doen voor het grote moment. 

De fietsen toch nog eens van boord. Een heel gedoe hier want ze gaan de steigers hier veranderen, en eigenlijk mochten we hier niet liggen, maar allez 't is niet zo erg, want ik ben den ingenieur, en ik loop hier wat rond, en 'k zal eens bellen en ik ben belangrijk. Whatever, wij doen gewoon wat we willen doen en vertrekken met onze fiets richting Frankrijk. 1 nachtje in België en we gaan al terug naar het buitenland. Onderweg moeten we toch stoppen want een regenbui, zijn we eigenlijk niet meer echt gewoon op de fiets ... laatste keer was in Duinkerke ... hoelang is dat geleden. Maar een regenbui gaat ons niet van onze vlag houden, regenkledij aan en verder fietsen. En daar is het moment, het meneerke herkent mij en gaat de vlag halen. We ruillen voor een paar Vlaamse pintjes. Iedereen content. 

We fietsen tot Givet en daar kan de regenlkedij weer uit en breekt de zon door. Hopla, 't is mooi weer. We gaan een koffietje drinken in een gezellig barreke dat we nog kennen van vorige keer (goei zeteljes ook) en gaan daarna onze laatste plat du jour eten op terras, aan de Maas, in de zon (met de vlag in onze zak). 

Langs de bakker om een baguette en wat dacht je  .... 2 taartjes. Dit jaar zijn we zeker niet afgevallen in tegendeel. 

In een heerlijk weertje fietsen we terug naar Waulsort. Ondertussen zijn de werken geen stap verder opgeschoten sinds deze ochtend. Tja, misschien toch wel belangrijk dat mijnheer de ingenieur blijft rondlopen op de werf, of is dit de manier om aan tewerkselling te doen in Wallonië? 🫢

Fietsen aan boord en daar zijn onze buren van Revin op de fiets. Ze liggen nu in Anseremme. Babbelaars niet te doen, vooral zij is lachen. Ze staan hier zeker een uur te kletsen en Stefan doet lekker mee. 

En dan le moment suprème, het hijsen van de vlag, wat kan het leven toch mooi zijn als ne mens met weinig content is.