Kanne - Hasselt

Het zijn een paar zware dagen geweest en morgen nog de zwaarste. 

We vertrekken in Huy vroeg genoeg, in de hoop mee te kunnen met vrachtschepen. Omdat er weer te weinig water is schudden ze niet meer voor pleziervaaart alleen. Het zit ons een beetje tegen, we kunnen wel mee maar missen net de sluis. Dus eerst gaat ze naar beneden, dan komt ze terug naar boven en dan pas is het aan ons. En het zijn trage sluizen. Het is wat het is. Ettelijke uren, amper 2 sluizen en 50 km verder stoppen we in Kanne. We zijn wel moe. We gaan naar het café aan de haven en drinken een paar Trippel d'Anvers en trakteren ons op lekker Limburgse vlaai. 

De volgende dag van "t zelfde, mee met vrachtverkeer op Albertkanaal, op zich geen probleem maar het duurt zijn tijd. Voor je met 3 vrachtschepen en 3 yachtjes de sluizen in en uit bent ....dat vraagt zijn tijd. Het is zo. 

Maar de haven van Hasselt is fijn. Jammer dat de weg er naar toe niet zo fijn is. Albertkanaal, niks voor ons, te veel industrie. Dan varen we liever langs Maasmechelen (village) Bochelt en sas 5 in Dessel🥃.

Maar Hasselt is leuk, we gaan eten bij de Indier en trakteren ons op een lekker ijsje. 

Vandaag maken we een fietstocht maar het bevalt ons niet zo, is het te warm of hebben we het gehad ik weet het niet. 

Terug aan de Quartierbleu is er een soort modeshow aan de gang, tja Hasselt modestad hé. We zitten op de eerste rij. 

Ik bel met Jeroen en we regelen Athene, we gaan nog eens op stap met ons 2tjes in Oktober .... voor hij naar Nieuw-Zeeland verdwijnt 😪

Morgen wordt een zware dag; bijna 80 km 3 sluizen en de passageplanning. Niet van onze gewoonte. We zien er alle 2 tegen op maar we hebben geen keus. 

Huy - Yeunten Ling

Vandaag rustdag in Huy. Hier zijn we graag. We fietsen terug naar de Tibetaanse tempel, ook daar zijn we graag ... hoe zou dat nu komen. Stevig klimmen, naast de muur van Hoei. 

We maken kennis met een vrjwilliger, drinken samen een tas koffie en hij doet zijn verhaal. Interessante ontmoeting, als we doorgaan lopen we nog even Lama Zuppa tegen het lijf, altijd een leuke verschijning. 

We fietsen terug naar Hoei, Stefan langs de muur ik rij rond. We hebben afgesproken op de markt. Uiteraard zit hij al te wachten maar ik heb weer een ander mooi kantje ban Huy leren kennen. We drinken kofiie met een koekje. 

Om 3 uur varen we door naar de andere haven in Hoei, ja ja hier zijn er 2 een lelijke en een mooie.

We varen naar de lelijke maar daar gaan we straks eten en dan vallen we liever in de boot dan nog eens 7 km te moeten fietsen met een buikje rond. 

Namen - Huy

Blijkbaar vraagt ht vlagverhaal voor sommigen wat meer uitleg. Wel het zit namelijk zo: Sinds wij op de Franse kanalen varen willen wij graag een vlag van de VNF (Voies Navigables de  France) dat is ondertussen dus al 5 jaar. Iedere keer dat we aan een buro komen of een manneke van de VNF zien gaan we er acher vragen. We zijn er al dichtbij geweest, ik heb ze al eens bijna vast gehad enz maar het is ons nog nooit gelukt. Dus in Givet, de sluis waar we Frankrijk verlaten .... de laatste kans voor dit jaar .... en ja die mens wou ze voor ons de volgende dag meebrengen. Tja dan fiets je die 15 km wel op en af niet? 

Anyway na het groeten van de vlag hebben we nog een leuke avond op het achterdek op de Maas. Tot nu toe kunnen we nog elke avond tot een uur of 8 buiten zitten. Ons hoor je niet klagen hoor. 

Gisteren een rit met hindernissen van Waulsort naar Namen. We vertrekken op tijd maar moeten hier en daar wachten aan de sluis, 1 keer omdat er juist ene door was en ze nog moest keren, 1 keer omdat de sluiswachter volgens de boekjes werkte en dan moet je wachten tot er eventueel een andere boot komt en één keer omdat de deur kapot was; Zo gaat dat ook op de kanalen. 

In de vroege namiddag zijn we in Namen, wat perikelen met andere boten terwijl de muur zo lang is en er zoveel plaats is maar ja ....

Wij duiken de stad in gewapend met onze paraplu's want er komt nog wat. We vinden een zalig koffiebarreke, bestellen ons 2 dubbele capuchino's en spelen triomino's.

Het wordt een echte cup dit jaar, Stefan heeft het spel eindelijk door en wordt een waardige tegenstander. 

Tegen 6 uur aan boord, pastakke eten, serie kijken en voldaan ons bed in. 

Deze ochtend wakker voor de wekker. Ik ga naar de bakker in Jambes (da's gewoon aan de andere kant van de brug) en dan zijn we weg. We kunnen nog net mee met een vrachtschip door de sluis, chanceke. Het is toch wat friskes vandaag, nog wel de short maar toch ook een fleeceke. De volgende sluis pakken we met 3 vrachtschepen. Die laten ons dan achter want in Huy (Hoei) houden we het voor bekeken (@Mimi Huy Statte hé). Het waait hard vandaag. De fietsen van boord want we gaan eens kijken waar we morgen willen eten, blijkbaar in de andere haven, 4km verder, waar we niet willen liggen want aan de baan en aan de koeltorens, is een goed restaurant (heb ik uit goede bron). De fietstocht is een uitdaging. Maar we hebben toch onze reservatie voor morgen bevestigd. 

We passeren nog het kabelbaantje en gaan dan op de markt iets drinken, we beginnen met ne cola en ne capuchino en eindigen met ne Chimay. Stefan verslaat mij meesterlijk met Triominos. 

Naar huis langs den echte beenhouwer voor charcuterie, mmmmm dat gaat smaken. 

En hopla, weeral een achterdek in de zon om te aperitieven. Dankuwel.

De vlag

Vandaag is het de grote dag. We mogen de vlag gaan halen. Ik ben al vroeg uit de veren, neem een douchke, was mijn haar .... ne mens mag zijn best doen voor het grote moment. 

De fietsen toch nog eens van boord. Een heel gedoe hier want ze gaan de steigers hier veranderen, en eigenlijk mochten we hier niet liggen, maar allez 't is niet zo erg, want ik ben den ingenieur, en ik loop hier wat rond, en 'k zal eens bellen en ik ben belangrijk. Whatever, wij doen gewoon wat we willen doen en vertrekken met onze fiets richting Frankrijk. 1 nachtje in België en we gaan al terug naar het buitenland. Onderweg moeten we toch stoppen want een regenbui, zijn we eigenlijk niet meer echt gewoon op de fiets ... laatste keer was in Duinkerke ... hoelang is dat geleden. Maar een regenbui gaat ons niet van onze vlag houden, regenkledij aan en verder fietsen. En daar is het moment, het meneerke herkent mij en gaat de vlag halen. We ruillen voor een paar Vlaamse pintjes. Iedereen content. 

We fietsen tot Givet en daar kan de regenlkedij weer uit en breekt de zon door. Hopla, 't is mooi weer. We gaan een koffietje drinken in een gezellig barreke dat we nog kennen van vorige keer (goei zeteljes ook) en gaan daarna onze laatste plat du jour eten op terras, aan de Maas, in de zon (met de vlag in onze zak). 

Langs de bakker om een baguette en wat dacht je  .... 2 taartjes. Dit jaar zijn we zeker niet afgevallen in tegendeel. 

In een heerlijk weertje fietsen we terug naar Waulsort. Ondertussen zijn de werken geen stap verder opgeschoten sinds deze ochtend. Tja, misschien toch wel belangrijk dat mijnheer de ingenieur blijft rondlopen op de werf, of is dit de manier om aan tewerkselling te doen in Wallonië? 🫢

Fietsen aan boord en daar zijn onze buren van Revin op de fiets. Ze liggen nu in Anseremme. Babbelaars niet te doen, vooral zij is lachen. Ze staan hier zeker een uur te kletsen en Stefan doet lekker mee. 

En dan le moment suprème, het hijsen van de vlag, wat kan het leven toch mooi zijn als ne mens met weinig content is. 

Haybes - Waulsort (enter Belgium)

Inderdaad Mimi, het gaat vooruit. Vandaag varen we België binnen. 

We hebben thans nog mooie dagen. Het weer is niet top maar eigenlijk klagen we niet. Als we varen is het wat minder, maar we zitten nog altijd in Tshirt en short, en amper regen. De regenkledij hebben we nog niet boven moeten halen. 

In Revin kunnen we nog tot de zon onder is buiten zitten, dus da's genieten hé. 's Ochtends gaat Stefan nog effe diesel halen en ik ga in de fout bij de bakker; tja ik had al 2 croissants gevraagd en toen zag ik de tarte au framboise .... ja ne mens kan dan niet meer terug. Als ik thuis kom is hij weeral aan 't kletsen met de buren, 2 80'ers uit Brugge die al sinds 2003 de Franse kanalen doen, leuke sterke verhalen, heel inspirerend voor Stefan ... maar 6 maanden neen dat ga ik niet doen. 

In de vroege namiddag zijn we weg. We hebben een planning gemaakt maar daar komt toch nooit niets van. Dus ipv van in Fumay te stoppen gaan we tot achter den hoek in Haybes omdat we dan meer zon op het achterdek hebben. En de zon heb je nodig als je nog wilt buiten zitten. En dat lukt wonderwel. Heerlijke middag op ons achterdek, in de zon aan het mooie gemeentehuis van Haybes.

Gratis electriciteit, manneke komt ons om 18.30 in gang zetten. De captainerie bestaat niet meer sinds 2 jaar maar je krijgt nog wel electriciteit en water. 

's Avonds kijken we naar de Zomerhit 2025, zo hebben we toch een beetje het België-gevoel😍. We vinden het wel leuk, ach ja ... we worden oud. 

Na eeenzalige nacht worden we wakker in het rustige Haybes. We zijn hier alleen. We vertrekken op het gemakske. Afhankelijk van het weer tot Waulsort in België.  Tshirt en short dus wij content.

We ontsnappen steeds de regenbuien, en varen op ons gemakse tot Givet, daar moeten we ons kaske inleveren. Ik ga naar binnen en vraag voor de laatste keer dit jaar of ze een vlag van de VNF hebben waar daar zoeken we al 5 jaar naar. Nee, die hebben ze niet .... ik zie er ene twijfelen ... ik denke effe doorgaan ... cho ja hoe kunnen we daar toch aangeraken, we zouden die echt graag hebben, weten jullie niets .... en hij breekt ... waar gaan jullie naar toe? ik heb er een thuis ... ik kan die morgen meebrengen. Dat is het dichtste dat we al bij de vlag geraakt zijn, dus ik ga in mijn oplossingsgerichte ... Wij gaan naar Waulsort en als jij de vlag morgen meebrengt blijven we daar liggen en komen we ze morgen met de fiets halen, om hoe laat ben je hier .... koe, horens en vatten denk ik. Allez we hebben morgen een afspraak voor een vlag aan de 4cheminées. Ik ben benieuwd. 

Het gaat morgen niet regenen dus maken we een fietstochtje tot Givet voor de vlag. Ben benieuwd of het lukt. 

We varen verder tot Waulsort, meren aan en genieten nog van de zon op het achterdek, weeral.

We moeten effe naar binnen voor een bui maar geen erg, als ze over is blijven wij niet binnen zitten hoor. 

Monthermé - Revin

Gisteren leuk varen naar Monthermé, de Maas is echt zo mooi. De brede rivier die door de valleien kronkelt. In Monthermé gaan we bier drinken in de Bar Tabac, ze hebben daar groen Chimay. Dat kan alleen maar fout lopen. We worden overvallen door een regenplensbui maar de paraplu's en de parasollen lossen het op. We maken kennis met het koppel onder de parasol achter ons, Olivier en Emanuelle uit België.

Ze wonen in de weekend samen in Brussel en in de week zit hij in Parijs voor zijn werk. Ze hebben net een huisje gekocht hier een beetje verder aan de Semois en vinden de rust daar zalig. Ze moeten nog wel veel verbouwen en nu komen ze op vakantie en fietsen ze wat rond. Toffe mensen. En zo  loopt het dan uiteraard fout na 3 chimays. Maar leuke ontmoeting. 

Vandaag gaan we eerst eten en we worden weer verwend. Het weer wordt steeds slechter, en tussen de regenbuien door geraken we in het restaurant en terug aan boord. We varen dan maar verder tot Laifour of Revin we zien wel. Short kan nog net maar wel met trui en in de sluizen toch maar best regenjasje aan. Maar ondanks het weer blijft de Maas mooi. Af en toe probeert de zon maar het lukt net niet. We laten Laifour liggen, het is daar mooi maar je moet echt buiten kunnen zitten dus naar Revin, het is daar ook mooi. Een beetje de cote d'Azur aan de Maas zeggen wij altijd. We meren aan om 5 uur en lopen rap naar de Lidl achter de hoek. Ijskastje vol tot België, want we zijn er bijna. 

Le Chèsne - Lumes

We zijn echt op de terugweg. Op een gegeven moment riekt een paared zijn stal zegt het spreekwoord .... wel om in die trent verder te gaan hoorde ik Antwerpen roepen. Het is goed geweest, dat gedoe hier met dat water, dan weer geen probleem dan weer wel .... genoeg. De Maas naar huis en klaar met wat geluk zien we Storm nog voor hij naar Columbia vertrekt. 

Maar eerst nog het verhaal. Om 9 uur uit de veren want vandaag de sluizentrap van les Ardennes. Dwz. 7 km en 19 sluizen. Ik ben geen rekenwonder maar ge begrijpt dat dit echt de ene uit de andere in is. 

De eerste sluis moeten we effe bellen naar Givet, want het manneke is er nog niet. Die starten dan vandaar de boel op. So far so good. Deze keer alles naar boven. Sluis 18, dus de 2de staat klaar, wij erin, naar boven en .... patat al direct van Jan, de deur gaat niet open. Maar dan verschijnt het manneke, die drukt op een knopke en hopla sesam open u. En dan is het inderdaad werken werken werken, ik leg een kussentje vanvoor want ik ga niet meer naar achter tussen 2 sluizen, niet de moeite. Een kleine 3 uur zijn we bezig. Het gaat echt vlot, elke sluis staat klaar we moeten nergens meer wachten. Alles is wel geautomatiseers maar het manneke volgt ons toch de hele tijd. Leuke job. 

Om half 1 zijn we in Le Chèsne. Deze keer is er niemand en kunnen we gewoon in de kom en moeten we niet tegen de muur. We haasten ons om ne menu du jour te gaan in eten in het enige "restaurant" hier. We worden gevoed maar culinair is iets anders. De rest van de namiddag is relaxen. Tot er een huurboot aankomt, das altijd een beetje cinema maar deze keer zeker. Met veel te veel vitesse komen ze binnen varen, slagen hem in achteruit, knallen tegen de kaaimuur, en nog eens en nog eens. En maar lachen in hun matching marineTshirt. Ik vind het maar respectloos met het grief van een ander. 

We gaan naar de winkel en aperitieven in de bar tabac (ja hier in la Chèsne heb je alles; een bakker, een winkel, een restaurant en een bar tabac (ook nen kebab maar daar zijn we niet geweest). Onze vrienden van de huurboot zitten er ook, en ze herkennen ons ... en kom erbij zitten. Jawij zijn maar beginners en we kunnen het niet, ja dat hebben we gezien. Ja maar jullie lachen ons een beetje uit ... euh nee ik heb schirk van jullie als ik jullie zo bezig zie. Ja maar wij zijn full verzekerd hoor zodat we geen zever achteraf hebben. Ja ... das gemakkelijk hé, bootje terugbrengen en een ander los het op maar als je tegen die van ons knalt zitten wij wel met de herstelling achteraf. Ach ik doe geen moeite. 

Vandaag, wil ik voor onze buren weg. Stel je voor dat je samen de sluizen moet nemen neen dat zie ik echt niet zitten. Weg wezen hier. 

Weinig water hier en daar. Sommige biefs zijn vol andere weer minder. Maar het moet gezegd, dit stuk is echt mooi varen en daar genieten we van. In Pont à Bar is geen plek dus moeten we verder. Om 3 uur zijn we in Lumes een paar km en sluizen voor Charleville-Mézières maar daar willen we dit jaar niet heen. Na 3 keer hebben we het gehad. 

Morgen verder de Maas af richting grens, niet zo ver meer. 

Ik heb het een beetje moeilijk vandaag🤍🌻🌊

Neuville-day

Gisteren echt rustdag in Attigny, echt verdiend en nodig. Allez rustdag, in de ochtend doen we nog de nodige inkopen en halen mazout. Ik ga op prospectie naar de camping want volgens onze "ollandse" vriend van gisteren in het café kan je daar ook goed eten. Maar best toch even checken. Menu ziet er goed uit en is best gezellig en we kunnen buiten zitten. Dus wij daar naar toe tegen 6 uur. En of het lekker was en veel en eigenlijk wel gezellig. 

En nu zijn we weer hier na 2 jaar. We doen de 1ste 7 sluizen van de sluizentrap van 26 sluizen, sluis uit de ander in. Neuville-day is de enige plek waar je halt kan houden. We deden dat 2 jaar geleden ook, weliswaar in de andere richting en we doen dat nu weer. Het is hier absoluut niets veranderd, het bejaarde koppeltje zit nog steeds onder het luifeltje in de namiddag van de buitenlucht te genieten. Zalig toch. En wj doen ook hetzelfde, alles van boord en in de schaduw genieten van een luie middag. Niet dat het nodig was want we hebben amper 2 uur gevaren maar gewoon omdat het kan. 

Ik kijk de Navi app nog eens na, de probleem bief beneden heeft ondertussen nog maar 1.2 meter water dus dat had niet meer gelukt, maar ondertussen is het hier ook een probleem geworden. Maar ik denk nog niet zo erg. Niet leuk in ieder geval.

Tegen de avond bellen we met de zonen, zalig toch. Storm heeft duidelijk aandacht nodig, Wolf laat het gebeuren. We kletsen wel een uur en een half over vanalles en niks. Love it. 

Attingy

En hoe het soms volledig fout kan lopen, maar geen erg. 

We hebben een helse dag achter de rug, maar dat vertel ik straks misschien. 

We komen aan in Attigny om 17.30 veel te laat. We leggen ons vast, nog nen ollander in de afdaling .... das voor straks. Nu alles dicht, het dorp in brood scoren voor vanavond. Geen probleem hier, er zijn zelfs 2 bakkers, dus luxe. Gewapend met een brood en 2 taartjes verzeilen we in Hotel de Lorraine, ofte het plaatselijke café. Daar gaan we ne ricard drinken, die hebben we verdiend. En toen liep het fout. Als we binnenkwamen zeggen we bonjour tegen iedereen, maar na ne pastis, en fout tropical kasteelbiertje, en dan nog nen trippel, kent iedereen hier ons en gaan we als de beste vrienden naar huis, met ons frans brood en patékes. 

Ik leg de camenbert uit, begin aan de blog en Stefan gaat de ollanders wat slimmer maken, met  de wetenschap die wij nu hebben over het avontuur van vandaag. Dat ga ik nu vertellen. 

Dus deze ochtend gaat de wekker om 08:00 en een half uur later zijn we weg. Na een uurtje zijn we aan de probleem-bief. Uiteraard geblokkeerd. Dommerikken hebben de telefoon niet genoteerd, dom dom dom, dus zijn we even zoet met het juiste nummer te vinden ... die we niet vinden .... maar een andere sector wil wel de juiste sector verwittigen. Na een uur is daar een manneke, die draait de sluis voor ons. Varen naar binnen, gaan naar boven, tiens precies niet helemaal, deuren open en bam, precies het noordzeestrand met afgaande tij. Hier is gewoon geen water.

We doen een uurenhalf over amper 7km, stress, we raken vanalles want er is gewoon geen water. We zien nu wel wat voor rommel er allemaal in de kanalen ligt. Ik vervloek Stefan dat we niet gewoon teruggevaren zijn maar dat hij persé langs hier wilde gaan. Een beetje rescue helpt, danku Ina. Maar waarom doen we dit toch vraag ik me dan af. Adrelanine Adrelanine, niet goed. Eens de bief van 8 km door .... Walahla. 

Geen probleem meer. Alleen wordt het nog een lange dag. Rethel vinden we echt niets, dus we gaan door naar Attingy. Maar das nog wel een eind en nog een probleem sluis maar dat weten we ondertussen en we hebben de juiste nummer. 

Dus doodvermoeid komen we aan In Attigny en de rest heb je hierboven gelezen. 

Pingincourt

Allez patat, t is weer van dat. Gisteren zijn er 2 zeilboten aangekomen aan het meer. Uiteraard wordt er een klapke gedaan. Die zeilers toch hé. Ze waren onderweg met hun zeilbootjes naar Griekenland via de Franse kanalen en ik weet niet goed hoe nog. Anyway ze zijn gestrand in Verdun op de Maas, hebben daar 6 weken gewacht op "water", dat is dus niet gekomen en dan zijn ze moeten gaan lopen op de Maas want die ging dicht. Zijn langs les Ardennes tot hier geraakt en zijn nu onderweg terug naar huis .... droom in het water. Waarom doen die dat toch? en waarom is er geen community waar die mensen hun informatie kunnen halen. Doet me terugdenken aan onze Zweedse vrienden een paar jaar geleden. 

Anyway, uiteraard langs de andere kant OEI probleem op Les Ardennes en de Maas? We gaan dan toch maar eens kijken op de app van de VNF (wat wij ook veel te weining doen) en ja inderdaad de maas rood vanaf  Pont à Bar vanaf daar geel, dus weinig water maar genoeg voor ons (dat wisten we al). Les Ardennes ook weinig water maar genoeg voor ons maar toch ook dat we met de pleziervaart moeten groeperen om water te besparen met het schutten. Tja, op zich geen erg maar bezorgd mij, ongeruste ziel, toch stress. 

We gaan toch maar voortmaken. Dus deze ochtend wekker en voor dag en dauw zijn we weg, allez .... om half 9 varen we door. 

Eerst nen tunnel door van 2,5 km, we kunnen dat hé maar ik vind het niet leuk en deze keer dampten de ramen aan, en gezien we cabrio varen zowel van binnen als van buiten dus de ruitenwissers hielpen niet. 

Voor de rest liep alles vlot, alle sluizen stonden klaar, kaske terug afgeven en nu is het terug trekken aan de stok. We vorderen toch een eindje. een kleine 40 km, achtrer den hoek van les Ardennes. 

't Was dierendag vandaaag; deze ochtend voor de tunnel 2 prachtig blinkende blauwe ijsvogels die heel de tijd voor ons vlogen, onderweg veel roofvogels, op het kanaal sprong er net voor onze neus een gigantische vis uit het water (meestal horen we een plons en zien we rimpels op het water, en als klap op de vuurpijl springt er reetje terug in het bos als we passeren. Het moeten niet altijd olifanten te zijn om te genieten van wat de natuur je geeft. 

Rond 3 uur zijn we in Pingincourt, 't is goed geweest. In den boek heb ik geschreven dat het hier een 2 sterren plek is met een petanqueveldje aan de andere kant van de sluis. Op 7 km van Les Ardennes, 't is goed geweest. We meren aan, halen onze ballen boven en met 2 pinten en ne zak chips begeven we ons naar het petanqueveldje. We denken dat het privé is, want er zetetjes, een tafel, een ring om in te gaan staan, scorebord, ....maar dat speelt ook goed. We kennen de regels nog van op den 3-daagse trouw van Marit en Hervé. Deze keer lukt het mij iets minder en verlies ik nipt van Stefan. Maar het was leuk, ontspannend, beetje sporten doet goed 💪

Oh ja onderweg naar het veldje langs de sluis komen we een manneke van de VNF tegen. We denken dat we nu weten hoe het zit; er is weer enen bief waar een probleem is op 7 km van hier en de bief zelf is ook 7 km, en maar 1,5 meter water en er komt niks bij dus op een dag zal het gedaan zijn. Dus daar gaan we morgen passeren en dan is het kwaad geschied. 

De zon komt er uiteindelijk nog door, dus aperitieven en BBQ op het achterdek, of hoe het leven mooi kan zijn. 

Anizy - Pargny-Filain

En we vorderen gestaag richting huiswaarts. 

Na onze middag in Guny vertrekken we de volgende dag richting Aziny, een kleine 20 km en 4 sluizen verder. Dus echt vorderen is het niet maar het Canal de l'Oise à l'Aine bevalt ons wel. 

Dus in Aziny, houden we halt. De Goedleven is er al, we doen het traject op dezelfde manier alleen vertrekken zij om 9 uur 's morgens en dan draaien wij ons nog eens om in ons zalige bed. 

Het is warm, dus de alles van boord. We trekken eerst het dorp in op zoek naar een bakker. We verwonderen ons over het bord "Attention Ecluse" aan de brug. Allez voor wat is dat nu nodig, daar hebben die auto's toch geen last van, en trouwens hier is helemaal geen écluse ... tot we zien dat er een autosluis is met alternerend verkeer 🫢 Hoe je toch in je eigen kleine wereldje kan verdwijen. 

Verdorie, de bakker  is met jaarlijks verlof en den andere gaat pas om 16.30 open. Terug afdalen naar de "Port". Ja ze noemen de muur aan het grasveld met 2 ringen en 1 bolder hier "Le Port"🤣. Achter den hoek is ne Carrefour en we gaan wat fruit kopen. 

De rest van de namiddag genieten we onder de boom, Stefan leest en ik worstel met mijn haakwerk. Om 5 uur gaat hij terug naar de bakker en bel ik met de girls, love them❤️. We maken provisoir een afspraak in de Ardennen, we zien wel wat lukt. Dat we elkaar missen mag duidelijk zijn, niettegenstaande we alle 3 leuke dingen doen. 

We eten lekker Frans brood met kaas, en als het donker is kijken we een aflevering Squid games met een lekker taartje. 

De volgende dag is het richting Pargny-Filain, aan het meer van Monampteuil. Weer niet ver hoor 10 km en 4 sluizen maar de voorlaatste sluis wil niet openen. Bellen, maar ja net 12 uur en dan is het dejeuner, we zien dat ze wat proberen met de pc want ze loopt een paar keer leeg en vol en we zien de andere deur open en toe gaan maar na 2 uur onder de brug te vertoeven,

komt een manneke en die tovert een beetje "sezam open u" en klaar. Hij gaat mee naar de volgende sluis want daar ook problemen. Tja 🤔.

Om half 3 zijn we op bestemming.

De Goedleven had ons vroeger verwacht .... yeah right. Wat manoevres om aan te leggen want de Goedleven is groot en hij wil liever niet dat we dubbelen dus hij moet wat naar voor. Stefan mikt hem ertussen met onze neus op ne centimeter van de Goedleven en ons gat op ne centimeter van het wrak achter ons. Maar de boys vinden het goed zo ... dan ik ook. 

Het is slecht weer, koud en regen, wat een verschil met gisteren. We kruipen binnen met onze jogging en sokken. 

Om 19.00 uur heeft Mme Dubois een reservatie voor 2 in Ma belle Provence, resto'ke hier achter den hoek. We denken rap iets te gaan eten, maar de menu van 35 € kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan. Het is even duur als we gewoon ne plat en een dessertje zouden pakken dus waarom niet maar ..... Een Amuzeke, een voorgrerecht, een sorbetje, een hoofdschotel, kaas, en een dessertje .... 't is wat veel maar ja .... we doen het toch maar. Ik probeer een fotoreportage te maken maar meestal heb ik het bordje al aangevallen als ik eraan denk. 

Anyway, na 3 uur wandelen voldaan maar met een veel te volle maag naar huis. 

Als ik wakker wordt heb ik nog steeds geen honger. De Goedleven is laat vandaag, we zien ze net vertrekken. Stefan legt de Sunstar toch een half meterke naar voor. Beter zo. 

Vandaag gaan we fietsen, mooi tochtje langs de Voie verte, we kopen zuivere honing bij een particulier in Neuville-de-Aillette. Wat volgens ons het mooiste dorpje is hier in de buurt. We brengen een bezoekje aan Les Jardin de Guillemett waar we van gescharmeerd zijn.

Fietsen langs de enige bakker hier in de omstreken voor een brood en 2 croissants. En gaan in Hotel du Golf (ja Mimi, een 4 sterren hotel met het golfterrein aan de andere kant van het meer) een koffie en ne cola drinken 💲💲💲😯

Het is weer een mooie fietstocht, we maken geen lus maar fietsen terug hoe we gekomen zijn want mooie weg. Onderweg eten we ons heerlijk croissantje. Ik krijg het niet op .... nog te vol van gisteren. 

Het is terug mooi weer vandaag, maar niet te warm, zalig om te fietsen. 

Morgen varen we weer verder richting Canal des Ardennes, we zien wel hoe ver we geraken. 

Morlincourt - Guny

Voila sé, we zitten op Canal de L'Oise à L'Aisne, nog nooit gedaan. ' t Is den doorsteek naar Reims en de Marne vanuit Canal du Nord. Ik ben benieuwd. Vanaf nu weer met het alom bekende kaske, we kunnen onze gang gaan, niet meer afhankelijk van den dejeuner van de sluiswachters, varen wanneer wij willen maar ook geen gezellig babbelke meer aan de sluis, tja tis teen of tis tander. 😉

We varen niet zo veel vandaag, na gisteren mag het eens wat kalmer aan. Slechts een 20 km en 2 sluizen. We stoppen rond de middag in Guny, ne muur met bolders, gras met bomen en picknicktafels. Onze huisraad van boord en daar zitten we voor de rest van  de dag. 

Ik haak naarstig verder, om dan te merken dat ik 2 dezelfde voorkanten ineen gestoken heb, niet zo erg dat haal ik uiteen en zet ik terug ineeen maar de ene kant is groter dan de andere (losser en vaster haken ...) we zien wel ik los het wel op. Haken is toch iets helemaal anders dan breien, ik vind het leuk maar absoluut een uitdaging. Belangrijkste, het verstand gaat zonder problemen op 0 (misschien iets te veel) en ik amuzeer mij. Mediteren kan oolk maar is iets ingewikkelder. 🥴

We spelen nog eens ons nieuw spel, blijkbaar doen we het al heel den tijd verkeerd. Mr. Google helpt ons vooruit en ja .... nu wordt het pas echt leuk. 

Vanavond BBQ, altijd leuk. 

Het wordt hier nog druk op de muur. Er lag er al ene (Stefan is zich al eens gaan moeien want ze hadden blijkbaar een probleem) en nu komt er net nog eentje aan sé. Druk druk druk. 

Froissy - Veaux Eclusier - Morlincourt

Ziezo, gisteren slapen we lekker uit en vetrekken richting Cappy. Het is plots druk, iedereen die gisteren niet verder kon wil vandaag verder op de Somme. De organisatie is het even kwijt, wel 5 boten die stroom op wil en 2 stroom af, das wat veel tegelijk. Wij vinden alles goed en wachten als het nodig is. Babbelen met de andere schepen waar we mee dubbelen. Goed voor de middag zijn we er. Het was dan ook maar 5 km, 1 sluis en 2 bruggen. 

Heerlijke middag op het achterdek, ik doe wat administratie (want dat moet ook gebeuren), Stefan knutselt wat, zoals ons amperreke (generator) aan de praat proberen te krijgen, ik haak wat en hij leest en we aperitieven en maken ons klaar om tegen 7 uur te gaan eten in Le p'tit Bouchon, op 't hoekske aan de overkant. En weeral lekker smullen. 

We laten het ons extra smaken want we beseffen dat het nu wel eens effe gedaan kan zijn. Morgen de Nord op en dan tot op de Maas waarschijnlijk niet veel te beleven naast het water. 

Maar als we de balans opmaken van de Somme zijn we dankbaar. Het is hier zooo mooi, overal is er wel iets te doen, meestal wel een bakker of een winkel en een restaurant (zelfs heel goede), mooie en goede aanlegpaatsjes, electriciteit, ..... Vanalles wat een grote stad zoals Amiens, een dorp als een postkaart  met kasteel en al zoals Long,  een stadje met bakkers en supermarkten en een superwasserette zoals Corbie, de kust in St-Valery, en bijna overal fietsknooppunten. Iedereen is hier ontzettend vriendelijk en alles werkt, de efficiëntie had beter gekunnen maar gezien wij tijd hadden hebben we dat alleen opgemerkt en ons er niet aan geërgerd.  Gezien de omstandigheden was de keuze om dit jaar de Somme te doen een waardevol cadeau, we waren snel thuis en konden de Sunstar zonder probleem 10 dagen laten liggen, en kregen de tijd om echt te vertragen en het verlies en verdriet te laten zijn. Dit was de beste plek waar we konden zijn. 

Vandaag zijn we aan de terugtocht begonnen, pas op we zijn nog effe bezig hoor, maar toch op de terugtocht. We verlaten de Somme en varen Canal du Nord op. We gaan tot Pont l'Eveque, richting Maas. Dus we zijn nog wel even bezig. 

De Nord is de Nord, je moet het doen om ergens te geraken. Maar vandaag hebben we weeral geluk, het is zondag en er is geen vrachtverkeer.... misschien eentje om te onthouden als het uitkomt. Dus we vordern gestaag. Eens de 1ste sluis door staan de volgende 6 open voor ons. Eigenlijk valt het allemaal heel goed mee. We hebben nu ons systeem in de sluis, zelfs al heb je alleen een trap en amper een bolder er net naast en moet je stijgen. Toen we de 1ste keer de Nord deden was het zoeken en uitproberen, nu gaat het vanzelf. Voordeel wel dat we alleen zijn, niet te onderschatten natuurlijk. Maar alles maakt wel dat we de Nord een beetje anders bekijken, het is hier echt wel heel mooi qua natuur, agricultuur. 

Om half 6 zijn we in Pont l'Eveque, nee hier gaan we niet meer blijven liggen want het is niks waard. We pakken nog het 1ste sluiske van de l'Oise maar geraken niet veel verder want om 6 uur is t hier gedaan. Geen erg, in den boek staan plekjes genoteerd waar verborgen bolders te vinden zijn, en daar doen we  het. Om iets voor 6 na 9 uur en 63 km en 11 sluizen verder houden we het voor bekeken. Van een H&Mmeke gesproken. Maar toch blij dat we de Nord door zijn. 

We aperitieven zoals we dat goed kunnen. 

Plots stopt er naast de bood een porche Carrera 911 4x4, met een porche  daktent,

"is er hier veel vekeer?" bijlange niet,  't is hier zelfs geen weg gewoon gras dat ze af en toe maaien. OK , ze rijden wat verder en installeren zicht daar. Ze komen kennis maken, gewoon 2 zottekes die als ze ergens iets leuk zien het er van pakken, hun tent opzetten en zien wat het brengt. Ge kunt dat niet geloven hé maar hier kom je dat dan tegen. 

Stefan is nu een heerlijke pasta aan 't bereiden, ik heb er zin in. 

Amiens - Corbie - Bijna Capie

Wat heb ik toch een leven om dankbaar voor te zijn. 

Gisteren verlaten we Amiens. Maar ik moet jullie nog vertellen van het prachtige klank-en lichtspel aan de kathedraal. Echt de moeite. We moeten wel op de lage trappen gaan zitten en das ne moeilijke voor ons. We houden het wel vol want heel mooi, maar we worden toch een dagje oouder. We zijn content dat we gegaan zijn. 

De volgende dag verlaten we op tijd Amiens. We halen de sluis van Corbie net niet. We stranden om 12 uur voor de sluis. We maken van de nood een deugd en doen wat we eigenlijk veel meer moeten doen, we poetsen de Sunstar. Achteraf altijd content. Ik maak de was klaar want in Corbie een goei wasserette. Om 2 uur gaan we door de sluis en meren we aan. Fietsen van boord en naar de Wasserette. Ik regel de was en Stefan fiets op en af met bidons om mazout te halen.

Tja varen is vakantie maar af en toe corvee. Als de was gedaan is terug naar de Sunstar en alles ophangen. En dan is het al tijd om iets te gaan eten. Buiten ne kebab en ne pizzeria is er één hotel/restaurant. Niet echt gezellig, terras op de straat/parking, maar 't is al wat er is. L' Abbatiale, dan maar daar heen, want straks de Nord op en dan is het niks meer. Maar wat kan je toch met je gat in de boter vallen, hoe lekker was dat. We hebben gesmuld en gesmikkeld en genoten van elke hap, .... op het terras op de parking. Dat is ook Frankrijk. 

Vandaag mogen we uitslapen maar om 8 uur zijn we wakker. Geen erg, de was van gisteren nog effe ophangen, ontbijten en inkopen doen want laatste kans op ne susupermarkt. Oei 't is 15 augustus, moederkes- feestdag, (mijn zonen hebben dit jaar aan mij gedacht❤️), maar in Frankrijk alles open. Lidl in en bunkeren maar. En als klap op de vuurpijl is het markt in Corbie, je weet nooit op welk pareltje je valt, maar geen winst vandaag. 

Terug aan boord, fietsen opladen, was opplooien, koffie en lekkere croissants en om 1 uur vertrekken we richting Cappy. Effe bellen met de centrale, oei vandaag kunnen we niet door de sluis want er is een evenement.  Ok dan ni. Geen erg, we genieten van het varen op de prachtige Somme en we zien wel waar we aankomen. Dat blijkt ergens op een kaaimuur te zijn ... we halen de stoelen van boord en apperitieven uitgebreid in de schaduw want op het achterdek is het nu te warm. 

Morgen varen we door Cappy.

Long - Samara - Amiens

Waar was ik gebleven, ... in de schaduw van het Office de Tourisme in Long. Het was daar goed. Ondertussen ondergaan we de hitte zoals jullie in België.  Niets aan te doen. 

We verlaten Long in de vroege ochtend, ttz 9 uur. We willen de hitte voor zijn. Door omstandigheden, ttz als we met de centrale bellen is het altijd druk vandaag en beaucoup de bateaux etc .... (maar wij komen die wel niet tegen 😉) kunnen we de laatste sluis voor bestemming niet passeren. We maken er het beste van, meren aan en gaan naar de plaatselijke bakker, want dat moet ik zeggen hier op de Somme ... meestal heb je chance en vind je een echte bakker. In Picquigny zelfs 2, we kopen een brood en uiteraard 2 taartjes voor vanavond. Om 14.30 meren we aan in Samara, de natuur voor ons alleen. Stoelen van boord in de schaduw van de bomen en luie namiddag. Lekker aperitieven en bbq'en, een steakske en mouton pré-salé van den beenhouwer, met verse nieuw patatjes van de particulier op onze fietstocht en witloof, gebakken en rauw. We smullen ons te pletter met een lekker flesje rode wijn. Het leven ... ik moet het niet vertellen hé. 

Deze ochtend vroeg uit de veren. Het probleem is dat we onze terugroute bepaald hebben, en dat we met 24 september voor zijn batterijke rekening moeten houden, en plots is er weer die druk. Het is iets raars ne mens, maar het vertragen tot voor dat we de planning hebben gemaakt is weg. Jammer wel, want in prncipe hebben we tijd genoeg maar toch .... 

Anyway, wekker, opstaan, starten, bellen naar 't manneke om dat uur zijn we aan die sluis .... wij wel maar de sluiswachter dus niet... 20 minuten wachten ... eigenlijk geen erg ...maar ik wil om 12 uur in Amiens zijn want dan kunnen we ons programma afwerken en winnen we een dag. Niet goed bezig. 

We zijn om 12 uur in Amiens. We eten iets en beginnen aan de wandeling, dik tegen de goesting van Stefan. Volgens de app maar 3,5 km. Maar dan zien we de hoogtepunten en krijgen we er een beetje uitleg bij. En ze passeert het huis van Jules Vernes, het doel van vandaag. Ik vind de wandeling best ok. ik kom vanalles te weten dat ik nu wel weer vergeten ben maar op het moment vond ik het interessant. Het huis van Jules Vernes is eigenlijk best leuk, straffe vent, en zijn uitgever ook. 

We wandelen terug langs de Kathedraal, die mooi en licht is maar het is er te veel aan voor mij. Langs de Carrefour city alles aan boord droppen en achter 't hoekske aan de kade ene gaan drinken. 

Volgens Strava hebben we meer dan 11 km gewandeld, ik geloof dat niet .... maar mijn voeten misschien wel. 

We bellen met de boys, het gaat er goed mee, denk ik. 

Nu is het wachten tot 10.00 uur, dan is er sound and light aan de kathedraal die hier ocharme op 500 meter van mij ligt. Dus dat moeten we meepakken. 

Hourdel - Cayeux - St-Valery - Long

En ik loop weer wat achter, het zij zo.

Eergisteren fietsen we naar het verste punt Hourdel om echt de zee te zien, drinken daar een koffie en fietsen door naar Cayeux- sur- mere. Mooi maar verganen glorie, mooie fietstocht. 

De volgende dag varen we door naar Long, iets voorbij Pont Remy waar we terug aan boord gekomen zijn. Het is hier goed varen hier ook mooie chateaux en leuke huisjes met verzorgde tuinen maar alles met wat minder grandeur en tirlantijntjes , de Leie of de Loire van den Aldi zou je kunnen zeggen. Perfect voor ons.

In Long moeten we dubbelen, 't is hier druk. We gaan naast onze vrienden van St-Valery liggen. Morgen varen zij weer verder en kunnen we hun plekje nemen. 

's Avonds gaan we heerlijk dineren in Au fil de l'eau aan de overkant, mmmmm. 

Vandaag doen we niets, aan de overkant is diner met muziek, wel goed saxofoon. We maken een wandelingetje in het dorp. gaan een kijkje nemen bij het chateau en de kerk. In de plaatselijke bar tabac is het feest een bandje speelt luide muziek en de mensen dansen dat het een lieve lust is. Toch niet echt onze meug. 

We halen onze stoelen van boord en installeren ons in de schaduw voor een rustige middag niets doen. 

Crotoy

Als je ons laat doen zonder wekker loopt het geheid fout in de ochtend. Dus weeral veel te laat uit ons bed, maar we kunnen dan ook zo goed langslapen, niks aan te doen. We hebben dan ook geen stress. We ontbijten op het gemakske ik haak nog wat grannysquares en dan vertrekken we richting Crotoy. Stefan heeft een mooi tochtje uitgestippeld, wel een lang stuk langs de baan maar met een fantastisch fietspad. Wij leren hier echt een ander Frankrijk kennen, overal is er leven, helemaal niet armoedig of verlaten, integendeel. Mooie huisjes, gites, hotelletjes, LEVEN.

We fietsen langs het water, prachitg, niet de zee maar daar waar de zee het bij  vloed  overneemt van het grasland en waar de moutons pré-salé staan te grazen bij eb. Mooi hoor. 

We komen aan in Crotoy, heel mooi vissersdorpje maar natuurlijk heel toeristisch, We zijn er rond de middag. De eerste viswinkel die we tegenkomen 12 oesters voor evenveel euros, maar de oude man kan ze niet meer opensteken wegens kromme stijve duim ... bummer. We verkennen het stadje verder maar het is net middag en alle terassen en restaurants zijn overvol voor den dejeuner. We vinden nog een terraske aan het water waar we iets kunnen drinken met zicht op het water, goed voor ons. Google maps (map gedownload Jeroen zoals je me in KPT geleerd hebt) leert me dat er nog wel viswinkels zijn dus ik geef niet op. 

En in de drukte van alle restaurants is er een viswinkel, met een terras, alle tafeltjes vol met heerlijke plateaus fruit de mer natuurlijk. We willen gewoon 12 oesters voor mee te nemen, maar door een misverstand tussen de verkoopster en de dame van het terras belanden we toch aan een tafel en profiteer ik om en plat fruit de mer te bestellen met extra 12 oesters en een fles witte wijn. Effe schakelen voor Stefan want dat was niet het plan 😲 maar hij heeft er geen spijt van gehad. En lekker dat het was hij pelt mijn scampis en andere grote garnalen, ik zijn grijze garnaaltjes, de krab is overheerlijk en we smikkelen en smullen dat het een lieve lust is , terwijl de drukte rondom ons afneemt. Dit is genieten. 

Met een overvolle maag wandelen we nog wat rond in Crotoy en drinken koffie op het terras van Tuillers, ook ergerns achter een hoekske, fijne plekjes. 

Dan wordt het tijd om naar huis te fietsen want toch nog wel even te gaan. Nog rap langs de bakker, veel honger hebben we niet.

Ik kan niet anders zeggen dat dit weer een fantastische dag was. Ik val in herhaling 

Pont-Remy - St-Vallery

Gisteren hebben we afspraak met de sluis van Pont-Remy om 10 uur. Wekker om 9. Stefan ging nog langs de bakker gaan voor brood en croissants (want de bakker in Pont-Remy heeft wel héééééél lekkere croissants) maar niet dus. Het bedje is te lekker, ne koffie lukt nog juist en we zijn op tijd aan de sluis (achter 't hoekske) die al op ons staat te wachten. Leuike babbel met de sluiswachtetster, neen helemaal niet druk vandaag,  ja de geiten grazen hier het gras, neen niet  voldoende .... allez. Ze zijn hier allemaal ontzettende vriendelijk op de Somme, die hebben zeker een goede cursus klantvriendelijkheid gehad. 

We varen verder tot Abbeville, verwittgen zoals gevraagd dat we eraan komen. Al goed dat we hier niet blijven want het had niet gegaan ze liggen al dubbel. De volgende sluis even wachten op een tegenligger die er eerst door mag en dan is het aan ons. Deze keer 2 sluiswachters, DRUK DRUK DRUK, (tiens?), we zullen moeten wachten achter 't hoekske want voor de bruggen tot in St-Vallery pattati pattata. Allemaal geen erg voor ons, wij gaan wel achter 't hoekske, van half 12 tot 2 wachten want dan hebben ze tijd. Wat ze ondertussen gedaan hebben, het is mij een raadsel .... die mannen pakken het ervan en gelijk hebben ze. Om kwart na 2, na 2 uur en 3 kwartier lunchpauze, staan ze op ons te wachten zoals afgesproken aan de 1ste draaibrug. Mechanique niet Automatique, dus ze moeten ze echt open draaien. 

De tocht naar St-Vallery verloopt vlot, veel wind, ne 4, dus toch maar trui aan vandaag. Dit stuk is minder mooi als de rest van de Somme, gewoon rehchtdoor. Dus maken we onze top 3 van de Radio 2, op de terugweg nog eens checken. 

Niet veel plaats in St-Vallery aan de steiger, maar Stefan mikt hem er ergens tussen alsof het ons plaatske in Klein Willebroek is. We liggen goed. 

's Avonds een fiks wandelingetje tot St-Vallery, een charmant dorpje aan de monding van de Somme in de zee. We gaan ergens zitten waar het ons leuk lijkt, denken niet te veel na en bestellen oesters en mosselen met room en frites en 2 (+ nog eens 2) glazen Pouilly. Perfect zo.

Vandaag slapen we uit, daar moeten we mee oppassen want dat kunnen we ontzettend goed. Ik denk dat we er om 10 uur uit geraakt zijn. Veel koffie en heerlijk ontbijt. We krijgen buren voor vandaag. Beetje norse man maar lieve vrouw. Vroeger zeilers geweest, den Atlantic overgestoken, respect .... maar ik vrees dat hij nu wat gefrustreerd zit dat hij de kanaaltjes moet doen op zijnen ouden dag. Hij wil perfors de sluis naar de zee door om daar in de haven te liggen, dichter bij de zee en zijn natuurlijke habitat. Misschien begrijp ik het wel. 

Wij gaan fietsen, Stefan heeft een klein tochtje van een 10tal km uitgestippeld. Leuk tochtje maar niet wat hij dacht dat het was, Geen erg dan blijven we hier een dagje langer en doen het dan wel. Het is hier leuk ,aan de zee, wle heel toeristisch maar we ondergaan het. 

Na ons fietstochtje passeren we de Lidl, doen wat inkopen voor de BBQ vanavond en gaan dan ergens ene drinken, verbroederen met een koppel uit de Westhoek en fietsen dan naar de boot. 

Weeral een perfecte dag.

Abbeville

Ik slaap de klok rond van 10 uur tot 10 uur. Dat doet ne mens goed. En dan hernemen we onze routine. Ontbijten op het achterdek, fietsen van boord en weg zijn we. Wel met hindernissen, Stefan is zijn zonnebril vergeten, allez terug .... oei ik heb mijn fietsbroek niet aan, allez terug. Maar dan zijn we echt weg naar Abbeville. Stefan heeft een tochtje uitgestippeld van een kleine 30 km, we doen hem omgekeerd. Geen erg want het begint een beetje te regenen. In Abbeville is niets te zien, 2 kerken (geen zin in) en mooie tuinen. We gaan ne café crème drinken op het plein en die is lekker. We gaan eens kijken naar het resto'ke waar we morgen willen gaan eten maar die is met jaarlijkse vakantie. Goed dat we het weten. Op de terugweg passeren we zo'n tuin en die was echt wel heel mooi. Voor ons niet de moeite om rond te rijden maar we passeerden toch en dan kunnen we het zeker appreciëren.  

We fietsen door de mooie vallei van de Somme, en ik kom ons mama af en toe tegen 🌻. 

Mooi fietstochtje, we passeren nog de leclercq en doen een full aperitief op ons achterdek. Dan is het tijd om mijn gehavende bloemen en kruiden eens goed onder handen te nemen. Ze hebben afgezien in de zon en met te weinig water. Ik ben er een dik uur mee bezig. Alle slecht en lelijk eruit, verstand op nul. Werkt heel therapeutisch en hoewel een stuk minder .... ze zien er een pak beter en frisser uit. Ik geef ze wat mest en laat de natuur nu zijn ding maar doen. Ik voel mij een pak lichter. 

Pont-Remy

Ondertussen zijn we bijna 2 weken verder en ligt de Sunstar in Pont-Remy. Wij zijn sinds gisterenavond terug aan boord. 

Het zijn turbulente dagen geweest, mooi, warm, triest, heftig, emotioneel. Maar al bij al goed. Goed dat we naar huis gegaan zijn. Mama heeft de juiste beslissing gemaakt. Het verstand is volledig mee, maar het hart doet pijn. Ik ben mijn trouwste volgster kwijt. 🌻

Om 2 uur vertrekken we in Schelle en om 8 uur zijn we in Pont-Remy, ze ligt op ons te wachten. Perfecte plek. Pont-Remy heeft alles wat we nodig hebben; een bakker, een pizzeria, een kebab, apotheek, ne Leclercq en zelf een office de tourisme. We droppen onze weinige bagage in de boot en gaan dineren in de kebabzaak, het smaakt ons. Ik kruip er vroeg in, ben kapot. 

Slechte nacht, zal wel beteren. Vandaag geen plan, alleen even langs de leclerq en de bakker en dan wil ik niets doen, rusten en proberen verstand op nul te zetten. En dat lukt wonderwel met mijn haakwerk, insteken, doorhalen, omhalen, insteken, omhalen, doorhalen, en dat de hele middag en het hoofd bleef heel de tijd leeg. En het weer wilde mee, niet top maar niet te warm niet te koud, lekker buiten zitten. Er komt hier wat volk aan, t wordt nog druk, de kaai ligt vol. Maar dan is Stefan in zjn nopjes hé. Iedereen helpen aanleggen zeggen wie waar best ligt, uitleggen hoe je aan stroom geraakt, ik laat hem, hij vind dat plezant. 

HIj ontpopt zich ook nog tot een volleerde magneetvisser. Deze ochtend laat hij een slot van de fiets in het kanaal vallen .... we hebben het terug en lol dat hij had. 

Ondertussen verdenk ik hem ervan een kursus hulpverlener rouwverwerking gevolgd te hebben want hij doet al een hele tijd gewoon de juiste dingen, fijn wel. 

Chipilly - Corbie - Amiens

We wilden het niet maar ik ging volledig in de fout. Maw ik heb iets geboekt op vrijdagavond in St.-Vallery, dus moeten we daar wel zijn. Tja, dom of niet dom want ik denk dat het wel leuk gaat worden. Anyway dus we hebben beslist gas te geven tot St-Vallery, goed te noteren onderweg en op de terugweg de tijd te nemen. FOUT, FOUT, FOUT maar het was sterker dan mezelf. 

Anyway, gisteren varen we tot Corbie, weeral mooi stukje varen. Zoals ik al gezegd heb, mooi weer en charmante Somme, vriendeliijke sluiswachters, anyway nice.  Wij genieten. We zijn al vroeg in Corbie rond een uur of 11. Mooie steiger voor de sluis. We wandelen tot aan de sluis om eens te kijken of erachter liggen niet beter is en dan loopt het vollledig fout. Aan de sluis ligt de Stern, mensen van Kempisch dok die ook al eens in Klein-Willebroek vertoeven. Ze zijn aan boord en net aan den aperitief dus .... ik moet geen tekeninngetje maken. Gezellige middag en licht beschonken wandelen we terug naar de Sunstar want we moeten nog wassen deze middag. We halen de fietsen van boord, karreke erachter vol vuile was en weg zijn we. 

Laverie is perfect, we steken 2 machines in en vertrekken naar de office de toerisme. We zien hier overal "fietsknooppunten" maar ik vind ze niet terug op de app dus daar moeten we het fijne van weten. Hebben wij pech, de punten zijn er al maar de app zal pas volgen in het najaar, dus we  zijn te vroeg. De man van het buro doet zijn uiterste best om ons een alternatief aan te bieden, best schattig. Wie weet Corbie bevalt ons wel, mischien komen we hier wel terug op de terugweg. We gaan een heerlijke koffie drinken op het dorpsplein en gaan dan terug naar de laverie. Onze was is net bijna klaar en dan de droogkast. Stefan kijkt naar den tour en ik bel met Jeroen, wiens plannen voor Nieuw-Zeeland zwaar vorm beginnen krijgen. Toch niet te doen wat er  tegenwoordig allemaal kan. 

Was inladen, naar den boot, was uitladen, opplooien, bed opmaken, alles wegleggen en wat nog nat is ophangen, terwijl Stefan een pasta kookt. Lekker douchke en dan terug richting centrum want vanavond is er live muziek en de pub. 

Mark is er al, Lia is er niet bij (voelt zich niet goed vandaag) maar we hebbeneen leuke avond, het groepje is best ok, het publiek enthousiast en het bier in plastieken bekers te zuipen, hoewel elke tournée een ander prijskaartje heeft, wharever🙃

We moeten wel schuilen voor de regen maar dat kan de avond niet verpesten. Binnen vertelt Mark over zijn boeiend leven en wij luisteren met grote oren. Tussen 2 buien door fietsen we naar huis en halen de schade van de was binnen. 

Deze ochtend ziet het er niet goed uit. De was wordt binnen opgehangen, maar ik vrees of het in orde komt. We kunnen nog buiten eten maar ik haal mijn regenjasje toch maar boven. Om 10 uur zijn de mannen van de sluis er en wij ook, in de regen. Het ziet er niet goed uit. We varen de hele tijd in de regen. Ik doe de sluizen terwiijl ik binnen sta, deze keer voor de regen, een paar jaar gelelden op de centre voor de zon. De Somme blijft mooi hoor, regen of zon. Ik bel met Mimi en Ina, altijd leuk, hoe kort soms ook .... maar toch beter met de mannen niet op de achtergrond 😉

Als we in Amiens aankomen breekt de hemel open. We meren aan voor de sluis. Er zijn de plaatsen; de andere plek is beter maar niet in de weekend want aan de Irsh pub en dan zit 's avonds je boot vol volk en vermits het zondag is .... voor de sluis dan maar. 

We wandelen naar het centrum, de kathedraal doen we vandaag niet, das voor als we terugkomen.

We kiezen voor Musée de Picardie, het KMSKA van Amiens. We mogen het wel. Het gebouw is prachtig, echt prachtig. De kusntwerken een beetje overweldigend een beetje teveel bijeen, zodat je de kunst niet meer door de kusntwerken ziet. Maar we doen ons best. Ik ben vooral in de ban van Manon en een werk van en eigenlijk nog van veel andere stukken. Maar als echte Antrwepenaren met een museumpas kan er niets boven het KMSKA😜

Het weer is echt mooi geworden, we gaan nog een terraske doen maar na 2 Ricards ziet het er minder goed uit. Het wordt zwart, gelukkig hebben we de paraplu's mee. Het valt eruit, maar we geraken aan boord. De zonnepanelen hebben toch hun werk gedaan deze middag en we kunnen nog op het achterdek. Stefan kijkt naar zijn geliefde tour en ik schrijf mijn blog.