Verlengd weekend Gent 15 augutus

LEn we zijn weer weg; we hebben 5 dagen. Maar we moeten rekening houden met de tij. Dus vertrekken we dinsdagavond al. Bootje klaar en om goed 9 uur door de sluis, de spoorwegbediende zorgt nog voor een  openingeske op de Ruppel en een beetje later meren we aan in Schelle aan het veer, netjes tussen treeske en de veerboot, dat kunnen we dus ook weeral. We lezen nog een lettertje maar kruipen er al snel in want morgen is het om 6 uur vertrekken.
Het is pijnlijk als woensdag de wekker afgaat, we gooien los en zetten aan, t is nog een beetje donker. Ik kruip er toch nog effe terug in. Hij vindt het goed. rond half 9 kom ik boven water en verzorg het ontbijt. Rond de middag wijn we in Gent. We varen door tot StMartens Latem, ze weten nog van vorig jaar dat het daar mooi liggen is en dat is nog steeds zo. Hilde en Wim komen op de borrel, we zijn net terug van Namibie en Botswana en we zijn ontzettend benieuwd naar hun verhalen. We spenderen een zalige middag in leuk gezelschap. Ze hebben blijkbaar de reis van hun leven gehad en wij kunnen daar volledig inkomen.
s Avonds eten ze in Terazza ..... mmmm niet echt voor herhaling  vatbaar. Volgende keer  gaan we elders. Het weer is ok maar ook niet topm dus iets te koud om op het achterdek te vertoeven, tijd dus om nog eens ons TVke te instaleren en kijken naar een zomers praatprogramma met Dina Tersago op 1. En weer slaagt de vermoeidhied toe.
Vandaag weer een raar weetje, de zon probeert maar het lukt niet echt. Op zich niet erg want best een lekker temperatuurtje,
De planning is straks richting Deinze te varen en dan zien we wel .

We varen de Leie af, en het blijft mooi, kronkelig, veel huisjekijken maar ook mooie stukjes natuur.  Zoals gepland stoppen we in  Astene, achter de handgedraaide brug is er, volgens mijn notitie in den boek een zeer mooie steiger met restaurantje. En inderdaad, de brugwachter is fantastisch. Hij draait zijn brug iedere keer weer enthousiast open en toe voor elk bootje dat voorbij komt. Hij doet dat met zoveel plezier, die man heeft de job van zijn leven. Tussen de bootjes door, wacht hij op het terras van café het saske, keuvelend met iedereen op het volle terras.
We maken een wandelingetje op zoek naar de gesloten Carrefour, dus geen eikes en patatjes. We drinken nog e cava en schobbejak op het terras en .... ze verkopen dagverse eikes in het café. Alles komt altijd goed.
Heerlijk diner op t achterdek, rust.
De volgende dag, draait de enthousiaste brugwachter brug open voor ons om 9.20. Terug de Leie af want ik heb om 13.00 uur een lunch afspraak met Isa. Onderweg toch nog even het toppunt van de rijkdom aan de Leie "mijnheer is thuis, want de helikopter staat geparkeerd in den hof" ën ge ziet dat speelgoedje amper staan.
We parkeren aan de ketelvest en Stefan zet me af aan t pakhuis.  Superplekje,  mooi interieur,  niettegenstaande we op het terras een tafeltje hadden, cava'tje, lekker eten en zalig tafelen en bijkletsen bijkletsen. Weer heeft de tijd geen  kans gekregen om afstand te creëren , wij doen dat goed Isa en ik.
We slapen in Merelbeke.
De volgende dag beslissen we om door te varen ipv te stoppen in Dendermonde. De Schelde is mooi, maar het blijft een lang stuk tot Klein Willebroek. Toch leuk om thuis te zijn, we overnachten nog op de Sunstar.

Weekendje Mechelen altijd goed

Effe getwijfeld want veel te warm  maar toch s avonds vertrokken na een bewogen vrijdag.
Moekie en ik zijn naar de begrafenis van de mama van Tine van de Vel geweest.  Best pittig.  De namiddag shoppen, wassen, plassen en gewoon moe van de warmte. Dus ik twijfel of het wel een goed idee is om naar Mechelen te gaan, in een stad is het  meestal warmer en ze beloven weer 31 graden voor zaterdag. Maar we besluiten toch te gaan en zodra ik op de sunstar ben weet ik dat we de juiste beslissing genomen hebben. We varen rond 8 uur uit de Rupel op richting Mechelen, de benedensluis staat voor ons open en goed 9 uur meren we aa  op ons vertrouwde plaatsje. Madammeke van de 1ste verdieping verwelkomt ons in Mechelen, cute.  We drinken nog een nachtmutske op het achterdek en kruipen er dan in. Het is snikheet, maar we slapen heerlijk, alles open.
Zaterdag easygoing Mechelen, no stress, ontbijt, koffie, nog ne koffie, fris douchke,  en dan wat struien op de markt, we lunchen uitgebreid  in beans op de ijzerleen en doen dan een snurkske op het achterdek, er is een fris windje, t is warm maar het is ok. Tegen de avond knoeien we nog wat met ons tvke en dan maken we ons klaar om te gaan eten in t vlietje met den bon van Herman en Martine. Schot in de roos, lekker en tafelen, dat doe ik graag. Het wordt een super avond.
Als we terug aan boord komen wens madammeke van de 1ste verdieping slaapwel
Nu wordt het weer een beetje frisser op het water en gaan we een canvas filmpje zien of toch proberen en dan weer een heerlijk nachtje slapen. 
Morgen varen we terug rond de middag naar Willekbroek, wie weet komen de gasten wel zwemmen zou leuk zijn .
Stefan haalt pistolekes voor straks. Dik rond de middag vertrekken we, tij mee naar huis. De sluis verwacht ons, we lunchen op het achterdek,  de Mechelse pistolekes smaken. En dan wordt het niets doen, beetje lezen, beetje een snurkske,  beetje niks. Straks komen ze we hebben ze verleid met pizza, hihi

Weekendje Hasselt of gewoon Mol Herentals

Na ons debacle en teleurstelling van vorige week heeft Stefan een schitterend idee; we vertrekken donderdagavond tot Emblem, vrijdag via Albertkanaal en  Hasselt naar Maasmechelen met eventueel even shoppen en dan door naar Herentals en naar huis. Ok, ik denk effe tja waarom hebben we dat dan niet vorige week gedaan maar laat het los .... hij zal het wel uitgezocht hebben zeker.
Dus zo gezegd zo gedaan; donderdag verlaten we de Rollierstaat en zij nrond half 5 aan boord. Sluis Willebroek wil effe niet mee, draait pas om half 8, oei Stefan dacht vroeger, ni erg effe schakelen; we eten dan maar al in Willebroek. Ik had toch al een hongerke. Maar om half 7 draait ze toch, rap losgooien en mee erdoor. Zeveraar. Effe akkefietje in de sluis, mijn fout, geen aandacht, water zakt en ik had de touw te vast getrokken. Gelukkig had Stefan het tijdig mar toch te laat gezien, mes en doorsnijden. Vies hoor Sunstar hong er al een klein beetje. Maar niks erg buiten een gekwetst ego.
Net voor donker meren we aan in Emblem, het is daar toch zalig vertoeven.

Vrijdagochtend geen wekker, we staan op als we er klaar voor zijn, ontbijten op het achterdek en dan bekijk ik de route die Stefan voor ogen had. HALLOOOOOO! Effe realistisch zijn, dat halen we nooit. Of we hadden om 6 uur moeten vertrekken om om 10 uur aan te komen. Wanneer kan ik dan shoppen en we geraken nooit op tijd thuis als we niet dag en nacht varen. Dus herplannen. We vinden een alternatieve route maar dan zullen we uit ons pijp moeten komen.
We zetten aan naar Viersel en volgen het Albertkanaal richting Hasselt maar nemen dan richting Bocholt en plannen om in de Blauwe reiger te overnachten. Schitterende locatie riching Leopoldsburg. Maar het is een eind en varen op het Albertkanaal ..... boring. We moeten door 2 grote sluizen. Ca va we kunnen dat wel maar in Kwaadmechelen konden we er nog net bij met 2 binnnenschepen en das passemaatje. In de sluis beseffen dat je niet stuurboord maar bakboord moet, boeiern verhangen en bolders pakken .... ok weer wat bijgeleerd.
Maar het duurt, dan naar kanaal Herentals Bocholt om nog via 3 sluizen naar de Blauwe regen te gaan. Maar dat is er niet van gekomen, gezien het weinige water schutten de  sluizen economsch. Als wede sluis van Mol aanroepen moeten we dus een uur wachten. We zijn moe en het ook een beetje beu. Een uur wachten, 3 sluizen en dan nog een uur tot de blauwe regen. Nee dat zien we niet zitten. Dan maar een beetje richting Turnhout daar is de Anwerpse Yacht Club, ziet er in den boek niet vet uit maar kan ons niet schelen. Het kanaal er naar toe is echt wel de moeite, smal, in de schaduw van de bomen, op t gemakske. Kers op de taart. En inderdaad als we aankomen is het niks, amper 4 plaatskes, waarvan 2 bezet. Maar wij hebben ons eigen steigertje. We meren aan, doen ons zwembroek en bikini aan en doucen de hitte van de dag eraf onder de buitendouche. Als herboren begint onze avond. Apero en diner op het achterdek met als klap op de vuurpijl de fles Merlot 2014 EaglesNest Constantia uit Capetown. Lekker en memories.

Zaterdag, Nationale feestdag. Maar België heeft die vorige week eigenlijk al gevierd toen de Rode Duivels thuisgekomen zijn van de wereldbeker.
Wij staan op als we wakker worden en gezien de rust in Retie ..... we ontbijten en vertrekken. Het stukje kanaal van en naar Retie is eigenlijk het mooiste stukje van onze tocht, een smal kanaaltje in de bossen, rustig, groen, in de schaduw. Genieten.
Eens daarbuiten begint onze tocht door de sluizen van dessel en mol en geel. Gezellig, op t gemakske. We kletsen en zoeken naar alternatieven om wat meer beweging toe te voegen. Varen is toch veel op u gat zitten en dat zijn we zo'n beetje beu. Dus we gaan investeren in Fietsen. Er is overal wel iets te zien dus 1 dag varen, 1 dag verkennen. Strak plan. In de Westhoek hebben we daar ook zo van genoten.
In de namiddag komen we aan in Herentals. 2 jaar geleden zag het er veelbelovend uit maar wat een bummer. Leon van den Escape wijst ons directief waar we moeten liggen. Nee, hij is niet de havenmeester die kunnen we vinden in het blauwe blok. We komen effe op onze positeiven terwijl Leon 2 boten verder iets te luidruchtig vlaamse schlagers uit de boxen laat knallen op zijn achterdek. Enfin het ziet er allemaal een beetje margi uit, evenveel wrakken als echte boten, het mooie terras aan het water is alleen cafe en geen eten daar moeten we een half uur te voet voor naar t centrum en heel het clubhuis is een kluwen van onafgewerkte koterij. Tja denken we dat doen we maar 1 keer.
Maar dan neem ik een heerlijke buitendouche, instaleert Stefan het TV'ke en we slagen er wonderwel samen in om EEn en Canvas op het scherm te tonen. Stefan ziet de aankomst van den toer. We instaleren ons onder de treurwilg op het gras naast de sunstar, het schlagerfestijn komt amper tot hier en we eten een spaghetike op ons eigen terras. Het wordt dan toch gezellig in Herentals

Het hellend vlak van Ronquières

Weekendje Mechelen 23 &24 juni

Er toch even tussenuit.  Effe Mechelen dat werkt voor ons.
Vandaag ook de duivels tegen Tunesië.  We installeren ons op het achterdek met 4G mobiele hotspot,  yellow tv (wat niet werkt ....#telenetsucks) vrtnu en een verduisterd achterdek en een maeske en roséke.  We zijn er klaar voor.
Leuk, maar niet echt spannend want we hebben uiteraard vertraging op de beelden. We horen dus iedere keer in de omgeving de geluiden van een bijna doelpunt en zeker van een doelpunt met het nodige getoeter. Dus we weten al voor de aanval begint op ons scherm dat hij wel of niet succesvol zal zijn. Dus niet echt spannend. Maar wel heerlijk buiten op het water.

Langer weekendje Mechelen tildonk 29/6 - 1/7

We hebben beslist om naar Tildonk te gaan. Eerst waren de plannen Leuven en dan donderdagavond al vertrekken en stressen want de tij ligt slecht en stress stress stress. STOP.
Donderdagavond kijken we naar de duivels.  Vrijdagmorgen wil ik een beetje sporten, want dat is ondertussen 2 weken geleden, een beetje wassen en plassen, dat moet ook gebeuren hè.
Rond 3 uur is mijn huis aan de kant, heb ik 4 machines gedraaid en zit relax aan boord. Nog effe wachten op de tij en goed 4 uur zetten we aan. Klein half uurtje tot het Zennegat,  de sluis gaat open, en dan .... houdt het op. Er is iets goed fout; één van de sluisschotten gaat niet meer dicht dus de sluis loopt altijd leeg. We moeten wachten tot de Electricien komt, maar die zit in Melsele,  Kennedy tunnel of brug van Temse,  cholera of de pest. Een dik uur later is hij er. Het verwondert mij niet dat hij het niet opgelost krijgt. Ondertussen komt Treeske binnen, een soort baggerschipke, met 2 hopeloze stuurlui.  Komt nog een 2 de Electricien.  Deze keer weten ze met 2 ook niet meer dan alleen. De sluiswachter, een toffe madam, vind het allemaal heel vervelend  voor ons want wij zitten vast. Maar wij zitten op ons achterdek ,eten een lekker pistoleke en genieten van het schouwspel.  "CAN YOU DO SOMETHING ABOUT IT? NO. THEN WHY WORRY. "
Uiteindelijk komt er nog een duiker aan te pas. Echt wel waar voor ons geld. Uiteindelijk om 8 uur is het leed, tijdelijk, opgelost. Hopelijk geraken we zondag terug. Om 9 uur meren we aan in Mechelen.  Sla met kip, roséke, pintje, goed gezelschap, mooie zonsondergang .... wat wil ne mens nog meer.
Zaterdag zetten we koers naar Tildonk. In de battlesluis ligt de Leie, een kadettenschip te wachten.  Wel slecht geparkeerd vind ik, midden in de sluis, gene stijl. We leggen ons naast hen. Ze hebben pech want er is een motor stuk en als de andere uitvalt geraken ze niet meer opgestart. Tja niet leuk. Naar boven en wij der eerst uit met 10 centimeter links en 10 rechts, maar Stefan doet het. Knap. We laten de Leie weer voor want ze kunnen moeilijk manoeuvreren en willen in de volgende sluizen eerst binnen om haverij te voorkomen.  Goed voor ons. Maar t zijn wel knoeiers want hoewel er gemakkelijk in elke sluis nog ne Leie voor kan , leggen ze zich gewoon pal in de midden. En wij moeten er dan net achter met ons gat tegen de sluisdeur. Ni leuk. In Tildonk zijn we er vanaf. Ons ydilisch steigerke is vrij. Het is er warm aan, we installeren ons voor niks meer te doen de rest van de namiddag.  De buitendouche doet zijn werk, dat was toch één van mijn betere ideeën. Om 7 uur stappen we van boord om een hapje te gaan eten in café maritieme aan t sas. We plannen onze volgende trip naar t hellend vlak van Ronquires en de historische liften van strepie. Nog een nachtmutsje op het achterdek en boeken toe.
Zondag luie voormiddag,  lang in bed, uitgebreid ontbijt, eens horen bij de sluis, maar die was nog bezig met de " waterhuishouding". Niet erg we doen wel verder met niets doen. We kletsen over  kinderen en studeren, over ouders en oud worden, over gezondheid en ongemakjes,  over werken en pensioen, en we fantaseren over onze toekomstige boottochten naar Parijs, en Marit,  en uiteraard het zuiden van Frankrijk en we maken nog wat verre reizen, zelfs eentje met de 4 zonen. Zalig toch welke mogelijkheden het leven biedt. Enfin rond 12 uur roepen we toch nog maar eens de sluis op .... ik denk dat hij ons vergeten was, geen erg de sluis draait direct voor ons en dan vergeet hij ons niet meer. Elke sluis staat klaar voor ons en elke brug gaat open als we naderen. Rond 3 uur zijn we Door Mechelen en meren we aan voor de lunch.  Het is warm.
Nu wachten we tot het water hoog genoeg is voor het Zennegat om te draaien want we moeten de Ruppel op naar Willebroek.

Diksmuide - Brugge

Stefan komt te laat voor mijn standaard terug van de receptie, maar hij heeft wel een fiets gefixt dus das een zorg minder. We eten snel een boterhammeke want om 13.30 vertrekt de fietstocht naar Vladslo, waar we de Duitse begraafplaats gaan bezoeken met de beroemde beelden van Kathe Kollwitz, treurend ouderpaar.
De zon straalt het is prachtig weer, dus zalig fietsen.
Aan de begraafplaats staat een "verpleegster" ons op te wachten om te gidsen. Fantastisch mens, gepassioneerd door deze plek, ze heeft een verhaal en het is doorspekt met foto's, muziek, opdrachten, en zelf life optredens van de plaatselijke folklore. We komen weer zo veel meer te weten en weer slaagt men er in om de mens achter de soldaat (hier dan de Duitser) te laten herleven.
Het wordt een prachtige, waardevolle  middag op een trieste integere plek. NOOIT MEER OORLOG.

We fietsen terug naar de Diksmuide, en maken ons klaar voor het volgende programmaonderdeel; BBQ. Weeral dik in orde, maar te veel. Martine voelt zich zelf een beetje zwanger. We maken het niet te laat en weer meer als voldaan kruipen we erin.

De volgende dag vertrekken we rond 10.00 uur naar Nieuwpoort want om 1 uur is het den blokvaart naar Brugge (start op het oneven uur). Karolien en de aspergesoep zijn goed op tijd aan boord. Het weer begint kwakkel, zelf een beetje regen maar we hebben vertrouwen en ja hoor. De zon breekt door en weer wordt het een prachtige dag. Omdat de bruggen in Brugge gestremd zijn, krijgen we nog een bonus aan de Molens aan de ringvaart van Brugge, glaasje wit in de stralende avondzon. Kletsen, lullen en genieten. Dat is het leven.

Maar dan wordt het toch tijd, Tier en Jules komen ons halen. Met zijn vijfen in de auto van Tier, kan net. We zijn blij dat we weer in Diksmuide geraakt zijn en rijden terug naar Antwerpen.

Volgende weekend Brugge - Gent - Willebroek.

Diksmuide : opening vaarseizoen

Dit weekend is het weekend van de opening van het vaarseizoen.
Een bonte verzameling van toervaarders met hun boten in Diksmuide en feesten maar.  Er is een mooi en druk programma aan gekoppeld wat natuurlijk volledig past in ons rondje Westhoek 14-18.
Vrijdagavond na de frietjes vertrekken we richting Diksmuide. Het is al laat en koud als we aankomen. We installeren ons, drinken een glaasje om het weekend in te zetten maar er kruipen toch snel onder de wol.
De volgende ochtend worden we al om 10.00 uur verwacht voor onze eerste activiteit; met de gocarts naar Den dodengang.  We hebben een goede gids en het hele verhaal van de groote oorlog word weer wat duidelijker voor ons. Als laatsten,  en uiteraard veel te laat, komen we aan de gocarts om terug te rijden. Tja, Stefan en ik kunnen ons echt in een Museum verliezen als het een goed verhaal heeft.
De namiddag trekken we naar de Ijzertoren. Met gemengde gevoelens want voor mij heeft het een beetje Vlaams blok gevoel, maar iedereen herhaalt maar dat het echt de moeite is. Dus ok dan maar. Je gaat met de lift naar boven 22 verdiepingen om dan verdiep per verdiep af te dalen en weer worden we meegezogen in de waanzin van de oorlog, de vluchtelingen en de mens achter de soldaat en de slachtoffers.
Goed gedaan, chapeau voor de curatoren van de westhoek.
We moeten Door want ze gaan de boel sluiten.  Buiten is er nu de tijdelijke expositie "Floating Dreams"; 70 kindfiguurtjes die staan voor conflicten over de hele wereld. Ze hebben allemaal een rugzakje op hun rug en een balllon in de hand. Wat staat voor de trauma's en de hoop. We hebben te weinig tijd om er Door te struinen.
Tijd om ons op te smukken voor de drink op de markt van Diksmuide en de groten diner.
Diksmuide heeft zijn grote markt heraangelegd en vanavond wordt dat gevierd. Dus gratis drank voor iedereen.  Moet kunnen. Ik voel de gocarttocht, den dodengang en de ijzertoren in mijn voeten. We zakken af naar Saint Germain voor het feest. Het wordt gezellig, goed gezelschap aan tafel, heerlijke spijzen en dranken en een overvloedig dessertenbuffet (het komt net boven de knie van Mount Nelson en dat wil heel wat zeggen.
En dan barst het feest los ..... ook op zijn Westhoeks. Het zijn alleen de vrouwen die de dansvloer opeisen en dan zo van die gezamelijk ingestudeerde danspasjes doen. De mannen mogen alleen opdraven als er gejived of geslowed wordt. BIZAR. klap op de vuurpijl is wat ik de westhoek variant op de polonaise noem. Dames die 2 aan 2 hun ingestudeerde danspasjes uitvoeren maar dan in een soort rondedans.  Maar ze amuseren zich , dat staat buiten kijf.

Maar dat is toch het sein voor mij. Tot hier en niet verder. Ik heb een superavond gehad, maar beter gaat het niet worden. Je moet kunnen  stoppen op het hoogtepunt.
Vandaag slapen we uit, Stefan gaat nog naar de receptie van de burgemeester, maar ik pas. Rommel de boot op en schrijf mijn blog.
Straks gaan we naar Vladslo met de fiets en daar kijk ik enorm naar uit. De zon schijnt aan een blauwe hemel. Het wordt een superdag

Ieper 12 mei

Uitslapen is de boodschap en dat doen we met verve, klokje rond slapen we en we verschijnen pas aan dek om 11.00 uur. Ontbijt buiten, leer douchen en dan boterhammekes met kaas en hesp. Het is prachtig weer,dat hadden we niet verwacht. in t shirt en shorts springen we op onze fietsen richting grote markt want het Inflandersfieldsmuseum staat op het programma.
Stefan kan korting krijgen als 60 plusser,  die komt effe binnen. Hij zei: ik moet da Ni hebben.
We beginnen eraan, eerst een beetje vreemd museum, we vrezen dat we te veel moeten lezen en zien het niet, maar naar gelang we vorderen beginnen we het concept te snappen en zijn we helemaal in de ban. We brengen de hele middag in het museum door,  weliswaar inclusief de beklimming van het belfort, 231 treden, maar het is een mooi zicht op waar we gisteren gefietst  hebben en de rest van de omgeving. En inclusief de tijdelijke tentoonstelling van de opgravingen die ze onlangs gedaan hebben.
We genieten van ons middagje wereldgeschiedenis en beseffen dat de geschiedenis zich blijft herhalen en dat de mensheid er spijtig genoeg niet van leert.
Als we buiten komen is het weer omgeslagen we gaan een aperitiefje drinken maar begrijpen snel dat als we de last post vanavond willen meemaken we effe vestigende maatregelen zullen moeten nemen. Dus fietsen we naar de Sunstar en lange broek, fleece en vestje, 2 seizoenen in 1 dag.
Om 18.45 zijn we terug aan de Menenpoort, voor een plaatske op de eerste rij. Zot maar we doen het 1 uur en een kwart staan om het van de beste plek mee te maken. En weer komt het binnen.

We eten vanavond bij den Thai,  heel lekker en voor geen geld. Daarna gaan we op zoek naar de dansende katjes in Ieper, plaatselijke folklore, we amuseren ons te pletter.  Morgen is het hier kattenstoet.
Maar op een gegeven moment heb ik dan toch genoeg van het platte volksvermaak,  ik krijg het koud,  het vuurwerk blijft uit, het begint een beetje te regenen dus dan heb ik het gehad.
We fietsen naar de boot en drinken nog een slaapmutsje. 
Morgen slecht weer, t zij zo. We slapen uit, varen naar Diksmuide,  halen de complete auto op in Veurne en keren huiswaarts.

Veurne - Fintele - Ieper 10/5 - 11/5

Woensdagavond om 9.30 vertrekken we richting Veurne,  we hopen de drukte te vermijden maar het blijkt  toch nog steeds aan de gang. 
We installeren ons en kruipen erin want morgen richting Fintele met Denis en Denise.
S ochtends trekken we effe Veurne in voor pistolekes en koffiekoeken. Rond de middag komen Denis en Denise aan, goed ingeduffeld,  het weer kon beter maar het regent niet.  We zetten we koers naar Fintele. Alles op zijn tijd, de sluiswachter weet ons, een beetje cynisch, te vertellen dat alles nu volledig geautomatiseerd is en 3 keer langer duurt. Het is een mooi tochtje en fijn om dit te kunnen doen met Denis en Denise.  Denis droomt hier al heel zijn leven van en Denise geniet van het buiten zijn. Geluk je kan erover filosoferen of het smaken. We leggen aan aan de steiger in Fintele, en we drinken nog eentje op het achterdek met de sluiswachter, die nog een ouderling van Denis blijkt geweest te zijn en wiens tater geen 2 minuten stil staat. Allemaal leuk.

We gaan paling en crème brulé eten in het restaurant aan het water. Weer een top dag op de Sunstar.

Vrijdag om 9.30 varen we naar Ieper, zeer mooi tripje en een sluiswachter die nog vriendelijker is dan die van Ninove. Rond de middag zijn we in Ieper.  We lunchen op de boot, springen op onze fietsen en gaan richting grote markt. We huren een grote fiets voor Stefan en maken een fietstocht van 20 km langs een aantal trekpleisters. 
De installatie Comingworldrememberme,  Hill 60 en Hill 62. T is mooi te zien met welk respect de gesneuvelden herdacht worden. Het komt binnen. Blij dat we hier zijn. 

Het meisje van Chez Marie waar we de fiets gehuurd hebben doet ons een goed adresje aan de hand om een sla t je te eten weg van de toeristische markt. We genieten.
Op tijd naar de Menenpoort voor de last post. Man dat is mooi, en zo veel volk, allemaal stil en vol respect.  Traantjes duwen, heel emotioneel.
Anyway ondertussen zitten we terug op ons achterdek,. We zijn het er alle 2 over eens, het was een prachtige dag, beetje varen, beetje beweging, beetje geschiedenis,  beetje lekker eten en drinken, leuk gezelscahp, wat moet het nog meer zijn

Vrasene - Nieuwpoort - Veurne

Wat een dagje. Het begon al gisterenavond. Veel wind en Sunstar lag verkeerd. Veel lawaai, maar we hebben toch lekker geslapen. Om half 9 de wekker want om 9 uur willen we varen. Om 10 uur begint de blokvaart in Plassendaele. Wij zijn alvast op tijd en ook de enige.  Te begrijpen want het is barslecht weer. We hebben voor de eerste keer binnen gevaren tot Plassendaele. We starten onze eenzame blokvaart richting Nieuwpoort, gaat vlot, de bruggen gaan voor ons open als we eraan komen. Ik leer hoe voor een brug vaart te minderen, in neuter,  beetje achteruit, beetje vooruit, veel draaien aan u stuur , door de brug en gas geven. Allez dat kan ik ondertussen ook, als er geen wind en andere boten zijn tenminste. Maar het weer blijft slecht.
We stoppen effe in de Marina van Nieuwpoort om alles te regelen.  We meren aan op een super simpel plaatske.  Ik denk nog Allez wa doetem nu, gaatem die stijger rammen, net niet, tiens bizar manoeuvre. Ik leg hem vast en Stefan gaat effe alles regelen.  Okay so far so good.  Hop het laatste stuk naar Veurne.  We zetten aan en BAM, goed fout. Het roer doet het niet, damned we zijn stuurloos. Wat is er aan de hand, hoe kan dat nu. Stefan probeert naar de kant te gaan maar doe maar zonder stuur. Beetje met de boegschroef bijsturen, Lap die valt ook uit. We geraken niet dicht genoeg bij de kant en drijven af naar de aangemeerde yachten en we kunnen niet veel doen. De wind en een beetje voor en achteruit. Echt niet fijn, Stefan houdt zijn Cool,  ik ook maar er is wel een klein beetje kipzonderkopgehalte. We slagen er toch in om hem zonder schade in een lege box te manoeuvreren. WTF! Stefan snapt er niks van. Wat is er aan de hand met het roer. Bed opbreken gaan kijken. Wel handig, de man kent zijn boot. En ja hoor hij ziet het onmiddellijk: de stuurstang is er uit getrild. Op een paar minuten het euvel verholpen. Maar we herbeleven het voor de rest van de dag. We prijzen ons weeral gelukkig dat het in de Marina gebeurt is en niet in een sluis of op de vaart ergens in de middle of nowhere.
De sluizen van Nieuwpoort doen voor ons hun Job.  En we varen op het gemakske naar Veurne. In Loppem moeten we wachten op de sluiswachter die ons door de bruggen en de sluis tot Veurne zal begeleiden.  Het is bar slecht weer, we zijn verkleumd en nat als we aankomen. Maar dan de stoof vollen bak en een heerlijke hete douche. Tegen 18.00 uur komt Karolien ons halen. We drinken een aperitiefje op de boot en vertrekken naar Varsenare. Op een half uurtje zijn we terug waar we met de boot 7 uur over gedaan hebben. Tja

We hebben een gezellige avond, worden culinair verwend. Die boot en de tochtjes die we maken maken zulke dingen mogelijk, das fijn.

Deze ochtend worden we opgepikt door Denis en Denise voor het ontbijt. En weer worden we verwend.  We wandelen langs de markt en het park naar de zwartenonnenstraat. Kletsen 100 uit. Warme lieve mensen. En weer bedenk ik me wat een fijne ontmoetingen de Sunstar voor ons teweeg brengt.
Straks komt Taxi Varsenare ons ophalen en naar Brugge brengen. Het is dan nog 2 uurtjes reizen tot Schelle

Gent - Brugge - Vrasene

Niks spectaculairs te melden vandaag.

Om 10.00 uur gestart in Gent en om 15.30 uur aangemeerd in Vrasene. Het was koud en veel regen vandaag. Maar goed aangekleed met al ons laagjes hebben we het overleedt. We hebben de doortocht Door Brugge op ons eentje gedaan. Ik vind dat altijd ongelooflijk; je meldt je aan, zegt dat je graag de doorvaart Brugge wilt doen. En dan "magie": de bel gaat, stoplichten voor het verkeer, barelen naar beneden, brug open, hop naar de volgende brug en er zijn er veel.  De sluis alleen voor ons. Straf vind ik dat. Deze keer weten we het, boeien laag en de bolder staat ver. Nu liggen we in Vrasene, net achter de brug, in Den hof van Karolien,  maar ze is niet thuis. Straks hapje eten in Bistroke hier wat verder. Blij dat t stoofke  werkt.

Een nieuw vaarseizoen

En we zijn weer vertrokken. We beginnen dit jaar met een groot project. De maand mei vertoeven wij in de westhoek. Vorig jaar hebben we net Nieuwpoort gehaald. Dit jaar heb ik mij gemoeid met de planning en als het goed komt vertoeven we elk weekend in de Westhoek. Toegegeven VDAB,  specialist VTO, Jeroen en Capetown hebben er een weekend Veurne tussenuit gepist maar het zij zo. 
Vrijdagavond zijn we aan boord gegaan, onder lichte dwang van Storm en Wolf, om zaterdagochtend rond 11.00 te vertrekken vanuit onze vaste stek in Klein Willebroek. Het traject naar Gent is heel mooi, maar net iets te lang. Dik 6 uur zijn we aangekomen. Ondertussen hebben we onze tocht naar Veurne wel 3 keer gewijzigd. De bruggen in Brugge werken niet op zondag. Streep door de rekening.  Oh ze werken wel. Terug naar af. Oei de Veurnesluis is een getijdesluis en werkt niet op 1 mei. Oei dan misschien beter niet in Brugge overnachten maar overnachten aan de pier van Karolien in Vrasene.  Maar waar gaan we dan eten. Oh er is nen Bistro.  Nice to know some locals. Enfin we zien wel waar we geraken, want dinsdag treintje huiswaarts. Anyway,  onze eerste dag varen van t seizoen zit erop en het was nen toffe. En kijk nog op de valreep dineren op het achterdek met de ondergaande zon.  En dan naar binnen in ons Ikearelaxske met het stoofke aan.