zondag 7 september 2025

Kanne - Hasselt

Het zijn een paar zware dagen geweest en morgen nog de zwaarste. 
We vertrekken in Huy vroeg genoeg, in de hoop mee te kunnen met vrachtschepen. Omdat er weer te weinig water is schudden ze niet meer voor pleziervaaart alleen. Het zit ons een beetje tegen, we kunnen wel mee maar missen net de sluis. Dus eerst gaat ze naar beneden, dan komt ze terug naar boven en dan pas is het aan ons. En het zijn trage sluizen. Het is wat het is. Ettelijke uren, amper 2 sluizen en 50 km verder stoppen we in Kanne. We zijn wel moe. We gaan naar het café aan de haven en drinken een paar Trippel d'Anvers en trakteren ons op lekker Limburgse vlaai. 
De volgende dag van "t zelfde, mee met vrachtverkeer op Albertkanaal, op zich geen probleem maar het duurt zijn tijd. Voor je met 3 vrachtschepen en 3 yachtjes de sluizen in en uit bent ....dat vraagt zijn tijd. Het is zo. 
Maar de haven van Hasselt is fijn. Jammer dat de weg er naar toe niet zo fijn is. Albertkanaal, niks voor ons, te veel industrie. Dan varen we liever langs Maasmechelen (village) Bochelt en sas 5 in Dessel🥃.
Maar Hasselt is leuk, we gaan eten bij de Indier en trakteren ons op een lekker ijsje. 
Vandaag maken we een fietstocht maar het bevalt ons niet zo, is het te warm of hebben we het gehad ik weet het niet. 
Terug aan de Quartierbleu is er een soort modeshow aan de gang, tja Hasselt modestad hé. We zitten op de eerste rij. 
Ik bel met Jeroen en we regelen Athene, we gaan nog eens op stap met ons 2tjes in Oktober .... voor hij naar Nieuw-Zeeland verdwijnt 😪
Morgen wordt een zware dag; bijna 80 km 3 sluizen en de passageplanning. Niet van onze gewoonte. We zien er alle 2 tegen op maar we hebben geen keus. 

donderdag 4 september 2025

Huy - Yeunten Ling

Vandaag rustdag in Huy. Hier zijn we graag. We fietsen terug naar de Tibetaanse tempel, ook daar zijn we graag ... hoe zou dat nu komen. Stevig klimmen, naast de muur van Hoei. 
We maken kennis met een vrjwilliger, drinken samen een tas koffie en hij doet zijn verhaal. Interessante ontmoeting, als we doorgaan lopen we nog even Lama Zuppa tegen het lijf, altijd een leuke verschijning. 
We fietsen terug naar Hoei, Stefan langs de muur ik rij rond. We hebben afgesproken op de markt. Uiteraard zit hij al te wachten maar ik heb weer een ander mooi kantje ban Huy leren kennen. We drinken kofiie met een koekje. 
Om 3 uur varen we door naar de andere haven in Hoei, ja ja hier zijn er 2 een lelijke en een mooie. We varen naar de lelijke maar daar gaan we straks eten en dan vallen we liever in de boot dan nog eens 7 km te moeten fietsen met een buikje rond. 

woensdag 3 september 2025

Namen - Huy

Blijkbaar vraagt ht vlagverhaal voor sommigen wat meer uitleg. Wel het zit namelijk zo: Sinds wij op de Franse kanalen varen willen wij graag een vlag van de VNF (Voies Navigables de  France) dat is ondertussen dus al 5 jaar. Iedere keer dat we aan een buro komen of een manneke van de VNF zien gaan we er acher vragen. We zijn er al dichtbij geweest, ik heb ze al eens bijna vast gehad enz maar het is ons nog nooit gelukt. Dus in Givet, de sluis waar we Frankrijk verlaten .... de laatste kans voor dit jaar .... en ja die mens wou ze voor ons de volgende dag meebrengen. Tja dan fiets je die 15 km wel op en af niet? 
Anyway na het groeten van de vlag hebben we nog een leuke avond op het achterdek op de Maas. Tot nu toe kunnen we nog elke avond tot een uur of 8 buiten zitten. Ons hoor je niet klagen hoor. 
Gisteren een rit met hindernissen van Waulsort naar Namen. We vertrekken op tijd maar moeten hier en daar wachten aan de sluis, 1 keer omdat er juist ene door was en ze nog moest keren, 1 keer omdat de sluiswachter volgens de boekjes werkte en dan moet je wachten tot er eventueel een andere boot komt en één keer omdat de deur kapot was; Zo gaat dat ook op de kanalen. 
In de vroege namiddag zijn we in Namen, wat perikelen met andere boten terwijl de muur zo lang is en er zoveel plaats is maar ja ....
Wij duiken de stad in gewapend met onze paraplu's want er komt nog wat. We vinden een zalig koffiebarreke, bestellen ons 2 dubbele capuchino's en spelen triomino's. Het wordt een echte cup dit jaar, Stefan heeft het spel eindelijk door en wordt een waardige tegenstander. 
Tegen 6 uur aan boord, pastakke eten, serie kijken en voldaan ons bed in. 
Deze ochtend wakker voor de wekker. Ik ga naar de bakker in Jambes (da's gewoon aan de andere kant van de brug) en dan zijn we weg. We kunnen nog net mee met een vrachtschip door de sluis, chanceke. Het is toch wat friskes vandaag, nog wel de short maar toch ook een fleeceke. De volgende sluis pakken we met 3 vrachtschepen. Die laten ons dan achter want in Huy (Hoei) houden we het voor bekeken (@Mimi Huy Statte hé). Het waait hard vandaag. De fietsen van boord want we gaan eens kijken waar we morgen willen eten, blijkbaar in de andere haven, 4km verder, waar we niet willen liggen want aan de baan en aan de koeltorens, is een goed restaurant (heb ik uit goede bron). De fietstocht is een uitdaging. Maar we hebben toch onze reservatie voor morgen bevestigd. 
We passeren nog het kabelbaantje en gaan dan op de markt iets drinken, we beginnen met ne cola en ne capuchino en eindigen met ne Chimay. Stefan verslaat mij meesterlijk met Triominos. 
Naar huis langs den echte beenhouwer voor charcuterie, mmmmm dat gaat smaken. 
En hopla, weeral een achterdek in de zon om te aperitieven. Dankuwel.

maandag 1 september 2025

De vlag

Vandaag is het de grote dag. We mogen de vlag gaan halen. Ik ben al vroeg uit de veren, neem een douchke, was mijn haar .... ne mens mag zijn best doen voor het grote moment. 
De fietsen toch nog eens van boord. Een heel gedoe hier want ze gaan de steigers hier veranderen, en eigenlijk mochten we hier niet liggen, maar allez 't is niet zo erg, want ik ben den ingenieur, en ik loop hier wat rond, en 'k zal eens bellen en ik ben belangrijk. Whatever, wij doen gewoon wat we willen doen en vertrekken met onze fiets richting Frankrijk. 1 nachtje in België en we gaan al terug naar het buitenland. Onderweg moeten we toch stoppen want een regenbui, zijn we eigenlijk niet meer echt gewoon op de fiets ... laatste keer was in Duinkerke ... hoelang is dat geleden. Maar een regenbui gaat ons niet van onze vlag houden, regenkledij aan en verder fietsen. En daar is het moment, het meneerke herkent mij en gaat de vlag halen. We ruillen voor een paar Vlaamse pintjes. Iedereen content. 
We fietsen tot Givet en daar kan de regenlkedij weer uit en breekt de zon door. Hopla, 't is mooi weer. We gaan een koffietje drinken in een gezellig barreke dat we nog kennen van vorige keer (goei zeteljes ook) en gaan daarna onze laatste plat du jour eten op terras, aan de Maas, in de zon (met de vlag in onze zak). 
Langs de bakker om een baguette en wat dacht je  .... 2 taartjes. Dit jaar zijn we zeker niet afgevallen in tegendeel. 
In een heerlijk weertje fietsen we terug naar Waulsort. Ondertussen zijn de werken geen stap verder opgeschoten sinds deze ochtend. Tja, misschien toch wel belangrijk dat mijnheer de ingenieur blijft rondlopen op de werf, of is dit de manier om aan tewerkselling te doen in Wallonië? 🫢
Fietsen aan boord en daar zijn onze buren van Revin op de fiets. Ze liggen nu in Anseremme. Babbelaars niet te doen, vooral zij is lachen. Ze staan hier zeker een uur te kletsen en Stefan doet lekker mee. 
En dan le moment suprème, het hijsen van de vlag, wat kan het leven toch mooi zijn als ne mens met weinig content is. 

zondag 31 augustus 2025

Haybes - Waulsort (enter Belgium)

Inderdaad Mimi, het gaat vooruit. Vandaag varen we België binnen. 
We hebben thans nog mooie dagen. Het weer is niet top maar eigenlijk klagen we niet. Als we varen is het wat minder, maar we zitten nog altijd in Tshirt en short, en amper regen. De regenkledij hebben we nog niet boven moeten halen. 
In Revin kunnen we nog tot de zon onder is buiten zitten, dus da's genieten hé. 's Ochtends gaat Stefan nog effe diesel halen en ik ga in de fout bij de bakker; tja ik had al 2 croissants gevraagd en toen zag ik de tarte au framboise .... ja ne mens kan dan niet meer terug. Als ik thuis kom is hij weeral aan 't kletsen met de buren, 2 80'ers uit Brugge die al sinds 2003 de Franse kanalen doen, leuke sterke verhalen, heel inspirerend voor Stefan ... maar 6 maanden neen dat ga ik niet doen. 
In de vroege namiddag zijn we weg. We hebben een planning gemaakt maar daar komt toch nooit niets van. Dus ipv van in Fumay te stoppen gaan we tot achter den hoek in Haybes omdat we dan meer zon op het achterdek hebben. En de zon heb je nodig als je nog wilt buiten zitten. En dat lukt wonderwel. Heerlijke middag op ons achterdek, in de zon aan het mooie gemeentehuis van Haybes. Gratis electriciteit, manneke komt ons om 18.30 in gang zetten. De captainerie bestaat niet meer sinds 2 jaar maar je krijgt nog wel electriciteit en water. 
's Avonds kijken we naar de Zomerhit 2025, zo hebben we toch een beetje het België-gevoel😍. We vinden het wel leuk, ach ja ... we worden oud. 
Na eeenzalige nacht worden we wakker in het rustige Haybes. We zijn hier alleen. We vertrekken op het gemakske. Afhankelijk van het weer tot Waulsort in België.  Tshirt en short dus wij content. We ontsnappen steeds de regenbuien, en varen op ons gemakse tot Givet, daar moeten we ons kaske inleveren. Ik ga naar binnen en vraag voor de laatste keer dit jaar of ze een vlag van de VNF hebben waar daar zoeken we al 5 jaar naar. Nee, die hebben ze niet .... ik zie er ene twijfelen ... ik denke effe doorgaan ... cho ja hoe kunnen we daar toch aangeraken, we zouden die echt graag hebben, weten jullie niets .... en hij breekt ... waar gaan jullie naar toe? ik heb er een thuis ... ik kan die morgen meebrengen. Dat is het dichtste dat we al bij de vlag geraakt zijn, dus ik ga in mijn oplossingsgerichte ... Wij gaan naar Waulsort en als jij de vlag morgen meebrengt blijven we daar liggen en komen we ze morgen met de fiets halen, om hoe laat ben je hier .... koe, horens en vatten denk ik. Allez we hebben morgen een afspraak voor een vlag aan de 4cheminées. Ik ben benieuwd. 
Het gaat morgen niet regenen dus maken we een fietstochtje tot Givet voor de vlag. Ben benieuwd of het lukt. 
We varen verder tot Waulsort, meren aan en genieten nog van de zon op het achterdek, weeral. We moeten effe naar binnen voor een bui maar geen erg, als ze over is blijven wij niet binnen zitten hoor. 

vrijdag 29 augustus 2025

Monthermé - Revin

Gisteren leuk varen naar Monthermé, de Maas is echt zo mooi. De brede rivier die door de valleien kronkelt. In Monthermé gaan we bier drinken in de Bar Tabac, ze hebben daar groen Chimay. Dat kan alleen maar fout lopen. We worden overvallen door een regenplensbui maar de paraplu's en de parasollen lossen het op. We maken kennis met het koppel onder de parasol achter ons, Olivier en Emanuelle uit België. Ze wonen in de weekend samen in Brussel en in de week zit hij in Parijs voor zijn werk. Ze hebben net een huisje gekocht hier een beetje verder aan de Semois en vinden de rust daar zalig. Ze moeten nog wel veel verbouwen en nu komen ze op vakantie en fietsen ze wat rond. Toffe mensen. En zo  loopt het dan uiteraard fout na 3 chimays. Maar leuke ontmoeting. 
Vandaag gaan we eerst eten en we worden weer verwend. Het weer wordt steeds slechter, en tussen de regenbuien door geraken we in het restaurant en terug aan boord. We varen dan maar verder tot Laifour of Revin we zien wel. Short kan nog net maar wel met trui en in de sluizen toch maar best regenjasje aan. Maar ondanks het weer blijft de Maas mooi. Af en toe probeert de zon maar het lukt net niet. We laten Laifour liggen, het is daar mooi maar je moet echt buiten kunnen zitten dus naar Revin, het is daar ook mooi. Een beetje de cote d'Azur aan de Maas zeggen wij altijd. We meren aan om 5 uur en lopen rap naar de Lidl achter de hoek. Ijskastje vol tot België, want we zijn er bijna. 

woensdag 27 augustus 2025

Le Chèsne - Lumes

We zijn echt op de terugweg. Op een gegeven moment riekt een paared zijn stal zegt het spreekwoord .... wel om in die trent verder te gaan hoorde ik Antwerpen roepen. Het is goed geweest, dat gedoe hier met dat water, dan weer geen probleem dan weer wel .... genoeg. De Maas naar huis en klaar met wat geluk zien we Storm nog voor hij naar Columbia vertrekt. 
Maar eerst nog het verhaal. Om 9 uur uit de veren want vandaag de sluizentrap van les Ardennes. Dwz. 7 km en 19 sluizen. Ik ben geen rekenwonder maar ge begrijpt dat dit echt de ene uit de andere in is. 
De eerste sluis moeten we effe bellen naar Givet, want het manneke is er nog niet. Die starten dan vandaar de boel op. So far so good. Deze keer alles naar boven. Sluis 18, dus de 2de staat klaar, wij erin, naar boven en .... patat al direct van Jan, de deur gaat niet open. Maar dan verschijnt het manneke, die drukt op een knopke en hopla sesam open u. En dan is het inderdaad werken werken werken, ik leg een kussentje vanvoor want ik ga niet meer naar achter tussen 2 sluizen, niet de moeite. Een kleine 3 uur zijn we bezig. Het gaat echt vlot, elke sluis staat klaar we moeten nergens meer wachten. Alles is wel geautomatiseers maar het manneke volgt ons toch de hele tijd. Leuke job. 
Om half 1 zijn we in Le Chèsne. Deze keer is er niemand en kunnen we gewoon in de kom en moeten we niet tegen de muur. We haasten ons om ne menu du jour te gaan in eten in het enige "restaurant" hier. We worden gevoed maar culinair is iets anders. De rest van de namiddag is relaxen. Tot er een huurboot aankomt, das altijd een beetje cinema maar deze keer zeker. Met veel te veel vitesse komen ze binnen varen, slagen hem in achteruit, knallen tegen de kaaimuur, en nog eens en nog eens. En maar lachen in hun matching marineTshirt. Ik vind het maar respectloos met het grief van een ander. 
We gaan naar de winkel en aperitieven in de bar tabac (ja hier in la Chèsne heb je alles; een bakker, een winkel, een restaurant en een bar tabac (ook nen kebab maar daar zijn we niet geweest). Onze vrienden van de huurboot zitten er ook, en ze herkennen ons ... en kom erbij zitten. Jawij zijn maar beginners en we kunnen het niet, ja dat hebben we gezien. Ja maar jullie lachen ons een beetje uit ... euh nee ik heb schirk van jullie als ik jullie zo bezig zie. Ja maar wij zijn full verzekerd hoor zodat we geen zever achteraf hebben. Ja ... das gemakkelijk hé, bootje terugbrengen en een ander los het op maar als je tegen die van ons knalt zitten wij wel met de herstelling achteraf. Ach ik doe geen moeite. 
Vandaag, wil ik voor onze buren weg. Stel je voor dat je samen de sluizen moet nemen neen dat zie ik echt niet zitten. Weg wezen hier. 
Weinig water hier en daar. Sommige biefs zijn vol andere weer minder. Maar het moet gezegd, dit stuk is echt mooi varen en daar genieten we van. In Pont à Bar is geen plek dus moeten we verder. Om 3 uur zijn we in Lumes een paar km en sluizen voor Charleville-Mézières maar daar willen we dit jaar niet heen. Na 3 keer hebben we het gehad. 
Morgen verder de Maas af richting grens, niet zo ver meer. 
Ik heb het een beetje moeilijk vandaag🤍🌻🌊