Chipilly - Corbie - Amiens

We wilden het niet maar ik ging volledig in de fout. Maw ik heb iets geboekt op vrijdagavond in St.-Vallery, dus moeten we daar wel zijn. Tja, dom of niet dom want ik denk dat het wel leuk gaat worden. Anyway dus we hebben beslist gas te geven tot St-Vallery, goed te noteren onderweg en op de terugweg de tijd te nemen. FOUT, FOUT, FOUT maar het was sterker dan mezelf. 

Anyway, gisteren varen we tot Corbie, weeral mooi stukje varen. Zoals ik al gezegd heb, mooi weer en charmante Somme, vriendeliijke sluiswachters, anyway nice.  Wij genieten. We zijn al vroeg in Corbie rond een uur of 11. Mooie steiger voor de sluis. We wandelen tot aan de sluis om eens te kijken of erachter liggen niet beter is en dan loopt het vollledig fout. Aan de sluis ligt de Stern, mensen van Kempisch dok die ook al eens in Klein-Willebroek vertoeven. Ze zijn aan boord en net aan den aperitief dus .... ik moet geen tekeninngetje maken. Gezellige middag en licht beschonken wandelen we terug naar de Sunstar want we moeten nog wassen deze middag. We halen de fietsen van boord, karreke erachter vol vuile was en weg zijn we. 

Laverie is perfect, we steken 2 machines in en vertrekken naar de office de toerisme. We zien hier overal "fietsknooppunten" maar ik vind ze niet terug op de app dus daar moeten we het fijne van weten. Hebben wij pech, de punten zijn er al maar de app zal pas volgen in het najaar, dus we  zijn te vroeg. De man van het buro doet zijn uiterste best om ons een alternatief aan te bieden, best schattig. Wie weet Corbie bevalt ons wel, mischien komen we hier wel terug op de terugweg. We gaan een heerlijke koffie drinken op het dorpsplein en gaan dan terug naar de laverie. Onze was is net bijna klaar en dan de droogkast. Stefan kijkt naar den tour en ik bel met Jeroen, wiens plannen voor Nieuw-Zeeland zwaar vorm beginnen krijgen. Toch niet te doen wat er  tegenwoordig allemaal kan. 

Was inladen, naar den boot, was uitladen, opplooien, bed opmaken, alles wegleggen en wat nog nat is ophangen, terwijl Stefan een pasta kookt. Lekker douchke en dan terug richting centrum want vanavond is er live muziek en de pub. 

Mark is er al, Lia is er niet bij (voelt zich niet goed vandaag) maar we hebbeneen leuke avond, het groepje is best ok, het publiek enthousiast en het bier in plastieken bekers te zuipen, hoewel elke tournée een ander prijskaartje heeft, wharever🙃

We moeten wel schuilen voor de regen maar dat kan de avond niet verpesten. Binnen vertelt Mark over zijn boeiend leven en wij luisteren met grote oren. Tussen 2 buien door fietsen we naar huis en halen de schade van de was binnen. 

Deze ochtend ziet het er niet goed uit. De was wordt binnen opgehangen, maar ik vrees of het in orde komt. We kunnen nog buiten eten maar ik haal mijn regenjasje toch maar boven. Om 10 uur zijn de mannen van de sluis er en wij ook, in de regen. Het ziet er niet goed uit. We varen de hele tijd in de regen. Ik doe de sluizen terwiijl ik binnen sta, deze keer voor de regen, een paar jaar gelelden op de centre voor de zon. De Somme blijft mooi hoor, regen of zon. Ik bel met Mimi en Ina, altijd leuk, hoe kort soms ook .... maar toch beter met de mannen niet op de achtergrond 😉

Als we in Amiens aankomen breekt de hemel open. We meren aan voor de sluis. Er zijn de plaatsen; de andere plek is beter maar niet in de weekend want aan de Irsh pub en dan zit 's avonds je boot vol volk en vermits het zondag is .... voor de sluis dan maar. 

We wandelen naar het centrum, de kathedraal doen we vandaag niet, das voor als we terugkomen.

We kiezen voor Musée de Picardie, het KMSKA van Amiens. We mogen het wel. Het gebouw is prachtig, echt prachtig. De kusntwerken een beetje overweldigend een beetje teveel bijeen, zodat je de kunst niet meer door de kusntwerken ziet. Maar we doen ons best. Ik ben vooral in de ban van Manon en een werk van en eigenlijk nog van veel andere stukken. Maar als echte Antrwepenaren met een museumpas kan er niets boven het KMSKA😜

Het weer is echt mooi geworden, we gaan nog een terraske doen maar na 2 Ricards ziet het er minder goed uit. Het wordt zwart, gelukkig hebben we de paraplu's mee. Het valt eruit, maar we geraken aan boord. De zonnepanelen hebben toch hun werk gedaan deze middag en we kunnen nog op het achterdek. Stefan kijkt naar zijn geliefde tour en ik schrijf mijn blog. 

Chipilly

En weeral een mooie dag. Die Somme is gewoon tot nu toe het mooiste kanaal dat we al gedaan hebben. 

Als wij de wekker niet zetten ... dan loopt het geheid fout .... 10 uur worden we pas wakker. Dus eerst ontbijten en dan eens bellen want zo gaat dat hier ge moet eens bellen. Hij gaat terugbellen, maar dat is er gene. Geen erg er komt op een gegeven moment een manneke en die doet de brug open voor den Ebenhaezer, een mooie woonboot die nog voor de brug ligt en wij mogen volgen. Dan gaat alles wat trager maar wat is trager als je maar 6 km/uur max mag varen. De mannen doen hun job, kan uiteraard efficienter volgens ons, maar laat dat nu net zijn wat we moeten leren loslaten. We zijn in Frankrijk, daar heeft efficiëntie geen tel. Wat is het hier mooi, veel natuur, water rond het water, kleine dorpjes met een vorm van leven, een resto'ke hier en daar ... totaal anders dan wat we gewoon zijn. We zijn  heel aangenaam verrast.  

ALLESEn uiteraard om 12.00 uur le dejeuner. Eigenlijk pas om 12.30 maar waarom wachten. We varen rustig verder tot de volgende brug in Capy. We meren aan naast een woonboot, Canadezen. Hebben hun huis in Canada verkocht, vertoeven de winter in den Arsenal in Paris, en zwerven de zomer in Frankrijk waar de vnf het toelaat.  Zalig toch, ... maar toch niet echt voor ons. 

Ze zijn op de terugweg op de Somme, dus zijn helemaal tot St-Valery (de zee) geweest. Dus daar geraken we ook. We krijgen nog waardevolle tips van plekjes, do do's en don'ts. Das toch altijd leuk, ze vertellen ons dat er een tunel op de Marne stuk is. Nee volgens  Stefan  zijn er maar 3 sluizen gesloten allemaal op de Nord, al de rest is open. ALLES IS OPEN. OK BOOMER. Dat kan volgens mij niet kloppen, ik vond het al raar; maar 3 sluizen buiten werking in HEEL Frankrijk, en alle 3 op de Nord. Dus ik pak het effe over, pas op ik ben ook een Boomer, maar toch een paar niveau'kes hoger dan my man.🥰

En inderdaad, je moet de juiste regio selecteren en dan krijg je andere info. OMG. Dwz dat Parijs in het gedrang komt. We zien wel, vandaag zoek ik het niet meer uit, we zitten op de Somme en zijn aan het genieten van wat we krijgen. Hier werkt tot nu toe alles. We zijn plannen om hier nog even bezig te zijn. 

Ons doel is Chipilly. Ondertussen noteer ik naarstig de plekjes waar we wel of niet kunnen halt houden op de terugweg. Chipilly krijgt maar 1☆. Maar we vallen bijna in de bar tabac van Chipilly. Het is daar tommorowland, maar de eigenaar en de gasten zijn ontzettend vriendelijk. Iedereen die doorgaat, neemt even de moeite om tegen de toeristen die vanachter zitten goedenavond te komen zeggen. 2 Ricards later zijn we voldaan en druipen terug af naar de Sunstar, waar we verder aperitieven, Stefan de ontknoping van de tijdrit van den tour volgt en ik de blog schrijf. 

Weeral een mooie dag

Feuillières

We zijn er: De Somme. Het hoofddoel van de reis. 

Deze ochtend doen we de laatse 5 sluizen en nog eens 10 km op de Nord. Gaat vlot. We zien op de app via AES dat er een vrachtschip aankomt dus roepen we snel de sluis op en ze laat ons nog door. Dus ook de laatste 5 doen we alleen, wel zo gemakkelijk. Om 11 uur zijn we in de port de Plaisance van Peronne. In 2021 kwamen Jeroen en Katrijn hier op bezoek uit Botswana. Maar we twijfelen, de "haven" is niet echt je dat, veel gras, beetje door het zand varen. Eigenlijk is het een camping met per ongeluk ne ponton. We doen het toch want diesel en Lidl achter den hoek en das wel gemakkelijk natuurlijk. Fietsen van boord, Stefan gaat 2 keer op en af om Diesel te halen. 't Was dus nodig. 

We maken een lijstje, gaan boodschappen doen en op 3 uur is alles geregeld. Eigenlijk hebben we hier niets te verliezen en willen we hier  niet zijn. Dus om half 3 kuisen we ons schup af en varen naar de Somme, ook achter 't hoekske. 

We hebben ons weer niet voorbereid, maar das niet erg want het lost zich wel op. Dus liggen we na 2km Somme voor de 1ste sluis. We vinden een telnr, bellen, er komt een manneke, en we moeten de app downloaden. 

Na een half uurtje is het manneke daar, doet de sluis open, geeft ons een boekske en zegt dat we best achter de brug gaan liggen ipv voor de brug want daar ligt er al ene. Goed voor ons. Dus wij nog een paar kmkes verder (en paar mag je letterlijk nemen). Manneke doet het brugske open en daar liggen we sé. Weeral perfect voor ons. De Somme ziet er veelbelovend uit, als de volgende km's even mooi zijn als die 6 die we  al gedaan hebben dan komt het goed. 

Uiteraard aperotime op het achterdek en Stefan ziet naar de tour. Ik lees het boekske en word nog wat enthousiaster over de Somme. We zullen zien of het zo blijft .... als het gras komt 😱

Courcelles les lens - Moislains

Deze ochtend zijn we al voor 8 uur wakker, tja als je goed slaapt😉. We drinken een tas koffie en verlaten de "haven" en zetten koers naar Canal du Nord. De 3de sluis die we nemen komt de sluiswachter naar beneden met de vraag of hij de maat van onze zonnepanelen mag opmeten. Hij is een bootje aan 't verbouwen en ..... ik weet dat we voor efkes vertrokken zijn. Ik hoor het even aan en ga dan naar binnen het ontbijt klaarmaken want die 2 zijn een klein halfuurtje zoet. Boys Will be boys.

Onze tocht verloopt goed, het is niet druk zoals een paar jaar geleden, dus wij hebben elke sluis voor ons alleen. Das wel zo leuk op de Nord want niet echt pleziervaartvriendelijk. Maar we vinden snel onze manier en dan is het elke sluis hetzelfde. De barbatten zien af en alles wordt vuil want das ook de Nord. Maar eigenlijk bevalt het ons wel. We vergelijken het met Les Ardennes,  ok grotere sluizen en groter kanaalxen vrachtschepen maar om de paar km een sluis, werken, en vuil worden, maar ook heel mooi, groen, proper water, de boeren die op het veld zwoegen en rust.

Tegen 4 uur zijn we aan de Ryaulcourt, een tunnel van 4,5 km. Ben geen fan van tunnels maar je hebt geen keuze.  Maar deze is groot, goed verlicht en loodrecht, je kan bij het binnenvaren het lichtje aan het einde van de tunnel zien. We doen een klein uurtje om de tunnel door te varen, je mag dan ook maar 3 km/uur, dus speedy gonzales resteerde weer een snelheidsovertreding.  

Na de tunnel is het echt wel goed geweest. We stoppen voor de volgende sluis, goed plekje. 

We zijn op amper 6 km van de Somme, maar wel nog 5 sluizen das iets te veel als je al 8 uur bezig zijt. Ik zou durven zeggen dat we een H&Mmke gedaan hebben.

Arques - Courcelles sur Lens

Gisteren is weer een mooie dag, zoals we tot nu toe iedere dag zeggen. Luie ochtend en tegen de late middag gaan we naar het museum van de oude liften. We zijn weeral contente mensen. Het zat goed in elkaar, in het Nederlands met een verhaal. Mooi ook. 

Tegen 6 uur maken we ons klaar voor onzen Diner. Eerst nog een Ricarreke op het hoekske en dan naar Groët Maria. Vorige keer toen we nog dachten dat Arques Blendeks was wilde ik eigenlijk hier komen eten met de girls maar het was toen gesloten. Vandaag niet. Het is wel een drukte op het plein want het is ook 14 juillet dus feest op de markt. We moeten binnen eten, maar geen erg we keizen een tafel   voor het open raam. We kunnen alles volgen en zitten toch beschermd van het harde lawaai. Goed gekozen van ons. Het eten is subliem, de bediening wat traag en onprofessioneel. Ze hadden duidelijk de drukte van het feest op de markt niet goed ingeschat, dus de ober kon alleen maar de onophoudelijke stroom van klanten bedienen die ne plastieken beker bier kwamen halen. De restaurantgasten werden niet bediend. Tot iemand naar de keuken de patron is gaan halen die dan de deur heeft toe gedaan. Simpel niet? We smullen van ons diner. Er zijn wat plaatselijke artiesten soso; maar de hoofdact is wel goed. We zitten het niet uit en fietsen terug naar de Sunstar. 

Om 23.30 komen we uit ons bed om het vuurwerk in de verte te zien. 

Vandaag is een beetje doorbijten. We moeten naar en door de Nord om aan de Somme te geraken. Het is grand gabbarit, dwz veel vrachtschepen en eigenlijk weinig of geen plek voor pleziervaart om ergens aan te leggen. We hopen tot Courcelles sur Lens te geraken maar dat is wel 70 km en 3 sluizen. Ik zie nog wel een mogelijkheidje hier en daar maar zeker ben je nooit. Het gaat vlot, we hebben geluk met de sluizen, ze staan alle 3 klaar als we aankomen.

Onderweg beluisteren we de 20 kandidaten voor de radio 2 zomerhit, kwestie van iets te doen te hebben; We hebben al een préslectie gemaakt. De plekjes onderweg zijn ofwel net te vroeg om te stoppen of ze zijn er niet. Dat kan ook in Frankrijk. We geraken in Courcelles. De brug is helemaal niet te laag zoals ik in de boek 4 jaar geleden geschreven had maar de haven is dan ook geen haven meer. Allemaal wrakken,  er is niets meer , je kan niet van boord want de poortjes zijn gesloten. Het is alsof je met je luxevoiture op een autokerkhof geparkeerd staat om de nacht door te brengen. De deur van de onderkomen boot naast ons staat open. Er zit inderdaad iemand in, we denken een landloper. We meren toch aan want op zich wel een goede plek om te overnachten, in 't groen en een beetje weg van het kanaal. De Franse politie komt even checken of we wel legit zijn. Als ze door gaan zien we dat ze zoals dieven in de nacht weer buiten klautern, want ook voor hen zijn de poortjes gesloten. 

Allemaal niet aan ons hartje laten komen, wij liggen goed voor de nacht. Aperol Spritz met versnaperingen vandaag en dan ne lekkeren boterham met charcuterie. 

Arques - St- Omer

En hopla, we zeggen het weer : "wat een mooie dag". Het is weer gelukt. Die 5 dagen "straftijd" zijn tot nu toe absoluut geen straf geweest. 

Ondertussen wordt het hier in de haven wat drukker, er zijn al 6 boten die overmorgen gaan vertrekken en de vrachtschepen beginnen ook aan te komen .... allez toch al 1 aan deze kant en een stuk of 3 aan de andere kant van de sluis. 

Vandaag beslissen we om haar eens een goede beurt te geven. We liggen aan de stroom dus hebben we voldoende warm water om ze een in een sopke te steken, van binnen en van buiten. Het was uitereaard nodig dus zijn we er wel efkes mee bezig maar het resultaat mag er zijn. Ik draai nog 2 wasmachientjes, niks van voorstellen hé: 1 blousje, 2 bh en een jeansshort die ik wel handmatig heb moeten begeleiden. Maar mijn outfit 2025 is weeral fris😛😜

Als ze helemaal ligt te blinken (volgens ons normen dan toch) vertrekken we met 2 croissants richting St-Omer, niet zo ver. We passeren weer mooie bruggetjes en plekjes en de stad zelf stelt zeker niet teleur. Bezoekje waard met zijn kleine straatjes en pleintjes, ... 

In den Bar Tabac eten we onze croissants met ne foute maar lekkere capuchino en geven we wat meer vorm aan onze volgende trip. 

Dan gaan we een kijkje nemen in de Kathedraal die ons niet teleur stelt. (Ons vader heeft mij blijkbaar toch  de liefde voor kerken meegegeven, hoewel ik dat als kind nooit gedacht heb. Maar ja ... onze Wolf is nu ook naar Azie getrokken.)

Eigenlijk is ze prachtig een indrukwekkend orgel en een nog indrukwekkendere klok (wat die ook moge doen in een kathedraal) je hoort de slinger over en weer gaan. Er hangt ook een Rubens.

Ik zeg het dat is hier Vlaanderen hé, we moeten die Nord terug van ons maken. 👊💪

Het is al vrij laat als we terug aan boord zijn. Alles open om de friste binnen te laten, de sla voor de BBQ voorbereiden en aperitieven. Zeg nu niet dat het leven niet mooi kan zijn. 

Watten - Arques

Vandaag de dag van de grote waarheid, ik vertel het staks. 

Deze ochtend bekijken we nog eens de mogelijkheden en beslissen we toch maar naar Arques te varen een kleine 12 km, dus gene stress. We gaan eerst naar het bakkerke om een brood en taartjes, ach ja we kunnen het niet laten, moeilijke keuze; aardbeientaatje, tarte au citron, pavlova, .... ik doe maar een greep. 

We verterkken op 't gemakske en nemen onze tijd, we vinden het hier mooi. We herinneren ons dat niet echt, waarschijnlijk door de adrenaline van het avontuur aan de sluis in "Blendeques" (spreek uit Blendekes)

Het haventje in Arques stelt niet veel voor, maar wel een heus haventje met water en electricitiet, rustig en best gezellig. 

Als we willen vertrekken met de fiets om onderzoek te gaan doen in "Blendeques", komen er net bootbewoners aan. De mensen wonen in Lille, hun boot ligt hier, motor kapot, niet erg ze komen voor de weekend en wij moeten niet meer naar het buro van toerisme. Vanavond wordt 14 juillet gevierd aan de oude scheepsliften met muziek en dans en om 23.00 uur feux d'artifice. Ok wij weten waar we moeten zijn. Blendekes kennen ze niet wel Blèndék, tiens das nieuw voor ons🤔

We fietsen richting Blèndék langs de oude scheepsliften. Inderdaad daar zijn de voorbereidingen voor het feest vanavond in volle gang. De oude scheepsliften als decor. Ze zijn prachitig en vorige keer hebben we niet de tijd genomen om er naar te gaan kijken, dat gaan we nu wel doen, morgen of overmorgen. 

We passeren nog een oud stoomtreintje gevuld met toeristen, best geestig. 

Achter den hoek ne Lidl, perfect straks bunkeren voor het lang weekend en om de Nord op te gaan. 

En dan fietsen we naar Blendekes, voor de nostalgie, daar zijn we met de girls 4 jaar geleden gaan eten toen ze hier op blitsbezoek gekomen zijn. Het is kermis in Blendekes, maar nu staat er een kerk in 't midden van 't plein, nee da was ni, da was een gemeentehuis met trouwers, maar hier ligt het gemeentehuis in een park.

Verdorie wij zijn hier nooit geweest. WIJ ZIJN NOOIT IN BLENDEKES GEWEEST. 😱

Waar was dat dan dat we zijn gaan eten met de girls? Straks een nakijken op den blog, verdoeme, wij zijn dus nooit in Blendekes geweest en al 4 jaar spreken we over Blendekes. We zoeken een café, niets in Blendekes ondanks de kermis. Maar helemaal terug van waar we gekomen zijn aan de anders kant van de Lidl is een café dat volgens maps open is. Allez wij daar naar toe. Tiens dat rond punt met dat "kunstwerk" komt ons bekend voor ... beetje verder ... daar is een plein .... met een stadhuis ... verdorie het was HIER .... maar dit is Arques en niet Blendekes. Kiekens. 

Anyway de Ricard smaakt zeker zo goed in Arques AKA "Blendekes".

Watten dag 2

Het bevalt ons hier best in Watten, als je dan toch ergens tijd moet doden dan kan je het hier goed doen. 

Het is rustig aan de steiger of toch deze nacht en ochtend. Gisterenavond was het hier de verzamelplek van de plaatselijke jeugd. Met bier en drank en vanalles komen ze samen op de steiger om wat te chillen. Best gezellig, ze kwamen zelfs vragen of het niet te veel stoorde, wel zo fijn.

Wij gaan fietsen vandaag. Stefan heeft een mooi tochtje uitgestippeld. Hier in Le Nord heb je ook fietsknooppunten. We passeren eerst de bakker voor wat versnaperingen onderweg en we hebben een flesje water meer. Hij het speciaal uitgestippeld langs Bollezeele, een dorpje waar we hopelijk iets kunnen gaan drinken. Nee dat was er gene, wel cafékes en restokes maar niets open. Geen erg, we zetten ons in de schaduw, hij pakt een paar terrasstoelen en we eten onze heerlijke boule de berlin met een waterke, jammer want een taske koffie zou gesmaakt hebben. 

Terug naar Watten, eigenlijk is dat hier Vlaanderen zenne. We zouden da terug moeten afpakken van die Fransen🤭

Onderweg krijgen we een telefoontje van 't UZA, dat hij volgende week zijn kaske moet laten vervangen want de batterij is bekanst plat. Ja nee hé, daar heeft hij zo op gehamerd bij zijn laatste bezoek een maand geleden en nu dit. Maar ja, geen keus zeker. Maar Daphne gaat er toch nog eens goed achter horen. Wij gaan naar 't café voor ne pastis en beginnen scenario's te schrijven en oplossingen te zoeken. 't Is maar dat er  hier op de Nord  niet echt jachthavens zijn waar we haar kunnen achterlaten en waar dan nog eens een treinstation is. Anyway we hebben wel een paar pistes. 

Aan boord belt Daphne terug en vraagt ons om via het kaske (dat we voor de eerste keer meehebben) zijn data door te sturen. Loopt natuurlijk niet onmiddelijk goed, even resetten, en dan staat het dokterke wel op blauw. Ok, alles naar den dokter, nakijken en ze gaat terugbellen. Nog wat sceanrio's schrijven en naar den tour kijken. Allez uiteindelijk heeft ze goed nieuws, de batterij kan nog mee tot 9 oktober maar ze moet er daarvoor uit. We maken een afspraak eind september dan zijn we toch weeral wat dichter in de buurt van België of zelfs al in België. Eind goed al goed. We gingen het wel opgelost hebben, maar zo is toch beter. 

We bellen met Storm en de Moekie en dan nemen we een vrij frisse douche. Tja al 4 dagen geen stroom en niet echt veel gevaren. Maar wet zo'n lekker weertje valt dat heel goed mee. 

Watten

Ja, hier zijn we nog geweest. Na onze vlucht uit Blendeques. Deze keer stranden we hier op amper een uurtje varen van St-Pierre. 

Als we deze ochtend willen vertrekken is de brugwachter daar om de brug eens open en dicht te doen. Dat doen ze blijkbaar om de 14 dagen zodat ze blijft werken, tja .... dedees dan want die ander.... HIj vertelt ons dat niet alleen de volgende brug kapot is maar verder door naar Gravelinnes nog één, en die is niet van de VNF dus daar gebeurt niets mee. Naar Gravelinnes varen .... alleen langs de zee ... dus niet voor ons. Als hij hoort wat we plannes zijn vertelt hij ons dat het niet zal gaan. La Fontinette, de sluis waar we 4 jaar geleden gestrand zijn met ons probleem aan de schroef is in onderhoud tot 13 juni en de 14de is feestdag, dus voor 15 juni kunnen we nergens heen. Dwz dat we 5 gestrand zijn. Dat wordt zwaar schakelen. Dom van ons, we hadden het kunnen weten maar wij maken ons huiswerk echt niet goed. Op de app van de VNF staat duidelijk dat ze gestremt is .... maar wij dachten dat die sluis Blendeques noemde en we hebben niet goed gekeken naar de waterwegen ook niet. Dus we maken een ander plan, nog wat vertragen dan maar;

Na een klein uurtje varen meren we aan aan de steiger in Watten. Tot onze grote verwondering is er hier een Office de tourisme met een wel heel enthousiaste medewerker. een fietstochtje een wandelingetje, ga eens langs de kerk, vaar dan tot St Omer bezoek de oude scheepslift, .... allez we gaan ons dagen wel vol krijgen. 

We wandelen wat in het dorp, langs de bakker,  gaan een Ricarreke drinken en reserveren in Auberge Flamande voor morgenavond. 

Vandaag blijven we aan boord, ik werk wat admiistratie weg en we krijgen nog wat toeristische tips van een bompa van 84 die ons weet te vertellen dat hier achter 't hoekske de Houlle ligt, heel mooi kanaaltje met heel mooi steiger, gewoon daarnaartoe en terug. kunnen we doen. We eten overschotjes en spelen een spelleke. Verplicht vertragen, niet simpel maar het is wat het is. 

Gravelinnes

En weer zeggen we tegen elkaar "Wat een mooie dag", en dat was het ook. 

Straalblauwe hemel, zon en windje. We fietsen naar Gravelinnes, wat een charmant stadje met een fijn strandje en stoere omwallingen. We fietsen langs het kanaal, zou ook heel mooi geweest zijn om te varen, misschien ooit. We passeren de kapotte brug en het sluisje met een verval van 10 cm dat we 5 jaar geleden genomen hebben maar deze keer geraken we er dus wel. 

Langs office de tourisme voor een fietstochtje. Plat du jourke meepikken op het stadsplein, fietsen langs de bebloemde vaargeul naar de plage, waar we in de verte een Tall Ship op zeil zien die richting Duinkerke vaart. Nog ne koffie. Met het overzetje naar de andere kant van de vaargeul en dan naar de punt

. Nog een Tall Ship, een zeehondje, en vriendelijke mensen.

Nog effe langs de Jean-Bart waar ze hier al 20 jaar aan 't bouwen zijn en ze hebben nog maar een skelet en ze hebben nog 30 jaar te gaan.

DIe Fransen en hun projectjes. We verongelukken regelmatig bijna op hun fietspaden die er eigenlijk geen zijn. Maar ze  doen hun best. 

Even bunkeren in de Lidl en dan weer naar huis wind mee. De Sunstar ligt te blinken in de zon en dan zeggen wij "wat een mooie dag weeral".

We maken ons plan op voor morgen en dan komt alles weer naar boven; De Lys, Arques, Blendeques ..... ik neem de blog van 2021 er terug bij want we weten het allemaal niet zo goed meer. Maar dan komt het allemaal weer naar boven. Man man wat was dat toen allemaal. We hebben toen echt van een KAK-situatie een feest gemaakt dankzij de cavalerie die er altijd is voor ons als het nodig is. Dat hebben we ondertussen nog mogen ondervinden. 💕.

En ik ben benieuwd wie de anoniem weeral is die terug binnen geraakt is en weer mee door de tijd gaat reizen.😉🤭🥰

Duinkerke - De brug van St-Pierre Brouck

Het plan is in de ochtend het Maritiem Museum, wij zijn alvast op de afpraak. Maar het museum weer niet; vandaag kunnen we Duchesse Ann niet bezoeken. Ja nee hé, dat is nu net het vlaggeschip dat we gezien willen hebben. Dus keren we weer van een kale reis terug. Het is wat het is. Reden om nog eens terug te komen naar Duinkerke, het is ons hier echt bevallen. Donderdag start een evenement rond de Tall Ships race, dus er is wel wat begankenis maar daar gaan we niet op wachten .... ze komen ook nog eens naar Antwerpen hé😉

We vertrekken gewoon een beetje vroeger richting Watten om morgen tot Gravelines te varen. Is ons vorige keer dat we hier waren niet gelukt wegens een kapotte brug. En patat van 't zelfd laken een broek, weer een brug kapot we geraken er weer niet. Dus moeten we schakelen. Even is Gravelines helemaal van de kaart tot Stefan op het idee komt om aan de steiger te gaan liggen die we nog kennen van vorige keer .... voor de eerste brug .... (toen wisten we nog niet dat je best op voorhand belt ... we denken zelf dat we toen op de kaart niet doorhadden dat het een beweegbare brug was 😱) en met de fiets naar Gravelines te gaan. Strak plan, de steiger is er nog steeds en 't is ne goeie (we moeten wel papa en zonen vissers wegjagen) hier overnachten we, morgen de fietsen van boord en eens gaan kijken wat we zouden missen in Gravelines. 

Tour de France Dunkerque

We hebben weer een plan vandaag maar dan kan je al eens van een kale reis terugkomen. We wilden het Maritiem museum doen hier in de straat maar dat was er gene, gereserveerd voor een prive-evenement. Dus moeten we schakelen.

We pakken de fietsen en gaan den tour verkennen. Waar gisteren nog niets te zien was, buiten een verloren verkeersbord, staat nu een aankomst een podium, vip ruimtes, tentjes voor de sponsors, een soort tour-de-france-kerstmarkt. Er wordt vanalles weggegeven maar dan ook weer niet, je moet er voor aanschuiven of je moet er iets voor doen. Nu niet echt aan ons besteed. We doen het goed bij de chips, niet lang aanschuiven, gemakkelijk bypassen, en 2 pakskes tegelijk.

Daar gaan we efkes mee toekomen. Die witte zonnehoed waar iedereen mee rondloopt, oei een lange rij. Ik begin aan te schuiven en Stefan gaat eens kijken, 1 minuut later staat hij daar met 2 zonnehoedje.... bypass. De rest laten we passeren. 

We weten nu waar we straks moeten zijn. 

Tegen 4 uur zetten we aan. Het is al druk en we kiezen ons een plek op een dikke 500 meter van de finish. De eerste rijen zijn al voorzien maar ik vind toch nog een plekje achter 2 kindjes. De promotiekaravaan is al op volle gang. Een soort reclamecarnavalwagens met veel muziek en waaiende en dansende mensen die vanalles in het publiek gooien. Crazy, maar ook wel leuk.  De mensen vinden het te gek. Wij begrijpen het niet helemaal maar doen mee. Stefan duikt achter een hoedje en ik vang een magneetje, net de dingen die we wel leuk vinden. Dan moet je een uurtje wachten tot de renners eraan komen. Maar als ze er bijna zijn .... dan bouwt het echt op .... je weet dat ze komen .... nog maar 2 km... ze gaan snel.... 1km .... iedereen begint op de nadars te kloppen .... en daar zijn ze .... floep .... gedaan. En toch was het leuk.  De speeltjes worden bovengehaald om te weten wie gewonnen heeft, blijkbaar Tim Merlier, een Belg maar we zijn niet zeker. 

We druipen af naar de bar tabac op het hoekje voor 2 ricards, te verbroederen met andere belgen terwijl het circus al afgebroken wordt.

We zijn blij het eens meegemaakt te hebben. 

Duinkerke

Kerk in Duin, daar blijkt de naam van te komen. Wat het ook mogen zijn, wij smaken het hier. Leuke stad, niet te groot niet te klein, Malo les Bains zeer charmant en we zijn blij in een haven te liggen met de voordelen van dien in het slechte weer.  

Gisteren hebben we een plan. Onze haven licht echt in het centrum, in de historische wijk aan de Quai de la Citadelle, we kunnen de prachtige erfgoedschepen bijna aanraken. Ge zou kunnen zeggen het Eilandje .... maar nee .... niks komt in de buurt van het eilandje 😉. We zitten hier op een paar 100 meter van alles dus er staat een mooie wandeling door het cetnrum op het programma. Maar eerst langs de markt. Richting Markt volgen we een vrouwtje met een caddy, die gaat zeker naar de markt. Ze weet een shortcut en geeft ons nog gratis een handleiding van de markt; hier de verse producten en verder de kleren, .... 4 courgetten lachten te hard naar ons en zijn nu de onze.

Maar meer hebben we echt niet nodig. Dus klaar voor de wandeling; we zijn echt mee hoor, kaart en uitleg gedownload, elk een oortje en daar gaan we. Het kan ons bekoren, we leren vanalles over vanalles en ook niks; Jan Bart de Robin Hood van Duinkerke, die Frankrijk van de hongesnood gered heeft door de slag van Texel, het Belfort waar we met de lift naar boven kunnen en slechts 60 treden moeten nemen om een gigantisch zicht over de stad te krijgen. Het stadhuis met een prachtig glasvenster.

Zaterdag, dus ook trouwdag in Duinkerke maar geen café den Engel zoals op onze grote markt. Een oude poort, kunstwerken,de Leughenaer de oudste vuurtoren die de vijanden op een verkeerde voet zetten, de historische schepen die hier liggen en nog vanalles dat ik ondertussen vergeten ben. Allez we amuzeren ons op deze korte wandeling. 

In de namiddag wordt het weer slechter, maar dat hadden we voorzien. Regen en Windkracht 4 volgens de buienradar maar we denken dat het erger is. We zijn op tijd aan boord. Stefan kijkt naar den tour, dus geen straf. Ik knutsel wat en download wat op Netflix. 

Als het wat rustiger wordt buiten zijn we weer weg. We hebben gereserveerd in L'Estaminet Flamand, we hebben nog een vergeten Bongo Bon die op moet. Speaciaal, grappig, locaal, maar niet echt super. De hoofdschotel is lekker maar mijne café gourmand .... aiaiaia. 

Vandaag fietstocht door Duikerke, we fietsen langs de haven, oude droogdokken, langs wat wetenswaardigheden, door de stad, langs Malo Les Bain, waar we net op tijd zijn om te schuilen voor een ontzettende regenbui.Het weer is echt niet om naar huis te schrijven maar ach.

Als de bui over is zetten we onze fietstocht verder langs de prachtige huizen en  mooie pleintjes

en plekjes die we anders nooit zouden ontdekt hebben. Bvb de beeldentuin

of le quartier exentrique  enz... 

We krijgen de nodige uitleg in ons oor. We zijn tevreden. Hier en daar drinken we een koffie en dan is het weer tijd om aan boord te gaan. Net op tijd om Vandepoel te zien winnen. 

Weet je we zitten hier echt aan zee, tussen de zeiljachten, aan het strand, de geur van de jodium, het constante geroep van de meeuwen, het vakantiegevoel, echt leuk. Alleen het weer wil niet echt mee😏☂️☂️🌬🌬🌦🌦

Ghyvelde - Duinkerke

Allez hup, weer eentje om in te kaderen. 

Dez ochtend "rond" 10 uur is de bruggenwachter er. Hij zal voor ons de volgende 2 bruggen openen maar hoe het precies zit in Duinkerke dat weet hij niet. We zien wel. Fijn varen op kanaal du Furnes. We komen aan de Veurnesluis in Duinkerke, op zijn  Frans, sluis dicht niets aangegeven, trek uw plan. Zo hebben we het blijkbaar graag 🤪. Na wat zoeken eindelijk het juiste telefoonnummer, "ja, 't is automatisch en er is een ketting. Deuh niks ketting te zien? Beetje vooruit, niks te zien dan maar weer achteruit, we zullen wel iets gemist hebben ... ah nee de sluis gaat open, terug vooruit en ja in de sluis is de ketting. Misschien spreken wij toch niet zo goed Frans. Enter Duinkerke, met zijn bochtjes en vervallen bruggetjes door de oude stad. De kapotte lampen en de electiriciteitsdraad die jaaaren geleden  ONDER de brug hongen hangen er nog steeds .... maar we waren voorbereid, we varen cabrio. Om in de haven te geraken is het effe zoeken , volgens den boek lukt het niet, volgens waterkaartenapp ook niet, die wil altijd langs zee. Maar we zien de sluis wel op de app dus we vbolharden. En ja hoor, ze staat open voor ons en de 2 volgende bruggen draaien open als we aankomen. Soms loopt het ook in Frankrijk verrassend vlot. 

We zoeken onze haven en onze plek, we liggen een paar nummers verkeerd. Geen erg. Het is hier goed. 

We fietsen naar het resto'ke waar we morgen willen dineren met de Bongo-bon dioe we jaren geleden gekregen hebben van Storm. Goedgekeurd. Ik probeer nog nen Elomi downtime te scoren maar ze hebben hem niet. Hop naar het havenkantoor, langs de verschillende havens, er zijn er hier wel wat, vnl aan de zee natuurlijk. De havenmeesteres begrijpt ook niet goed waarom wij nu in die haven liggen tot ze door heeft dat we via het kanaal gekomen zijn. We hadden al door dat dat niet vaak gebeurd. We snappen het niet, want leuk varen en als je het gedoe en de sjofele sluizen erbij neemt kom je wel weer ergens wat zeker de moeite is. 

We fietsen naar Malo Les Bains, hier eigenlijk achter den hoek. Den dijk zoals in Belgie maar toch anders. Mooie huizen,

leuke strandhuisjes, mooie strand niet te druk. We like. We genieten van het zeetje met een paar koffies, ne cola en ons voeten in het zand. Vakantie. 

Veurne - Ghyvelde (France)

Enter Frankrijk vandaag om 20:30 uur. 

Maar eerst even bijvertellen. 

We slapen zalig in Veurne, het is een zalige plek aan het staketsel.

We halen de fietsen van boord en zien op Marine Traffic dat de Shangri LA al op de Veurnse vaart zit, bijna in Veurne. Herman en Martine komen van Nieuwpoort om het grote afscheid te vieren 🥰

Ze zijn er kort voor de middag. 

Wij hebben een afspraak in het bakkerijmuseum van Veurne. Ik heb Stefan ingeschreven voor de familieworkshop brood bakken. Ik hoop dat hij niet de enige volwassenen gaat zijn. Blijkt een goed plan want er is daar airco. Schot in de roos, zijn schortje aan, netje op en daar gaan we. Bakker Jeff en assistent bakker Yoeri leren hem de kneepjes van het vak. Hij mengt de ingrediënten,  kneed zijn deeg volgens de regels van de kunst en steekt heel wat op. Ik kijk geboeid toe en neem foto's.

Terwijl het brood rijst en gebakken wordt gaan we naar het bakkerijmuseum met airco en langs het bakkerijmuseum cafe, voor een fris drankje en een lekker zelfgebakken taartje, terwijl we naarstig alles noteren wat we geleerd hebben.  In de shop kopen we nog de recepten van bakker Jeff en dan halen we zijn broodje op. Vanavond eten we boterhammekes van Stefan. 

De laatste halte van "Shoot me a bird" is hier in het bakkerijmuseum, die pikken we ook nog mee. Alles klopt. 

We fietsen terug naar Veurne en spreken af met Martine en Herman om een ijsje te eten bij Verdonck, dju gelsoten. Dan wordt het terug de Soetasse, is in de schaduw en ne goeie stella kan inderdaad smaken als het heet is. 

De boterhammen zijn heerlijk. 

Woensdag marktdag in Veurne. Ik ben er klaar voor maar het was maar zozo. De mensen waren niet zo opgkleed als 2 jaar geleden en de kraampjes ... of zou ik al verzadigd zijn. We kopen wel yoghourt en platte kaas, madamtje heel fier op haar verse producten en de korte keten. 😀

Verdonck is open maar geen plaats dus wordt het voor de 3de keer Soetasse.

In de namiddag is het werken geblazen, we moeten naar de wasserette. 2 grote wasjes in de wasmachien. En op hoop van zegen naar de zwarte nonnenstraat daar achter het hoekje. En bingo de deur gaat open en worden we ontvangen op de West-Vlaamse manier, warm en met open armen door Denis en Denise. We kletsen en drinken koffie ne limoncello.

Tussen de buien door even op en af om te switchen naar de droogkast en nog wat was in Denise haar droogkast terwijl we verder bijkletsen. Altijd leuk bij die twee. 

Terug aan boord toch nog wat was ophangen, bed opmaken. Lauwe douche en klaarmaken voor het grote afscheidsdiner in het Hofke van den Hemel. Tof plekje, hij is kok en zij biersommelier dus uiteraard dineren we met aangepaste bieren, als aperitief drink ik een picongtje met bier .... lekker mmm. Het eten is lekker, de bieren ook, het kader aangepast, we bevinden ons tussen origenele Mariabeelden in verschillende schreeuwirige kleuren (een uitvergroting van onzelievevrouwtjes uit guimauve), het gezelschap is onderhoudend en leuk.

Mmmm wat was het daar echt het hofke van den hemel. We zakken af voor ne laatste op de Shangri LA. 

Deze ochtend vertrekt de Shangri LA terug richting Nieuwpoort, we waaien ze uit. Leuk dat ze langsgekomen zijn het was fijn samen vertoeven. 

Wij doen nog wat inkopen, natuurwinkel, Aveve, Hubo, Zeeman, Colruyt, Spar... jaja we hebben een lijstje af te werken. En eindelijk is er plek bij Verdonck 🍨🍰☕️

We zakken terug af naar de boot en gaan dan aperitieven op de Ijsvogel, bij Rogier en Chris. Rogier heeft deze ochtend het batterijtje van het Amperreke (onze generator) mee want die is plat. Daarom hubo stefan is zijne lader vergeten 🤨. Allez daar zelfgemaakt Picon gaan drinken, lekker hoor. Rogier heeft de IJsvogel helemaal zelf gebouwd en samen met Chris hebben ze 12 jaar in Frankrijk rondgezworven. Nu hebben ze al 2 jaar een consessie hier in Veurne. Weeral een leuke ontmoeting "ofwa?". 

We eten nog een boterhammeke en iets na de 7en vertrekken we richitng Frankrijk naar de Pont Levant Ghyvelde. Niet ver maar een km of 10, amper een uurtje varen maar we hebben met de brugwachter om 10 uur morgenvroeg afgesproken .... wie ons kent weet dat we dan liever nu even tot daar gaan dan morgen een uur vroeger op te moeten staan. 🤭