Boxmeer - Venlo

Heel rustig was het in Boxmeer, goed geslapen. Maar het is op, ik wil vooruit.  De Moekie zien en uiteraard de jongens... en de Girls. 

Vandaag varen we een dikke 40 km, eigenlijk te veel voor ons. Ik doe mijn oefeningen terwijl we varen, vooruit vooruit vooruit. We passeren enkele mooie plekjes waar je mag aanleggen die alles hebben wat we graag willen maar we varen er voorbij. De hunker naar huis, moekie die het moeilijk heeft, Storm nog zien voor hij vertrekt .... vooruit, vooruit. 

We kiezen in Venlo voor de passantenhaven,  pal in de oude stad. We kiezen ons een steiger uit, maken ons klaar voor het manoeuvre.... en roept er een ollander "wacht ik ga vertrekken". Ja man jij ligt nog vast en wij liggen klaar voor het gat. Wat is uw probleem? En toen begonnen de problemen .... wij meren aan ... ik vind mijn koren niet .... Stefan heeft ze deze ochtend achteraan gelegd en ik heb niet gecheckt of ze vooraan lagen. Ik pak de lange koor, shit een knoop in, de bolders te hoog en de Ollander boos dat we niet naar zijn bevel geluisterd hebben geeft nog eens extra gas waardoor we alle kanten op gaan. Tja, en dan wat we nooit doen .... roepen en verwijten en roepen. Gelukkig zijn en paar Duitse twintigers die het zien en ons helpen de boot in zijn plek te krijgen. Maar echt niet fijn. 

Ik moet effe zen worden voor ik de stad in kan. Dit is niet fijn en dit is NIET hoe wij het doen. 

Na een half uurtje cooling down maken we een wandelingetje. Venlo ... mooie oude stad absoluut, kleine steegjes en mooie huisjes maar je ziet ze amper door de winkeltjes en de terrasjes.

Gezellig is het wel, een top locatie met de girls maar niet met Stefan, die snapt totaal niet war mensen hier doen. 

We gaan een weisbier drinken en een lekker rosétje ... dat was lang geleden. 

We besluiten om te Bbq'en op het achterdek. Resto'kes genoeg maar .... genoeg geweest. 

Ik bel nog even met de Girls. 

Nijmegen - Boxmeer

Deze ochtend negeren we de wekker straal. Het is een beetje fris buiten en het is gisteren laat geworden. 

Maar wat een avond. Nanneke en Ronald komen rond 7 uur aan boord. We drinken een aperitiefje. En BAF magic, soms is dat zo hé. Nanneke en ik beginnen te babbelen exact zoals we dat 25 jaar geleden ook deden. Er is niks veranderd, ze is amper ouder geworden en ik heb het gevoel ik ook niet 🤭. Ik heb alleen de kilo pralines niet bij die we vroeger altijd meebrachten en zelf opaten. Stefan en Ronald kunnen het samen best vinden over boten, zeilen, varen en Bmw's en ....het kan me niet schelen ....Nan en ik babbelen babbelen over vroeger, proberen samen te vatten wat we in die 25 jaar gedaan hebben met ons leven, de kinderen, de fijne en de minder fijne momenten, en alles. Zo waardevol dat die band er nog steeds is. Het is een zalige avond. Het is nog een mooie zomeravond en we trekken de  stad in en gaan lekker eten. Tot het toch te laat wordt en we allen huiswaarts tenen, na een heerlijke knuffel. Dankje Sunstar dat je mij dit brengt. Onze reizen brengen ons ontmoetingen met leuke en mindere leuke mensen. Maar het zijn de cadeaus, zoals met Nanneke, die werkelijk de kers op de taart zijn. Ik ben weer eens ontzettend dankbaar. 

Dus we vertrekken te laat, geraken tot Boxmeer. Ongeveer 30 km varen van Nijmegen. Maar nu gaat het een pak trager, we halen 10km per uur.... onze gewone snelheid. Hoe rap dat je het gewoon bent stroom mee op de Rijn, na amper 5 dagen ... 

Vandaag terug een sluis. Eén maar want de 2de stond gewoon open, draait alleen maar als er te veel water is ... wel zo gemakkelijk. 

Boxmeer is een gezellig haventje.  We beginnen de luxe van haventjes te begrijpen en te aanvaarden maar ik mis het wildaanmeren, op onvoorziene plekjes waar we kunnen douchen op het achterdek  .... dit jaar geen enkele keer 😒.

We zitten terug op de Maas, veel mooier en een pak rustiger als op de Moezel en de Rijn. Een verademing, ja er zijn ook vrachtschepen maar kleiner en een pak minder. 

Düsseldorf- Wesel - Emmerich - Nijmegen

Hop met de geit. Dat gaat hier nogal vooruit. 

Dinsdag verlaten we Düsseldorf richting Wezel, meer als 70 km te gaan. Das veel. Je kan onderweg nog wel hier en daar terecht maar te ingewikkeld... we doen het gewoon.  Lange dag, veel verkeer, druk druk druk, blauwe borden.....

Als we er bijna zijn worden we ineens opgeroepen door een vrachtschip "Sunstar, ik vaar met mijn blauw bord" oeps .... toch wat te veel aan 't kletsen en onoplettend geweest .... maar niet erg hoor. Naar de andere kant en klaar is kees. 

We komen op een redelijk uur aan, leggen ons bij de andere 3 Belgen waarvan eentje mijnheertjealtijdslechtgezindikzalmijeensmoeien ”edde geulle gebeld?" "Natuurlijk" " en wa eetum gezee" " da we mochten liggen waar we wilden". Dus we leggen ons aan de gastensteiger voor 

mijnheertjealtijdslechtgezindikzalmijeensmoeien, met ons gat er een beetje uit, zoals in Klein-Willebroek.

Warme middag nog op het achterdek. En dan gaan we eten in het Boothuis op terras met zicht op de Rijn. We eindigen op het achterdek, serieke kijken met een prachtige zonsondergang. 

De volgende dag doen we het wat kalmer aan 30 km tot Emmerich, mooie jachthaven met een handleiding en een dwingende havenmeester, waar absoluut niets te beleven valt. Ja een restaurantje maar geen goesting meer. Het stadje is te ver te voet en de fietsen van boord .... stefan zou ze dan weer naar boven moeten sleuren. Dus blijven we aan boord. 

We pakken een leeg blad, een potlood en brainstormen samen over het ontwerp van een website. Leuk vind ik dat,  je start met niets en eindigt met een resultaat, zoals vroeger met Karolien, Lieselot of Elaut een workshop ineen steken. Nice energie.

Tegen de avond komt er nog een bootje met een oud Hollands koppel en hun hond aan. Die hadden we leren kennen in Nancy. Leuke mensen.

Eigenlijk is varen zoals reizen in het Oosten, je maakt allemaal een tocht en je komt elkaar op verschillende plekken wel of niet terug tegen. Soms leuk, soms niet.

Vandaag Nijmegen. We zijn er rond de middag. Halen toch nog eens de fietsen van boord. Gaan een hapje eten en doen inkopen. 

Straks komen Nanneke en Ronald . Nanneke, samen het Egypteavontuur beleefd .... zolang geleden. Ik zie er echt wel naar uit.

Koblenz - Oberwinter - Keulen - Düsseldorf

En we zijn weer weg. 

We verlaten de haven van Koblenz en hebben deze keer stroom mee. Wat een verschil, we halen gemakkelijk 17 km per uur. We varen amper 3 uur per dag en hebben dan 50 km gedaan vandaag zelfs 60 en morgen 70. Zo gaat het wel vooruit. Wel druk op de Rijn, constant vrachtschepen. Die dan weer aan de juiste kant dan weer langs de andere kant varen. Dan draaien zij hun blauw bord naar buiten en weten de tegenliggers dat ze naar de andere kant moeten. We begrijpen niet altijd de logica ervan maar ondergaan het. Soms wel spannend. Gisteren kwamen we in een soort spitsuur van vrachtschepen met blauwe borden en dan elkaar nog een beetje voorbijsteken en schepen die dubbel varen, en dubbelen en ons voorbijsteken, ik vond dat nu niet echt leuk. Ondertussen word ik het wel wat gewoon en Stefan vindt het super om deze ervaring eens op te doen. Maar of we de Rijn nog gaan doen? Als het niet noodzakelijk is denk ik van niet. Het is hier druk, gigantische brede rivier en eigenlijk niet zo mooi. De stukjes industrie wisselen af met stadjes en steden en woonwijken en een soort keienstrandjes , maar ondertussen al 160 km van hetzelfde evenveel. 

Eergisteren varen we tot Oberwinter, goed haventje in Nergensland. We blijven de middag aan boord, spelen triominoscup 2024, stand 3-2 voor mij 😀. 's Avonds een klein onweertje, na een warme dag. 

De volgende dag is onze bestemming Keulen. We vertrekken om 10 uur en poef om 13 uur zijn we in Keulen.

Moderne jachthaven. We wandelen naar den Dom. Moet je gezien hebben. We hebben weer een chanceke, als we buiten gaan zijn ze alles aan het afsluiten want de mis begint. We gaan op zoek naar de Altstadt, vinden ze niet echt ofte we vinden er niet echt veel aan. Eten een ijsje en drinken een wijntje en een weissbier, laten ons verwennen in de pizzeria aan de haven en keren tevreden huiswaarts. Blij dat we den Dom gezien hebben. 

Vandaag Düsseldorf. We vertrekken om 10 uur en poef om 13.30 zijn we in Düsseldorf. 

We eten een lekkere schnitzel en käsespätsle en kuieren wat door de stad. Heel gezellige oude stad, met pleintjes, en resto'kes en terraskes.

Er is ook een versmarkt met prachtig groenten en fruit. We drinken nog een heerlijke cappuccino Italano en keren weer huiswaarts. 

Ik doe wat administratie en dan is het alweer avond. 

Koblenz

Vandaag dus rustdag. De wekker gaat toch ... zo gaat dat. Maar niet erg, ik was toch al wakker. 

Rustdag dus. Ik begin met mijn wasmachientje te instaleren en doe 2 waskes, terwijl ik mijn oefeningen doe. Doucheke, ontbijtje en weg zijn we met de fietsen op ontdekking door Koblenz. De alte stad is op amper 2 km van hier. De eerste stop is voor mij een verwondering, een prachtige fontein de "Historiensāule" op de Jozef Görres Pflatz. De fontein verbeeld de bewogen geschiedenis van Koblenz in 10 taferelen met een boodschap van hoop voor een betere toekomst. Ik vind het heel mooi en ben verwonderd. Goed zo Koblenz.

We fietsen verder de wandeling door Koblenz (danku Ina). Komen langs verschillende kerken, het Rathaus, het standbeeld van koning Wilhelm I op zijn paard (waar hij in WO II afgebombardeerd is geweest, mooie binnentuintjes , een schloss  , ... enz.

Op de middag vinden we een zalig plekje aan de Rijn om lekker te lunchen. De Riesling Trochen begint mij te bevallen. We hebben zicht op de burcht aan de overkant en kunnen de manoeuvres van de schepen aanschouwen die met gemak vooruitvliegen stroomafwaarts of vechten om vooruit te geraken stroomopwaarts. Ook hier enorm veel cruises. 

Ze braken heelder groepen toeristen uit, die de stad onveilig maken in groepjes van 20, mooi de gids volgend. De ene na de andere. 

Maar het is hier te doen of we worden het gewoon kan ook. We drinken nog een lekkere capuchino en wiessbier op de Jozef Görres pflatz, met zicht op de fontein. 

Nog rap effe langs de Lidl want de ijskast smeekt om gevuld te worden. 

En dan komt de echte rust. Rust op het achterdek in een superjachthaven. We liggen hier aan de voet van de drukke oude stad, in een park, tussen de bomen. RUST.

 

Bernkastel-Kues - Zell - Cochem - Koblenz

In Zell kunnen we aan een steiger en moeten we niet naar een jachthaven.

Van Bernkastel tot hier waren er aan verschillende wij dorpen  degelijke steigers waar je met 1 boot kon aanmeren. 

Onderweg passeren we de sluis met een heel bijzondere compagnon. In België is dat verboden.

In Zell zijn we gestopt. We gaan betalen in de Weinstube en wandelen door de straat van Zell, weer een mooi Duis dorpje aan de Moezel. Mooi genoeg om een Moezelcruiseboot te laten halt houden. Het is hier niet te druk en niet te toeristisch. We eten een ijsje en een taartje en gaan dan terug aan boord. Het is fris vandaag. 

De volgende dag varen we tot Cochem.

We waren gewaarschuwd,  als we Bernkastel al druk vonden dan .... we doen het toch. Het haventje, of wat er voor moet doorgaan ligt aan de voet van de stad, met een prachtig zicht op de burcht. 

We wagen ons de stad in. Het is inderdaad erg. Winkeltjes, winkeltjes en toeristen. Uiteraard heel mooi stadje. Maar we worden er beter in. We nestelen ons in een paar goede stoelen op de markt drinken een trochnen, die best smaakt en een halve liter weisbier.

Wandelen nog wat rond, kopen een taartje voor vanavond en gaan, op aanraden van een Duitse schipper, in Hotel am Haven eten. Een Forrelleke en iets schweinefleish,  best ok. We beginnen het te kunnen. 

Nog eens bellen met de Moekie. Ze doet dat goed gezien de omstandigheden. 

Vandaag richting Koblenz. We hebben wat pech aan de sluizen, altijd wachten soms tot een uur. We varen samen met een vrachtschip Tora uit Ranst. Uiteindelijk beslissen we door te varen naar Koblenz. Het wordt een lange dag. Op aanraden van onze vrienden uit Sarregemines gaan we naar de jachthaven 1km stroomopwaarts de Rijn. Maar wat is dat. Tegenstroom op de Schelde is 1 maar op de Rijn is dat toch heel wat anders.  Op de Moezel, stroomafwaarts vaarden we 11,5 km op rallenty.  We draaien de Rijn op , volle gas en halen amper 6 km. Sunstar moet alles geven. En dan zijn er ook nog eens werken aan de brug waardoor we aan de andere kant moeten varen. En dan zijn er vrachtschepen voor en achter ons, en de Rijn oversteken tegen stroom. En vanalles en nog wat, amper over een kmke maar genoeg avontuur voor mij hoor. We varen de havengeul in en rust. 

Blij dat we hier zijn in een zijarm van de Rijn, RUST. Aperietief, Bbq, sla, en rust. Niet te geloven dat we in de verte die hevige Rijn zien en hier zo rustig liggen.  

Morgen "rustdag". Geen wekker. Koblenz bezoeken, inkopen doen en that's it. 

Schweich - Neumagen-Drohn -Bernkastel-Kues

En we varen verder richting huiswaarts.  Pas op niet onderschatten, nog een 1000 km te gaan dus we zijn nog even bezig. 

Gisteren varen we tot Neumagen-Drohn. Mooie jachthaven maar geen plekcen geen havenmeester te bekennen. We leggen ons aan de tankplaats. Ja, niet te geloven hé,  veel jachthavens hebben gewoon een pomp staan met Diesel en Benzine. Tja, dat zijn wij niet gewoon. Hadden we dat geweten ... maar we wisten het niet.  

Beetje een akkefietje in de haven want eigenlijk mag je daar niet liggen en dan een beetje later komt er nog een bootje binnen gevaren die perfect voor ons gaat liggen maar van zijn oren komt maken omdat hij die plek gereserveerd had. Wij snappen het probleem "echt" niet. Maar geen havenmeester dus wij moven niet. Om half 5 hebben we het gehad en gaan we een wijntje drinken in de weinstube achter t hoekske. Trouwens leuk dorpje net aan de jachthaven. 

We maken kennis met een koppel Belzen uit Beringen, ofte Tourismeburo de Moezel. Ze komen hier al jaren met de camper, zijn nu effe een weekendje op en af, kennen hier iedereen, ook Helena van de haven, dus hij zal dat wel effe regelen ... en daar moeten we zeker stoppen en die wijn moeten we drinken .... en ook nog heel het levensverhaal. Als ze hun eten krijgen is hij effe stil.

Wij zien het bordje en bestellen instant het hetzelfde "I'll have what she's having". Schweineiets met karfoffelen en sauerkraut. En het schweineiets wordt gebbqt. En lekker.

Ondertussen belt de Duitse Zevenaar dat de havenmeester er is en dat we ons moeten verleggen.  Sorry jongen, we hebben net eten besteld ge gaat effe moeten wachten. Uiteraard doen de wijntjes, suggestie van onze Beringse vrienden mij wel wat sterker in mijn schoenen staan. 

We wandelen terug naar de haven, havenmeesteres is aan t bellen en dat duurt. Dus wij aan boord met onze nieuwe vrienden. De Duitse Zevenaar wordt nu echt zwaar op de proef gesteld. Na een half uur komt hij reclameren dat hij op ons plaatske wil, dus aan de diesel tank ipv aan de benzine tank .... begrijpen wie begrijpen kan. Ik denk daar een autistisch trekje te herkennen of is dat Deutsche punktlichkeit?

Ik was blijven liggen maar Stefan is het gezever beu. We leggen ons buiten, aan de fastensteiger op de Moezel. Content toe want wat een vuetje weeral vanop ons achterdek. 

De volgende dag geeft de havenmeesteres ons een vriendenprijske.  Voor het gedoe of omdat we "vrienden" zijn van haar Beringse vrienden. Wij laten het niet aan ons hartje komen. 

Vandaag gaan we verder tot Bernkastel-Kues, moet de moeite zijn naar t schijnt. Ik hoop het want geen sinecure, voor Stefan, om de fiesten uit de jachthaven te krijgen.

Het is dan ook de moeite. Een prachtig oud stadje met kleine mooie huisjes. Heel sprookjesachtig, Duits sprookje hé. 

Uiteraard toeristisch, er zijn veel mensen ook fan van deze plek, K. Winkeltjes en resto'kes en ik kan scoren vandaag. Een mooie olijfgroene blouse.

Pas op ik moet rap zijn hé; eerst moet ik een winkeltje met potentieel spotten, dan rap tussen de rekken een ontdekking doen en dan moet ik  al bijna zeker zijn dat het erop gaat zijn,  kan maximum 2 kleuren passen en moet dan beslissen.  Op 5 minuten moet het proces afgerond zijn anders is het momentum voorbij. Oh ja en het mag niet te duur zijn. 😀

Als we het stadje gezien hebben gaan we eens wijn proeven. We willen de Moezel wijn een kans geven maar nee .... we zijn te verwend door de Pouilly en de heerlijke wijn van Sancerre die Marit ons bezorgd. 

Toen we langs de wijngaarden rond Reims vaarden dachten we altijd .... mmmm lekkerlekker.  Hier denken we dat niet. 

We fietsen huiswaarts,  maken een slaatje met kip en plannen de dag van morgen .... zo'n beetje. 

Saarbourg - Trier - Schweich

Waar was ik gebleven? Ah ja ons idyllisch plaatske op de Saar. 

We blijven een dag in Saarbourg. Het moet daar de moeite zijn ... met een waterval in de stad ... het Venetië aan de Saar .... of voor ons het Brugge aan de Saar. 

We doen een waske, steken er nog een ander in en fietsen richting Saarbourg.

Blijkt dat wij zeker niet de enige zijn die het de moeite vinden. Bussen, passagiersboten, auto's,  .... veel toeristen waar wij er 2 van zijn. Wij zijn deel van de sfeer die we eigenlijk niet willen.

Ik zie een terraske in een achterstraatje met amper 2 tafeltjes. Daar gaan we eerst iets eten.  Blijkt een grote vergissing. Eigenlijk is het een klein hotelleke dat wordt gerund door een zeer bejaard koppel (eigenlijk is dat een understatement). De man kan amper nog bewegen. Maar het duurt even voor je het goed door hebt. De reviews zijn heel respectvol over het bejaarde koppel en het eten Blijkt vers en best lekker te zijn.  We bestellen 2 pinten, een flammenkuchen en een frikadel mit ei und bradkartoffel. Zonder zwans, de 2 pinten tappen daar heeft hij echt waar een half uur over gedaan. De flammenkuchen kwam uit de diepvries en alleen het ei was zum fressen. 

 We ruimen zelf af want ge wilt die man het niet an oen om nog eens op en af te lopen. Een "beleving" laat het ons zo zeggen.

Dan wandelen we naar de waterval achter de hoek. ZO MOOI!!!! met watermolens en al. We verplaatsen ons naar het centrum en vinden ons een leeg plekje om nen apfelstrudel mit vanillesose te eten.  Daar bega ik een moord voor. Ook weer een apparte gelegenheid.  Een raar vrouwtje, doet de bediening, maakt alles en runt dan nog eens een winkeltje .... dus ge moet geduld hebben. Wij kwamen denk ik op de juiste moment. Er zijn er veel komen zitten en terug doorgegaan. Maar wat was den apfelstrudel heerlijk. De lunch was snel vergeten. 

We fietsen terug naar de burcht, klauteren naar boven en worden beloond met een prachtig uitzicht. Dankuwel Saarbourg. 

We drinken er nog ene, Stefan rijdt rap om wat proviand voor vanavond en dan fietsen we huiswaarts. 

Was ophangen,  direct droog. Akkefietje in de haven met 2 Fransmannen.  2 kleine spitsen of zoiets, de ene was gedubbeld naast de andere .... wat je doet als er geen plaats is. De andere was beginnen ambras maken en heeft de ene gewoon losgegooid en weggejaagd. Dat doe je toch niet op het water.  Er kwam een staartje aan, een delegatie van de club kwam de Fransman er eens goe van langs geven en dreigde zelf met de politie te bellen. Theater aan het water en wij zaten op de 1ste rij. 

De volgende dag varen we door naar Trier, eindelijk op de Moezel. De rivier is groot en breed, zoals alles in Duitsland,  groot. De jachthaven is wel een eindje van de stad maar daar hebben we onze fietsen voor. 

Trier is een heel mooie stad met prachtige oude gebouwen. De oudste stad in Duitsland trouwens. Dankzij Ina, beschikken we over een gedocumenteerde stadswandeling die we met de fiets doen. 

De Porta Nigra, door de Romeinen gebouwd. 

Het driekoningenhuis met de deur op de 2de verdieping. Met een ladder moest je naar binnen. Heel veilig voor boeven.

Het stadhuis en de markt. 

De gigantische Dom en de veel gezelligere Liebfrauenkirche er vlak naast. 

Het prachtige Keurvorstelijk paleis met schitterende tuinen en nog vanalles. 

Weer maken we deel uit van te veel mensen. DRUK, niet te geloven. We weten niet goed wat ons overkomt. Wij komen wel van Frankrijk hé, waar we vaarden van het ene hol van pluto naar het andere. Waar we blij waren als we al eens nen bar tabac vonden om ne ricard te gaan drinken, en helemaal dolletjes werden als er nen bakker was ...

Duitsland is heel anders, qua varen en qua beleving. We moeten onzen draai nog vinden. 

Vandaag varen we tot Schweich, weer een jachthaven. Zo is dat in Duitsland,  je vaart van jachthaven tot jachthaven want je kunt nergens zomaar aanleggen. Nein, nein,  so geht das nicht in Deutschland. 

Dienstmededeling : effe de boot verleggen want er komt ne grotere. Kut en het begint net te regenen. Het zij zo.

Voila we liggen aan de overkant 

Dus we varen tot Schweich. We moeten een uur wachten aan een sluis, mogen mee met ne grote, nen hele grote we kunnen er net nog achter in de sluis. 

In Schweich, gaan we op verkenning. We vinden geen restaurantje dat ons kan bekoren .... schnitzel und worst und schweinefleish und kartoffelen. Maar we vinden wel een super ijscafé en doen daar ons hartje te goed aan een eiscoffie und iets scwartsbesseneis of zo en nog 2 capuchino Italiëner er bovenop. Wij content, soms hebben we niet veel nodig.

Nog effe naar de winkel en terug aan boord. Blog schrijven, boot verleggen straks sla'tje met kip maken en hopen dat het stopt met regenen.