Antwerpen - Klein-Willebroek - Schelle

Maandag uiteraard uitslapen. Echt ontspannen in 't stad. Eventjes wachten tot de regenbui over is en op de fiets, door het helse stadsverkeer naar Sint-Jozef. De Moekie bezoeken bij de zwartenonnen.  Nadat we nog het vervoer voor donderdag proberen te regelen , wat echt niet simpel is daar (van t4de naar de 0 naar 't 1ste) gaan we naar de mooie binnentuin. Niet echt overtuigd dat het vervoer nu in orde is 🥺. Maar niet getreurd we gaan iets drinken en yihaaaa, kunt ge daar toch een echt glaasje heerlijke Franse champagne krijgen voor 6 €. Dat laten we niet aan ons voorbij gaan. We babbelen wat bij. Allemaal niet simpel hoor om in een wzc terecht te komen, maar haar tijd in t pensionaat vroeger (ook bij de nonnen) heeft haar veel geleerd en dat past ze nu terug toe. Flink hoor. 

Het is te laat op nog een museum mee te pikken dus fiets ik terug naar de Sunstar, toch wat bezorgd om alles wat er nog geregeld en gedaan moet worden. 

Maar 's avonds komen de kinderen, we gaan een hapje eten samen. Donderdag vertrekt Storm naar Puerto Rico en Panama en anders zie ik hem niet meer. Het wordt een gezellige, ontspannen, avond in een origineel kader met lekker eten. Ik kan de zorgen uit mijn hoofd zetten.  Bij het afscheid lekker knuffelen en een extra dikke met Storm, want ik moet effe zonder. 

Dinsdag is het koud.  Ik wil niet uit bed en Stefan zet de verwarming op. We gaan heerlijk ontbijten in de Cafematic aan de Oudaan. Weeral lekker. We doden de tijd met een bezoek aan de tuin van het Rubenshuis, gaan even langs den Uniqlo voor een hemdkleedje voor Moekie maar niks te vinden. Langs bakkerke Goossens voor een brood en een roggeverdommeke. Rond half 3 zijn we terug aan boord, fietsen erop, net op tijd voor de regen. 

We bedenken ons dat we er alles uitgehaald hebben. Tot gisteren was het eigenlijk goed weer, beetje regen hier en daar maar toch altijd nog buiten kunnen zitten. Nu is het koud, regen, jeans en trui, sokken en schoenen, windkracht 4. Tijd om naar huis te gaan. 

Om 16.00 uur draaien ze de Londenbrug voor ons. Kattendijk in, er liggen al 2 jachtjes te wachten. Ook voor Klein-Willebroek. Wachten tot 17.00 uur, Kattendijksluis laat ons binnen. Uurtje tot de sluis gedraaid en de brug open is. 2 uur voor we op de Schelde geraken achter t hoekske van het Willemdok. Het is fantastisch om in Antwerpen te liggen met de boot maar wat een gedoe altijd om er te geraken. Het is wild op het water, hevige waterbussen, stroom mee, regenen dat het giet, donkere lucht en dan nog eens windkracht 4 op kop. Het rommelt, overal witte kopjes, precies de Middelandse zee met Mistral. 

Ik doe mijn reddingsvest aan en Stefan ook (om mij een plezierke te doen). Maar ik blijf op post op het achterdek, binnen is het trouwens ook niet gezellig met al dat heen en weer. Na een uurtje zijn we aan Windham. Er moet er nog enen uit en dan mogen wij erin. Het is er wel een pak rustiger.  Nog even wachten op een vrachtschip en dan kunnen we weer verder. Het wordt alsmaar donkerder, maar het is wel rustig op het Zeekanaal. Om half 9, net voor het er weer hevig uitvalt en voor het echt donker is leggen we aan op onze vaste stek in Klein-Willebroek. We zijn er geraakt. 

Boterhammekes, nog effe verstand op nul en dan ons bed in want moe. 

Vandaag fiesten we naar huis en terug met onze stationwagon.  2 maanden vakantie worden in zakken en boxen geladen en terug naar huis. Dat wordt een paar weken wassen. 

En dan proberen de balans op te maken. 

Blij dat ik eindelijk ben vertrokken, ik ben beter thuisgekomen. 

Goed dat we Duitsland en Nederland eens hebben gedaan en nu weten wat het is. Het is duidelijk minder ons ding dan het chaotische Frankrijk. Maar wat is varen langs de Saar en de Moezel mooi, dat moet je eens gedaan hebben als je een boot hebt. De Rijn, nee niet leuk, Stefan is blij met de ervaring. Maar alle 2 liever niet meer. Te druk, te saai, te hetzelfde. 

Dankbaar voor wat we weeral hebben gekregen. 2 maanden samen op onze Sunstar. Fijne ontmoetingen, sluiswachters met hun tips, de dokter met zijn superpoedertje, andere bootmensen voor een vluchtig babbeltje, ..... Op een verdienstelijke 3de plaats komt de President en zijn team in Sarregueminnes, de aperitief die uitmonde in een bbq. Een gedeelde 2de plaats is voor de girls, die dit jaar die toch weer eens de moeite hebben genomen om langs te komen aan Sas5 in Dessel, Storm die naar Hasselt kwam met de laptop, Sven op het Conscienseplein en het dinertje eergisteren met Wolf Broos en Storm.  Maar met stip op 1 dit jaar Nanneke en Ronald in Nijmegen.

Wat het volgend jaar wordt dat weten we nog niet. Niet Berlijn, waarschijnlijk toch terug Frankrijk in. 

 

Antwerpen

Wat vinden we het hier toch zalig, chauvinisten als we zijn. 

Gisteren slapen we uiteraard lekker uit en na een lekker ontbijtje, fietsen we richting kathedraal. We drinken en lekkere capuchino in de Wusli Pusli, in de schaduw van de kathedraal. Het is daar relatief rustig en gezellig. Om 2 uur, enter THE Cathedral. Als inwoners van de provincie Antwerpen, geen entree. Ik wist dat je op bepaalde tijdstippen gratis gidsen hebt ... om 2 uur Nl en Engels. Dus .... wij en 1 Nederlander hebben de gids voor ons alleen. Zalig toch. We mogen kiezen, religie, geschiedenis of cultuur .... het wordt cultuur met verhalen. 2 uur lang neemt Patrick Pauwels ons op sleeptouw in de mooie Kathedraal van Antwerpen. We bevragen hem 100uit, krijgen verhalen bij de mooiste schilderijen, leren veel bij... over de symboliek en ook een beetje religie en geschiedenis.... maar zo boeiend. We hangen alle 3 de volle 2 uur aan zijn lippen ... bij de kruising van kristius ben ik zo ontroerd dat er een traantje rolt ... en ik zie hoe Stefan ze met moeite weggedrukt krijgt. Machtige ervaring. .... geen enkele foto, de beleving was zo groot dat we alle 2 geen enkele foto getrokken hebben

Effe nog ene gaan drinken in de Wusli Pusli, dat wordt ons plekke, om alle indrukken te verwerken. Maar Storm is onderweg en Herman en Martine zijn ook in de buurt. Dus fiesten we terug naar het Willemdok. Storm komt net aan. Wat zie ik die kerel graag 🥰.

Beetje kletsen en ne cola drinken. Enter Martine en Herman, aperotime. We vertrekken veel te laat naar De Bomma. Maar we hebben nog plek op het terras. Lekker gegeten en nog ne laatste aan boord. We hebben heel de dag en avond chance met het weer, warm en zonnig. Maar dan begint het er toch uit te vallen en moeten we naar binnen verkassen. Perfecte dag.

Vandaag zelfde routine. Ik kan het gewoon worden. Uitslapen, ontbijt, fietsen en hop naar het Conscieceplein voor een bezoek aan de oude stadsbibliotheek.  De Nottebohmzaal is tijdelijk open voor publiek. Gouden tip van Herman. Onze mond valt open. Wat is dat prachtig, helemaal compleet, oude boeken, ijzerwerk, wereldbollen, de geur van oude boeken. Prachtig gewoonweg. 

Op het plein spelen verschillende Brassbands, I love it.

We hebben geluk en veroveren het laatste tafeltje voor 2 op het plein. Genieten van een zalige capuchino en daarna nog een triple en wijntje met de muziek op de achtergrond en mooi weer. Ik word daar echt intens gelukkig van. Sven komt nog langs na zijn korte zwempartij in het Bonapartedok. 

We brengen nog snel een bezoekje aan de Carolus Borromeuskerk, nog nooit binnengeweest. En weer ben ik met stomheid geslagen. Hoe mooi is dat! Al zo vaak voorbij gelopen. Zoveel parels in Antwerpen. 

We hebben al zo veel kerken bezocht maar de mooiste staan gewoon in onze achtertuin en in Cordobba, de Mesquita. 

Ik ben weeral een heel gelukkig mens. 

We fietsen door naar huize Arthur op een bezoekje te brengen aan de bomma. Ze zegt dat ze slecht is maar ze wandelt toch tot aan de lift met haar rollager. Dat vind ik straf hoor. We genieten van een glaasje en de zon in de tuin van Arthur. 

En dan is het tijd voor boterhammekes en zetten we ze boven af. 

Terug naar huis. Nog zo'n op het achterdek tot 19 uur en dan komen de wolken. Weeral een prachtige dag om dankbaar voor te zijn. 

Bocholt - Sas5 Dessel - Herentals - Antwerpen

Tja, lang niet geschreven. Veel gebeurd? Niet echt of wel?

Bocholt naar Sas5, koud, trui aan. Maar als we er zijn breekt de zon door. We hebben net ons 1ste boterhammeke op en the Girls zijn er al. Leuk, Mimi heeft nen halven dag verlof gepakt en Ina heeft het geregeld en daar zijn ze. Stefan verwijdert zich discreet en wij hebben het achterdek voor ons. En voor we het weten is het al tijd om iets te gaan eten. Naar het resto'ke aan sas 6, 4km via het kanaal of langs het jaagpad. Met den auto, range roover of ni, geen sinecure om er te geraken. Maar wel lekker en gezellig. 

De volgende dag slapen we uit. 't Is maar 20 km en 4 sluizen tot Herentals. We wilden daar niet meer gaan want marginale haven maar we hadden gehoord dat het vernieuwt was dus toch maar een kans geven. En inderdaad, veel beter. We gaan zelfs ene drinken in de nieuwe zomerbar. 

De volgende dag hop naar Antwerpen. Verloopt vlot. Moeten even wachten ivm de passageplanning. Ze zijn hier ook begonnen met de werken van de Oosterweelverbinding. Een stuk van het Albertkanaal is gehalveerd opdat ze dat gaan ondertunnenelen. Gigantisch project. Dit wil zeggen dat de vrachtschepen 3 kwartier in de ene richting mogen en dan 3 kwartier in de andere. Je moet aanmelden aan de planning, krijgt een plaatske in de rij .... ons Sunstarreke vergeten ze dan al eens 😉. Maar al bij al vond ik het wel goed geregeld. Stipt kwart voor 2 mogen we vertrekken, de Mexicobrug draait direct voor ons en om 2 na 2 de Londenbrug.  Chanceke,want anders hadden we nog een uurtje moeten wachten. We zijn nog nooit zo snel in het Willemdok geraakt. Fietsen eraf en door de regen naar Sint Jozef, de moekie gaan bezoeken. Ze zag er goed uit en zeer strijdlustig. 

Op de terugweg kopen we een heerlijk brood bij bakkerke Goossens, het laatste roggeverdommeke werd voor onze neus verkocht. Morgen nog eens proberen. 

We gaan aperitieven in den Tros en toasten op den trouw van Steven en Delphine.

Oolderplas -Bocholt

Het wordt nog beter op de plassen zondagavond. De bootjes verdwijnen één voor één.  Den Hollander vertrekt en wij nemen zijn plaats in. Rust op de plassen. We trekken ons zwembroek en bikini aan en gaan zwemmen.  Ik heb wat overtuiging van Stefan nodig want het is echt best koud maar eens je er helemaal in bent ... zalig zwemmen. Merci Stefan. We douchen op het achterdek, mmmmm met mijn modderscrub van de Rituals... puur ... we zijn hier tenslotte op een naakeiland.  Het Frankrijkgevoel ten top. 

We slapen onze rustigste nacht. 

De volgende dag is het met pijn in het hart dat we vertrekken want wat een superplek is dit. In andere omstandigheden .... maar het zijn geen andere omstandigheden. 

We vertrekken richting België,  in de hoop tot Bocholt te geraken. 

In de eerste sluis ligt een huis.

Tja, na een paard in Frankrijk, een kano in Duitsland, een huis in Nederland. Het is de reis van de vreemde voorwerpen in de sluis. 

De volgende sluis een akkefietje.  De boot achter ons raakt gekneld onder een kabel bij het naar boven komen. Ik probeer het effe uit te leggen... er ligt een gigantische kabel om de vrachtschepen die in de sluis binnen varen te stoppen als ze hem niet in achteruit krijgen. Maar als de sluis van beneden naar boven gaat zie je die kabel niet... je moet dat weten natuurlijk .... pech voor het bootje achter ons .... en voor de anderen in de sluis .... 2,5 uur lagen we vast .... mechanieker uit Tilburg .... sluis resetten ... gedoe. 

Voor de rest loopt onze tocht voorbeeldig. Tot we voor de grens in een onweer terecht komen. Het valt er weeral eens goed uit. 't Is wat het is. We gaan tanken bij Lingen, in de druipende regen. Het is voor het beste zo. Tankje vol, was nodig en gewoon aan de kant ... oh zo makkelijk.  Nog 2 sluizen tot Bocholt ... effe doorbijten. Om half 8 komen we aan. We zijn kapot. 9 uur zijn we onderweg, te lang maar oh zo blij België.  We vallen uit de boot in Bar Boot,  er is gelukkig nog plaats voor ons. Laten ons lekker culinair verwennen en vallen terug in de boot. Slaap zacht.

Vandaag varen we niet. Ik weet als er iets is, bel ik Wolf, die komt ons halen en klaar. Dat geeft mij rust. 

Dus vandaag uitslapen en niks moet. Na een luie ochtend halen we nog eens de fietsen van boord,  fietsen naar het bureau van toerisme krijgen daar een fietsroute en nog cadeautjes en beginnen aan de boerderijroute, 36 km. We zien veel boerderijen,  alpaca's,  paarden, natuur, fijn fietsen. Het is perfect fietsweer. Even een klein buitje maar net waar een cafeetje is. Babbelen met wat locals terwijl we schuilen onder dezelfde parasol. 

Nog wat fiesten in een prachtige omgeving. Naar de bakker voor brood en Limburgse vlaai. 

Aan boord nog bellen met Jeroen en de Moekie, die best strijdvaardig klinkt als toppertje van den hoop in Sint-Jozef. 

De girls hadden  gezegd dat ik moest genieten .... wel dat is me echt gelukt de laatste dagen. 

Venlo - Ooldplassen

Vandaag is een mooie dag. Te warm, maar dat geldt voor iedereen. Het is een mooi stukje varen. Het plan is Maasbracht .... maar we veranderen van gedachte. Ipv het laterale kanaal te nemen, kiezen we voor de Maas. De sluis ligt vol plezierboodjes en wij kunnen nog net mee. En dan komen we terecht in de Maasplassen rond Roermond. We noemen het Centerparks Roermond. Je vindt hier de ene jachthaven naast de andere, allemaal grote jachthavens. Campings, campings, campings.  En de Maasplassen, de ene plas wat groter dan de andere. Het krioelt hier van bootjes, in alle maten en soorten. We varen in de drukte tot de Oolderplas. Daar kan je voor anker en zijn er aanlegsteigers. Uiteraard geen steiger meer vrij maar, we zijn nog nooit voor anker gegaan met de Sunstar, maar mogen dubbelen bij een vriendelijke Nederlander. 

Voila se, een gemengd Frankrijkgevoel. Langs de ene kant doet het ons denken aan Agay, waar we met de Red Beluga ook naar baaikes vaarden om te zwemmen en te snorkelen ...langs de andere kant kunnen we eindelijk nog eens vrij liggen, ' t Is dan wel dubbel maar 't Is goed genoeg.  We liggen in de schaduw van de boom en er is een windje. Wat wil ne mens nog meer. Een namiddagje ontspannen. 

Boxmeer - Venlo

Heel rustig was het in Boxmeer, goed geslapen. Maar het is op, ik wil vooruit.  De Moekie zien en uiteraard de jongens... en de Girls. 

Vandaag varen we een dikke 40 km, eigenlijk te veel voor ons. Ik doe mijn oefeningen terwijl we varen, vooruit vooruit vooruit. We passeren enkele mooie plekjes waar je mag aanleggen die alles hebben wat we graag willen maar we varen er voorbij. De hunker naar huis, moekie die het moeilijk heeft, Storm nog zien voor hij vertrekt .... vooruit, vooruit. 

We kiezen in Venlo voor de passantenhaven,  pal in de oude stad. We kiezen ons een steiger uit, maken ons klaar voor het manoeuvre.... en roept er een ollander "wacht ik ga vertrekken". Ja man jij ligt nog vast en wij liggen klaar voor het gat. Wat is uw probleem? En toen begonnen de problemen .... wij meren aan ... ik vind mijn koren niet .... Stefan heeft ze deze ochtend achteraan gelegd en ik heb niet gecheckt of ze vooraan lagen. Ik pak de lange koor, shit een knoop in, de bolders te hoog en de Ollander boos dat we niet naar zijn bevel geluisterd hebben geeft nog eens extra gas waardoor we alle kanten op gaan. Tja, en dan wat we nooit doen .... roepen en verwijten en roepen. Gelukkig zijn en paar Duitse twintigers die het zien en ons helpen de boot in zijn plek te krijgen. Maar echt niet fijn. 

Ik moet effe zen worden voor ik de stad in kan. Dit is niet fijn en dit is NIET hoe wij het doen. 

Na een half uurtje cooling down maken we een wandelingetje. Venlo ... mooie oude stad absoluut, kleine steegjes en mooie huisjes maar je ziet ze amper door de winkeltjes en de terrasjes.

Gezellig is het wel, een top locatie met de girls maar niet met Stefan, die snapt totaal niet war mensen hier doen. 

We gaan een weisbier drinken en een lekker rosétje ... dat was lang geleden. 

We besluiten om te Bbq'en op het achterdek. Resto'kes genoeg maar .... genoeg geweest. 

Ik bel nog even met de Girls. 

Nijmegen - Boxmeer

Deze ochtend negeren we de wekker straal. Het is een beetje fris buiten en het is gisteren laat geworden. 

Maar wat een avond. Nanneke en Ronald komen rond 7 uur aan boord. We drinken een aperitiefje. En BAF magic, soms is dat zo hé. Nanneke en ik beginnen te babbelen exact zoals we dat 25 jaar geleden ook deden. Er is niks veranderd, ze is amper ouder geworden en ik heb het gevoel ik ook niet 🤭. Ik heb alleen de kilo pralines niet bij die we vroeger altijd meebrachten en zelf opaten. Stefan en Ronald kunnen het samen best vinden over boten, zeilen, varen en Bmw's en ....het kan me niet schelen ....Nan en ik babbelen babbelen over vroeger, proberen samen te vatten wat we in die 25 jaar gedaan hebben met ons leven, de kinderen, de fijne en de minder fijne momenten, en alles. Zo waardevol dat die band er nog steeds is. Het is een zalige avond. Het is nog een mooie zomeravond en we trekken de  stad in en gaan lekker eten. Tot het toch te laat wordt en we allen huiswaarts tenen, na een heerlijke knuffel. Dankje Sunstar dat je mij dit brengt. Onze reizen brengen ons ontmoetingen met leuke en mindere leuke mensen. Maar het zijn de cadeaus, zoals met Nanneke, die werkelijk de kers op de taart zijn. Ik ben weer eens ontzettend dankbaar. 

Dus we vertrekken te laat, geraken tot Boxmeer. Ongeveer 30 km varen van Nijmegen. Maar nu gaat het een pak trager, we halen 10km per uur.... onze gewone snelheid. Hoe rap dat je het gewoon bent stroom mee op de Rijn, na amper 5 dagen ... 

Vandaag terug een sluis. Eén maar want de 2de stond gewoon open, draait alleen maar als er te veel water is ... wel zo gemakkelijk. 

Boxmeer is een gezellig haventje.  We beginnen de luxe van haventjes te begrijpen en te aanvaarden maar ik mis het wildaanmeren, op onvoorziene plekjes waar we kunnen douchen op het achterdek  .... dit jaar geen enkele keer 😒.

We zitten terug op de Maas, veel mooier en een pak rustiger als op de Moezel en de Rijn. Een verademing, ja er zijn ook vrachtschepen maar kleiner en een pak minder. 

Düsseldorf- Wesel - Emmerich - Nijmegen

Hop met de geit. Dat gaat hier nogal vooruit. 

Dinsdag verlaten we Düsseldorf richting Wezel, meer als 70 km te gaan. Das veel. Je kan onderweg nog wel hier en daar terecht maar te ingewikkeld... we doen het gewoon.  Lange dag, veel verkeer, druk druk druk, blauwe borden.....

Als we er bijna zijn worden we ineens opgeroepen door een vrachtschip "Sunstar, ik vaar met mijn blauw bord" oeps .... toch wat te veel aan 't kletsen en onoplettend geweest .... maar niet erg hoor. Naar de andere kant en klaar is kees. 

We komen op een redelijk uur aan, leggen ons bij de andere 3 Belgen waarvan eentje mijnheertjealtijdslechtgezindikzalmijeensmoeien ”edde geulle gebeld?" "Natuurlijk" " en wa eetum gezee" " da we mochten liggen waar we wilden". Dus we leggen ons aan de gastensteiger voor 

mijnheertjealtijdslechtgezindikzalmijeensmoeien, met ons gat er een beetje uit, zoals in Klein-Willebroek.

Warme middag nog op het achterdek. En dan gaan we eten in het Boothuis op terras met zicht op de Rijn. We eindigen op het achterdek, serieke kijken met een prachtige zonsondergang. 

De volgende dag doen we het wat kalmer aan 30 km tot Emmerich, mooie jachthaven met een handleiding en een dwingende havenmeester, waar absoluut niets te beleven valt. Ja een restaurantje maar geen goesting meer. Het stadje is te ver te voet en de fietsen van boord .... stefan zou ze dan weer naar boven moeten sleuren. Dus blijven we aan boord. 

We pakken een leeg blad, een potlood en brainstormen samen over het ontwerp van een website. Leuk vind ik dat,  je start met niets en eindigt met een resultaat, zoals vroeger met Karolien, Lieselot of Elaut een workshop ineen steken. Nice energie.

Tegen de avond komt er nog een bootje met een oud Hollands koppel en hun hond aan. Die hadden we leren kennen in Nancy. Leuke mensen.

Eigenlijk is varen zoals reizen in het Oosten, je maakt allemaal een tocht en je komt elkaar op verschillende plekken wel of niet terug tegen. Soms leuk, soms niet.

Vandaag Nijmegen. We zijn er rond de middag. Halen toch nog eens de fietsen van boord. Gaan een hapje eten en doen inkopen. 

Straks komen Nanneke en Ronald . Nanneke, samen het Egypteavontuur beleefd .... zolang geleden. Ik zie er echt wel naar uit.

Koblenz - Oberwinter - Keulen - Düsseldorf

En we zijn weer weg. 

We verlaten de haven van Koblenz en hebben deze keer stroom mee. Wat een verschil, we halen gemakkelijk 17 km per uur. We varen amper 3 uur per dag en hebben dan 50 km gedaan vandaag zelfs 60 en morgen 70. Zo gaat het wel vooruit. Wel druk op de Rijn, constant vrachtschepen. Die dan weer aan de juiste kant dan weer langs de andere kant varen. Dan draaien zij hun blauw bord naar buiten en weten de tegenliggers dat ze naar de andere kant moeten. We begrijpen niet altijd de logica ervan maar ondergaan het. Soms wel spannend. Gisteren kwamen we in een soort spitsuur van vrachtschepen met blauwe borden en dan elkaar nog een beetje voorbijsteken en schepen die dubbel varen, en dubbelen en ons voorbijsteken, ik vond dat nu niet echt leuk. Ondertussen word ik het wel wat gewoon en Stefan vindt het super om deze ervaring eens op te doen. Maar of we de Rijn nog gaan doen? Als het niet noodzakelijk is denk ik van niet. Het is hier druk, gigantische brede rivier en eigenlijk niet zo mooi. De stukjes industrie wisselen af met stadjes en steden en woonwijken en een soort keienstrandjes , maar ondertussen al 160 km van hetzelfde evenveel. 

Eergisteren varen we tot Oberwinter, goed haventje in Nergensland. We blijven de middag aan boord, spelen triominoscup 2024, stand 3-2 voor mij 😀. 's Avonds een klein onweertje, na een warme dag. 

De volgende dag is onze bestemming Keulen. We vertrekken om 10 uur en poef om 13 uur zijn we in Keulen.

Moderne jachthaven. We wandelen naar den Dom. Moet je gezien hebben. We hebben weer een chanceke, als we buiten gaan zijn ze alles aan het afsluiten want de mis begint. We gaan op zoek naar de Altstadt, vinden ze niet echt ofte we vinden er niet echt veel aan. Eten een ijsje en drinken een wijntje en een weissbier, laten ons verwennen in de pizzeria aan de haven en keren tevreden huiswaarts. Blij dat we den Dom gezien hebben. 

Vandaag Düsseldorf. We vertrekken om 10 uur en poef om 13.30 zijn we in Düsseldorf. 

We eten een lekkere schnitzel en käsespätsle en kuieren wat door de stad. Heel gezellige oude stad, met pleintjes, en resto'kes en terraskes.

Er is ook een versmarkt met prachtig groenten en fruit. We drinken nog een heerlijke cappuccino Italano en keren weer huiswaarts. 

Ik doe wat administratie en dan is het alweer avond. 

Koblenz

Vandaag dus rustdag. De wekker gaat toch ... zo gaat dat. Maar niet erg, ik was toch al wakker. 

Rustdag dus. Ik begin met mijn wasmachientje te instaleren en doe 2 waskes, terwijl ik mijn oefeningen doe. Doucheke, ontbijtje en weg zijn we met de fietsen op ontdekking door Koblenz. De alte stad is op amper 2 km van hier. De eerste stop is voor mij een verwondering, een prachtige fontein de "Historiensāule" op de Jozef Görres Pflatz. De fontein verbeeld de bewogen geschiedenis van Koblenz in 10 taferelen met een boodschap van hoop voor een betere toekomst. Ik vind het heel mooi en ben verwonderd. Goed zo Koblenz.

We fietsen verder de wandeling door Koblenz (danku Ina). Komen langs verschillende kerken, het Rathaus, het standbeeld van koning Wilhelm I op zijn paard (waar hij in WO II afgebombardeerd is geweest, mooie binnentuintjes , een schloss  , ... enz.

Op de middag vinden we een zalig plekje aan de Rijn om lekker te lunchen. De Riesling Trochen begint mij te bevallen. We hebben zicht op de burcht aan de overkant en kunnen de manoeuvres van de schepen aanschouwen die met gemak vooruitvliegen stroomafwaarts of vechten om vooruit te geraken stroomopwaarts. Ook hier enorm veel cruises. 

Ze braken heelder groepen toeristen uit, die de stad onveilig maken in groepjes van 20, mooi de gids volgend. De ene na de andere. 

Maar het is hier te doen of we worden het gewoon kan ook. We drinken nog een lekkere capuchino en wiessbier op de Jozef Görres pflatz, met zicht op de fontein. 

Nog rap effe langs de Lidl want de ijskast smeekt om gevuld te worden. 

En dan komt de echte rust. Rust op het achterdek in een superjachthaven. We liggen hier aan de voet van de drukke oude stad, in een park, tussen de bomen. RUST.

 

Bernkastel-Kues - Zell - Cochem - Koblenz

In Zell kunnen we aan een steiger en moeten we niet naar een jachthaven.

Van Bernkastel tot hier waren er aan verschillende wij dorpen  degelijke steigers waar je met 1 boot kon aanmeren. 

Onderweg passeren we de sluis met een heel bijzondere compagnon. In België is dat verboden.

In Zell zijn we gestopt. We gaan betalen in de Weinstube en wandelen door de straat van Zell, weer een mooi Duis dorpje aan de Moezel. Mooi genoeg om een Moezelcruiseboot te laten halt houden. Het is hier niet te druk en niet te toeristisch. We eten een ijsje en een taartje en gaan dan terug aan boord. Het is fris vandaag. 

De volgende dag varen we tot Cochem.

We waren gewaarschuwd,  als we Bernkastel al druk vonden dan .... we doen het toch. Het haventje, of wat er voor moet doorgaan ligt aan de voet van de stad, met een prachtig zicht op de burcht. 

We wagen ons de stad in. Het is inderdaad erg. Winkeltjes, winkeltjes en toeristen. Uiteraard heel mooi stadje. Maar we worden er beter in. We nestelen ons in een paar goede stoelen op de markt drinken een trochnen, die best smaakt en een halve liter weisbier.

Wandelen nog wat rond, kopen een taartje voor vanavond en gaan, op aanraden van een Duitse schipper, in Hotel am Haven eten. Een Forrelleke en iets schweinefleish,  best ok. We beginnen het te kunnen. 

Nog eens bellen met de Moekie. Ze doet dat goed gezien de omstandigheden. 

Vandaag richting Koblenz. We hebben wat pech aan de sluizen, altijd wachten soms tot een uur. We varen samen met een vrachtschip Tora uit Ranst. Uiteindelijk beslissen we door te varen naar Koblenz. Het wordt een lange dag. Op aanraden van onze vrienden uit Sarregemines gaan we naar de jachthaven 1km stroomopwaarts de Rijn. Maar wat is dat. Tegenstroom op de Schelde is 1 maar op de Rijn is dat toch heel wat anders.  Op de Moezel, stroomafwaarts vaarden we 11,5 km op rallenty.  We draaien de Rijn op , volle gas en halen amper 6 km. Sunstar moet alles geven. En dan zijn er ook nog eens werken aan de brug waardoor we aan de andere kant moeten varen. En dan zijn er vrachtschepen voor en achter ons, en de Rijn oversteken tegen stroom. En vanalles en nog wat, amper over een kmke maar genoeg avontuur voor mij hoor. We varen de havengeul in en rust. 

Blij dat we hier zijn in een zijarm van de Rijn, RUST. Aperietief, Bbq, sla, en rust. Niet te geloven dat we in de verte die hevige Rijn zien en hier zo rustig liggen.  

Morgen "rustdag". Geen wekker. Koblenz bezoeken, inkopen doen en that's it. 

Schweich - Neumagen-Drohn -Bernkastel-Kues

En we varen verder richting huiswaarts.  Pas op niet onderschatten, nog een 1000 km te gaan dus we zijn nog even bezig. 

Gisteren varen we tot Neumagen-Drohn. Mooie jachthaven maar geen plekcen geen havenmeester te bekennen. We leggen ons aan de tankplaats. Ja, niet te geloven hé,  veel jachthavens hebben gewoon een pomp staan met Diesel en Benzine. Tja, dat zijn wij niet gewoon. Hadden we dat geweten ... maar we wisten het niet.  

Beetje een akkefietje in de haven want eigenlijk mag je daar niet liggen en dan een beetje later komt er nog een bootje binnen gevaren die perfect voor ons gaat liggen maar van zijn oren komt maken omdat hij die plek gereserveerd had. Wij snappen het probleem "echt" niet. Maar geen havenmeester dus wij moven niet. Om half 5 hebben we het gehad en gaan we een wijntje drinken in de weinstube achter t hoekske. Trouwens leuk dorpje net aan de jachthaven. 

We maken kennis met een koppel Belzen uit Beringen, ofte Tourismeburo de Moezel. Ze komen hier al jaren met de camper, zijn nu effe een weekendje op en af, kennen hier iedereen, ook Helena van de haven, dus hij zal dat wel effe regelen ... en daar moeten we zeker stoppen en die wijn moeten we drinken .... en ook nog heel het levensverhaal. Als ze hun eten krijgen is hij effe stil.

Wij zien het bordje en bestellen instant het hetzelfde "I'll have what she's having". Schweineiets met karfoffelen en sauerkraut. En het schweineiets wordt gebbqt. En lekker.

Ondertussen belt de Duitse Zevenaar dat de havenmeester er is en dat we ons moeten verleggen.  Sorry jongen, we hebben net eten besteld ge gaat effe moeten wachten. Uiteraard doen de wijntjes, suggestie van onze Beringse vrienden mij wel wat sterker in mijn schoenen staan. 

We wandelen terug naar de haven, havenmeesteres is aan t bellen en dat duurt. Dus wij aan boord met onze nieuwe vrienden. De Duitse Zevenaar wordt nu echt zwaar op de proef gesteld. Na een half uur komt hij reclameren dat hij op ons plaatske wil, dus aan de diesel tank ipv aan de benzine tank .... begrijpen wie begrijpen kan. Ik denk daar een autistisch trekje te herkennen of is dat Deutsche punktlichkeit?

Ik was blijven liggen maar Stefan is het gezever beu. We leggen ons buiten, aan de fastensteiger op de Moezel. Content toe want wat een vuetje weeral vanop ons achterdek. 

De volgende dag geeft de havenmeesteres ons een vriendenprijske.  Voor het gedoe of omdat we "vrienden" zijn van haar Beringse vrienden. Wij laten het niet aan ons hartje komen. 

Vandaag gaan we verder tot Bernkastel-Kues, moet de moeite zijn naar t schijnt. Ik hoop het want geen sinecure, voor Stefan, om de fiesten uit de jachthaven te krijgen.

Het is dan ook de moeite. Een prachtig oud stadje met kleine mooie huisjes. Heel sprookjesachtig, Duits sprookje hé. 

Uiteraard toeristisch, er zijn veel mensen ook fan van deze plek, K. Winkeltjes en resto'kes en ik kan scoren vandaag. Een mooie olijfgroene blouse.

Pas op ik moet rap zijn hé; eerst moet ik een winkeltje met potentieel spotten, dan rap tussen de rekken een ontdekking doen en dan moet ik  al bijna zeker zijn dat het erop gaat zijn,  kan maximum 2 kleuren passen en moet dan beslissen.  Op 5 minuten moet het proces afgerond zijn anders is het momentum voorbij. Oh ja en het mag niet te duur zijn. 😀

Als we het stadje gezien hebben gaan we eens wijn proeven. We willen de Moezel wijn een kans geven maar nee .... we zijn te verwend door de Pouilly en de heerlijke wijn van Sancerre die Marit ons bezorgd. 

Toen we langs de wijngaarden rond Reims vaarden dachten we altijd .... mmmm lekkerlekker.  Hier denken we dat niet. 

We fietsen huiswaarts,  maken een slaatje met kip en plannen de dag van morgen .... zo'n beetje. 

Saarbourg - Trier - Schweich

Waar was ik gebleven? Ah ja ons idyllisch plaatske op de Saar. 

We blijven een dag in Saarbourg. Het moet daar de moeite zijn ... met een waterval in de stad ... het Venetië aan de Saar .... of voor ons het Brugge aan de Saar. 

We doen een waske, steken er nog een ander in en fietsen richting Saarbourg.

Blijkt dat wij zeker niet de enige zijn die het de moeite vinden. Bussen, passagiersboten, auto's,  .... veel toeristen waar wij er 2 van zijn. Wij zijn deel van de sfeer die we eigenlijk niet willen.

Ik zie een terraske in een achterstraatje met amper 2 tafeltjes. Daar gaan we eerst iets eten.  Blijkt een grote vergissing. Eigenlijk is het een klein hotelleke dat wordt gerund door een zeer bejaard koppel (eigenlijk is dat een understatement). De man kan amper nog bewegen. Maar het duurt even voor je het goed door hebt. De reviews zijn heel respectvol over het bejaarde koppel en het eten Blijkt vers en best lekker te zijn.  We bestellen 2 pinten, een flammenkuchen en een frikadel mit ei und bradkartoffel. Zonder zwans, de 2 pinten tappen daar heeft hij echt waar een half uur over gedaan. De flammenkuchen kwam uit de diepvries en alleen het ei was zum fressen. 

 We ruimen zelf af want ge wilt die man het niet an oen om nog eens op en af te lopen. Een "beleving" laat het ons zo zeggen.

Dan wandelen we naar de waterval achter de hoek. ZO MOOI!!!! met watermolens en al. We verplaatsen ons naar het centrum en vinden ons een leeg plekje om nen apfelstrudel mit vanillesose te eten.  Daar bega ik een moord voor. Ook weer een apparte gelegenheid.  Een raar vrouwtje, doet de bediening, maakt alles en runt dan nog eens een winkeltje .... dus ge moet geduld hebben. Wij kwamen denk ik op de juiste moment. Er zijn er veel komen zitten en terug doorgegaan. Maar wat was den apfelstrudel heerlijk. De lunch was snel vergeten. 

We fietsen terug naar de burcht, klauteren naar boven en worden beloond met een prachtig uitzicht. Dankuwel Saarbourg. 

We drinken er nog ene, Stefan rijdt rap om wat proviand voor vanavond en dan fietsen we huiswaarts. 

Was ophangen,  direct droog. Akkefietje in de haven met 2 Fransmannen.  2 kleine spitsen of zoiets, de ene was gedubbeld naast de andere .... wat je doet als er geen plaats is. De andere was beginnen ambras maken en heeft de ene gewoon losgegooid en weggejaagd. Dat doe je toch niet op het water.  Er kwam een staartje aan, een delegatie van de club kwam de Fransman er eens goe van langs geven en dreigde zelf met de politie te bellen. Theater aan het water en wij zaten op de 1ste rij. 

De volgende dag varen we door naar Trier, eindelijk op de Moezel. De rivier is groot en breed, zoals alles in Duitsland,  groot. De jachthaven is wel een eindje van de stad maar daar hebben we onze fietsen voor. 

Trier is een heel mooie stad met prachtige oude gebouwen. De oudste stad in Duitsland trouwens. Dankzij Ina, beschikken we over een gedocumenteerde stadswandeling die we met de fiets doen. 

De Porta Nigra, door de Romeinen gebouwd. 

Het driekoningenhuis met de deur op de 2de verdieping. Met een ladder moest je naar binnen. Heel veilig voor boeven.

Het stadhuis en de markt. 

De gigantische Dom en de veel gezelligere Liebfrauenkirche er vlak naast. 

Het prachtige Keurvorstelijk paleis met schitterende tuinen en nog vanalles. 

Weer maken we deel uit van te veel mensen. DRUK, niet te geloven. We weten niet goed wat ons overkomt. Wij komen wel van Frankrijk hé, waar we vaarden van het ene hol van pluto naar het andere. Waar we blij waren als we al eens nen bar tabac vonden om ne ricard te gaan drinken, en helemaal dolletjes werden als er nen bakker was ...

Duitsland is heel anders, qua varen en qua beleving. We moeten onzen draai nog vinden. 

Vandaag varen we tot Schweich, weer een jachthaven. Zo is dat in Duitsland,  je vaart van jachthaven tot jachthaven want je kunt nergens zomaar aanleggen. Nein, nein,  so geht das nicht in Deutschland. 

Dienstmededeling : effe de boot verleggen want er komt ne grotere. Kut en het begint net te regenen. Het zij zo.

Voila we liggen aan de overkant 

Dus we varen tot Schweich. We moeten een uur wachten aan een sluis, mogen mee met ne grote, nen hele grote we kunnen er net nog achter in de sluis. 

In Schweich, gaan we op verkenning. We vinden geen restaurantje dat ons kan bekoren .... schnitzel und worst und schweinefleish und kartoffelen. Maar we vinden wel een super ijscafé en doen daar ons hartje te goed aan een eiscoffie und iets scwartsbesseneis of zo en nog 2 capuchino Italiëner er bovenop. Wij content, soms hebben we niet veel nodig.

Nog effe naar de winkel en terug aan boord. Blog schrijven, boot verleggen straks sla'tje met kip maken en hopen dat het stopt met regenen.