Na ons debacle en teleurstelling van vorige week heeft Stefan een schitterend idee; we vertrekken donderdagavond tot Emblem, vrijdag via Albertkanaal en Hasselt naar Maasmechelen met eventueel even shoppen en dan door naar Herentals en naar huis. Ok, ik denk effe tja waarom hebben we dat dan niet vorige week gedaan maar laat het los .... hij zal het wel uitgezocht hebben zeker.
Dus zo gezegd zo gedaan; donderdag verlaten we de Rollierstaat en zij nrond half 5 aan boord. Sluis Willebroek wil effe niet mee, draait pas om half 8, oei Stefan dacht vroeger, ni erg effe schakelen; we eten dan maar al in Willebroek. Ik had toch al een hongerke. Maar om half 7 draait ze toch, rap losgooien en mee erdoor. Zeveraar. Effe akkefietje in de sluis, mijn fout, geen aandacht, water zakt en ik had de touw te vast getrokken. Gelukkig had Stefan het tijdig mar toch te laat gezien, mes en doorsnijden. Vies hoor Sunstar hong er al een klein beetje. Maar niks erg buiten een gekwetst ego.
Net voor donker meren we aan in Emblem, het is daar toch zalig vertoeven.
Vrijdagochtend geen wekker, we staan op als we er klaar voor zijn, ontbijten op het achterdek en dan bekijk ik de route die Stefan voor ogen had. HALLOOOOOO! Effe realistisch zijn, dat halen we nooit. Of we hadden om 6 uur moeten vertrekken om om 10 uur aan te komen. Wanneer kan ik dan shoppen en we geraken nooit op tijd thuis als we niet dag en nacht varen. Dus herplannen. We vinden een alternatieve route maar dan zullen we uit ons pijp moeten komen.
We zetten aan naar Viersel en volgen het Albertkanaal richting Hasselt maar nemen dan richting Bocholt en plannen om in de Blauwe reiger te overnachten. Schitterende locatie riching Leopoldsburg. Maar het is een eind en varen op het Albertkanaal ..... boring. We moeten door 2 grote sluizen. Ca va we kunnen dat wel maar in Kwaadmechelen konden we er nog net bij met 2 binnnenschepen en das passemaatje. In de sluis beseffen dat je niet stuurboord maar bakboord moet, boeiern verhangen en bolders pakken .... ok weer wat bijgeleerd.
Maar het duurt, dan naar kanaal Herentals Bocholt om nog via 3 sluizen naar de Blauwe regen te gaan. Maar dat is er niet van gekomen, gezien het weinige water schutten de sluizen economsch. Als wede sluis van Mol aanroepen moeten we dus een uur wachten. We zijn moe en het ook een beetje beu. Een uur wachten, 3 sluizen en dan nog een uur tot de blauwe regen. Nee dat zien we niet zitten. Dan maar een beetje richting Turnhout daar is de Anwerpse Yacht Club, ziet er in den boek niet vet uit maar kan ons niet schelen. Het kanaal er naar toe is echt wel de moeite, smal, in de schaduw van de bomen, op t gemakske. Kers op de taart. En inderdaad als we aankomen is het niks, amper 4 plaatskes, waarvan 2 bezet. Maar wij hebben ons eigen steigertje. We meren aan, doen ons zwembroek en bikini aan en doucen de hitte van de dag eraf onder de buitendouche. Als herboren begint onze avond. Apero en diner op het achterdek met als klap op de vuurpijl de fles Merlot 2014 EaglesNest Constantia uit Capetown. Lekker en memories.
Zaterdag, Nationale feestdag. Maar België heeft die vorige week eigenlijk al gevierd toen de Rode Duivels thuisgekomen zijn van de wereldbeker.
Wij staan op als we wakker worden en gezien de rust in Retie ..... we ontbijten en vertrekken. Het stukje kanaal van en naar Retie is eigenlijk het mooiste stukje van onze tocht, een smal kanaaltje in de bossen, rustig, groen, in de schaduw. Genieten.
Eens daarbuiten begint onze tocht door de sluizen van dessel en mol en geel. Gezellig, op t gemakske. We kletsen en zoeken naar alternatieven om wat meer beweging toe te voegen. Varen is toch veel op u gat zitten en dat zijn we zo'n beetje beu. Dus we gaan investeren in Fietsen. Er is overal wel iets te zien dus 1 dag varen, 1 dag verkennen. Strak plan. In de Westhoek hebben we daar ook zo van genoten.
In de namiddag komen we aan in Herentals. 2 jaar geleden zag het er veelbelovend uit maar wat een bummer. Leon van den Escape wijst ons directief waar we moeten liggen. Nee, hij is niet de havenmeester die kunnen we vinden in het blauwe blok. We komen effe op onze positeiven terwijl Leon 2 boten verder iets te luidruchtig vlaamse schlagers uit de boxen laat knallen op zijn achterdek. Enfin het ziet er allemaal een beetje margi uit, evenveel wrakken als echte boten, het mooie terras aan het water is alleen cafe en geen eten daar moeten we een half uur te voet voor naar t centrum en heel het clubhuis is een kluwen van onafgewerkte koterij. Tja denken we dat doen we maar 1 keer.
Maar dan neem ik een heerlijke buitendouche, instaleert Stefan het TV'ke en we slagen er wonderwel samen in om EEn en Canvas op het scherm te tonen. Stefan ziet de aankomst van den toer. We instaleren ons onder de treurwilg op het gras naast de sunstar, het schlagerfestijn komt amper tot hier en we eten een spaghetike op ons eigen terras. Het wordt dan toch gezellig in Herentals
