Weekendje Mechelen 23 &24 juni

Er toch even tussenuit.  Effe Mechelen dat werkt voor ons.
Vandaag ook de duivels tegen Tunesië.  We installeren ons op het achterdek met 4G mobiele hotspot,  yellow tv (wat niet werkt ....#telenetsucks) vrtnu en een verduisterd achterdek en een maeske en roséke.  We zijn er klaar voor.
Leuk, maar niet echt spannend want we hebben uiteraard vertraging op de beelden. We horen dus iedere keer in de omgeving de geluiden van een bijna doelpunt en zeker van een doelpunt met het nodige getoeter. Dus we weten al voor de aanval begint op ons scherm dat hij wel of niet succesvol zal zijn. Dus niet echt spannend. Maar wel heerlijk buiten op het water.

Langer weekendje Mechelen tildonk 29/6 - 1/7

We hebben beslist om naar Tildonk te gaan. Eerst waren de plannen Leuven en dan donderdagavond al vertrekken en stressen want de tij ligt slecht en stress stress stress. STOP.
Donderdagavond kijken we naar de duivels.  Vrijdagmorgen wil ik een beetje sporten, want dat is ondertussen 2 weken geleden, een beetje wassen en plassen, dat moet ook gebeuren hè.
Rond 3 uur is mijn huis aan de kant, heb ik 4 machines gedraaid en zit relax aan boord. Nog effe wachten op de tij en goed 4 uur zetten we aan. Klein half uurtje tot het Zennegat,  de sluis gaat open, en dan .... houdt het op. Er is iets goed fout; één van de sluisschotten gaat niet meer dicht dus de sluis loopt altijd leeg. We moeten wachten tot de Electricien komt, maar die zit in Melsele,  Kennedy tunnel of brug van Temse,  cholera of de pest. Een dik uur later is hij er. Het verwondert mij niet dat hij het niet opgelost krijgt. Ondertussen komt Treeske binnen, een soort baggerschipke, met 2 hopeloze stuurlui.  Komt nog een 2 de Electricien.  Deze keer weten ze met 2 ook niet meer dan alleen. De sluiswachter, een toffe madam, vind het allemaal heel vervelend  voor ons want wij zitten vast. Maar wij zitten op ons achterdek ,eten een lekker pistoleke en genieten van het schouwspel.  "CAN YOU DO SOMETHING ABOUT IT? NO. THEN WHY WORRY. "
Uiteindelijk komt er nog een duiker aan te pas. Echt wel waar voor ons geld. Uiteindelijk om 8 uur is het leed, tijdelijk, opgelost. Hopelijk geraken we zondag terug. Om 9 uur meren we aan in Mechelen.  Sla met kip, roséke, pintje, goed gezelschap, mooie zonsondergang .... wat wil ne mens nog meer.
Zaterdag zetten we koers naar Tildonk. In de battlesluis ligt de Leie, een kadettenschip te wachten.  Wel slecht geparkeerd vind ik, midden in de sluis, gene stijl. We leggen ons naast hen. Ze hebben pech want er is een motor stuk en als de andere uitvalt geraken ze niet meer opgestart. Tja niet leuk. Naar boven en wij der eerst uit met 10 centimeter links en 10 rechts, maar Stefan doet het. Knap. We laten de Leie weer voor want ze kunnen moeilijk manoeuvreren en willen in de volgende sluizen eerst binnen om haverij te voorkomen.  Goed voor ons. Maar t zijn wel knoeiers want hoewel er gemakkelijk in elke sluis nog ne Leie voor kan , leggen ze zich gewoon pal in de midden. En wij moeten er dan net achter met ons gat tegen de sluisdeur. Ni leuk. In Tildonk zijn we er vanaf. Ons ydilisch steigerke is vrij. Het is er warm aan, we installeren ons voor niks meer te doen de rest van de namiddag.  De buitendouche doet zijn werk, dat was toch één van mijn betere ideeën. Om 7 uur stappen we van boord om een hapje te gaan eten in café maritieme aan t sas. We plannen onze volgende trip naar t hellend vlak van Ronquires en de historische liften van strepie. Nog een nachtmutsje op het achterdek en boeken toe.
Zondag luie voormiddag,  lang in bed, uitgebreid ontbijt, eens horen bij de sluis, maar die was nog bezig met de " waterhuishouding". Niet erg we doen wel verder met niets doen. We kletsen over  kinderen en studeren, over ouders en oud worden, over gezondheid en ongemakjes,  over werken en pensioen, en we fantaseren over onze toekomstige boottochten naar Parijs, en Marit,  en uiteraard het zuiden van Frankrijk en we maken nog wat verre reizen, zelfs eentje met de 4 zonen. Zalig toch welke mogelijkheden het leven biedt. Enfin rond 12 uur roepen we toch nog maar eens de sluis op .... ik denk dat hij ons vergeten was, geen erg de sluis draait direct voor ons en dan vergeet hij ons niet meer. Elke sluis staat klaar voor ons en elke brug gaat open als we naderen. Rond 3 uur zijn we Door Mechelen en meren we aan voor de lunch.  Het is warm.
Nu wachten we tot het water hoog genoeg is voor het Zennegat om te draaien want we moeten de Ruppel op naar Willebroek.