Het vervolg van onze grote trip dit jaar.
Donderdagavond, gedaan met werken, huiswaarts na een intensieve dag, eten met de kids, lekker, inpakken - gaat steeds sneller en sneller - wolf brengt ons met plezier naar Merelbeke, Niettegenstaande de 4 getrokken wijsheidstanden gisteren.
De sunstar ljgt op ons te wachten, we pakken uit en in, ik moet nog effe afkicken van de werkweek. We kruipen er redelijk vroeg in. Goed plan trouwens want het is regenachtig en killig.
De volgende ochtend ontbijten we rustig en rond half 11 vertrekken we richting Brugge. Het is een mooie trip, en hoe verder we varen hoe rustiger ik wordt en als we Brugge binnenvaren ben ik helemaal in vakantiestemming. Jachthaven de coupure, blijkbaar midden in de stad die we morgen zullen ontdekken.
Karolien komt langs met aardbeien van de boer. Die passen perfect bij de cava. Weeral een mooie zomerse ontmoeting op ons achtrerdek. Karolien relax, met de gepaste trots over haar mooie stad en nuttige tips voor ons toeristen. We genieten alle 3.
Diner in estaminet. Tip1 er pal op.
Donderdagavond, gedaan met werken, huiswaarts na een intensieve dag, eten met de kids, lekker, inpakken - gaat steeds sneller en sneller - wolf brengt ons met plezier naar Merelbeke, Niettegenstaande de 4 getrokken wijsheidstanden gisteren.
De sunstar ljgt op ons te wachten, we pakken uit en in, ik moet nog effe afkicken van de werkweek. We kruipen er redelijk vroeg in. Goed plan trouwens want het is regenachtig en killig.
De volgende ochtend ontbijten we rustig en rond half 11 vertrekken we richting Brugge. Het is een mooie trip, en hoe verder we varen hoe rustiger ik wordt en als we Brugge binnenvaren ben ik helemaal in vakantiestemming. Jachthaven de coupure, blijkbaar midden in de stad die we morgen zullen ontdekken.
Karolien komt langs met aardbeien van de boer. Die passen perfect bij de cava. Weeral een mooie zomerse ontmoeting op ons achtrerdek. Karolien relax, met de gepaste trots over haar mooie stad en nuttige tips voor ons toeristen. We genieten alle 3.
Diner in estaminet. Tip1 er pal op.
Zaterdag Bruggedag:
We slapen lekker lang uit, 10 uur voorbij. Geen erg want het regent. Ontbijten op het achterdek, net iets te fris, het regent en de kussens zijn nat. We trekken iets warms aan want het weer voorspelt niet echt veel goeds. Maar we laten ons niet ontmoedigen. Karolien heeft ons haarfijn uitgelegd wat we moeten doen en hoe er te geraken. Doel is begijnhof en minnewaterpark. Lunch in den belegden boterham.
En weg zijn we, richting centrum met city en googlemaps als onze hulp. We lopen constant verloren, onbewust maar vaak ook bewust. Het is hier gewoon overal mooi, echt. Elk straatje en steegje blijft boeien. We kletsen met kantklossende vrouwen die je overal bezig ziet. Ik leer dat kantklossen helemaal niet zo moeilijk is. 3 kleuren , 3 steken en universeel, maar wel veel tijd; het bolero'tje hoopt ze binnen 2 jaar af te hebben. Uiteindelijk belanden we bij het begijnhof en worden we weer wat wijzer.Die begijntjes waren geen kwezeltjes hoor maar vrome rijke weduwes of alleenstaande vrouwen. De huisjes in het begijnhof. ... daar wil je echt wel wonen. Schitterend
We struien door het romantische minnewaterpark. Een toppertje. Maar de honger slaat toe en Stefan doet een hypo'tje. Volgende keer cola meepakken. De touristrraps zijn verleidelijk 3 gangen voor 15 € in de gekke drukte. Maar wij zetten door en stoten door naar culinaire tip 2: de belegden boterham. Weer een schot in de roos. Klein straatje net achter de grote drukte maar je moet het weten. We genieten van een uitmuntende boterham met platte kaas en radijsjes en ene met gerookte ham. Hoe gewoon kan uitblinken. We hebben een leuke babbel met een dame uit Knokke. Het is het jaar van de ontmoetingen.
We worden moe, doen toch even den toerist als we een taartje kopen bij Aux Mervelleux.
We zakken af naar de Sunstar en installeren ons op het achterdek. Het begint te regenen. We eten ons taartje en snappen de fout, maar vinden het ook niet erg. We rusten uit en de zon komt er helemaal door. Genieten weeral.
En dan wordt het tijd om ons klaar te malen voor culinaire Tip 3 : de schaar. Zalig want hiet in de straat waar we aangemeerd liggen. Goed voor de voeten.
En weer een schot in de roos. We zitten tussen de locals das duidelijk, iedereen kent iedereen in het restaurant behalve ons. De dame blanche heeft een bedenkelijke presentatie maar voor de rest ..... super.
Balans van Brugge : het is effe moeilijk maar we moeten toegeven ..... mooier dan onze metropool. Anders, volgens Stefan, je kunt het niet vergelijken. Das waar maar Brugge is terecht het Venetië van het Noorden.
Met dank aan Karolien, de beste gastvrouw en tipgeefster van Brugge.
Zondag : de doortocht naar Nieuwpoort
Om 9 uur de wekker want om 10.00 uur gaat de coupurehaven open en start de doortocht naar Nieuwpoort. Alle jachtjes die richting kust varen verzamelen en varen dan in colonne naar de kust. De bruggen en sluizen moeten dan minder draaien.
Beetje zenuwen in de haven. Iedereen wil precies eerst zijn terwijl we toch voor de rest van de tocht op elkaar afgestemd zullen zijn. Het zij zo. Stefan mist bijna de bocht uit de haven maar herstelt. In de sluis klein foutje, ik vang de grote bolder die vrij ver stond maar we raken de muur omdat mijn boeien niet laag genoeg hangen. Beetje ergernis van de kapitein want juist geverfd, maar ik vind dat dat moet kunnen anders moeten we maar in klein Willebroek blijven. Hij is het met me eens en het foutje vergeten. De doordocht verloopt moeizaam, het duurt wel 2 uur voor we Brugge goed en wel door zijn. Das best lang gezien de afstand. Veel Bruggen en ze mogen niet samen open dus vaak wachten. Het is zo. We zijn met een 6tal bootjes. Een Australiër op kop, dan wij, een zeiljacht uit hamburg vol planten en bloemen zelf klimop op zijn mast. ... en ik denk soms dat mijn geraniums er over zijn, gevolgd door een gedrocht van Le boot en er sluit nog een machosloep aan. We varen door de achtertuin van Karolien. De Australiër heeft blijkbaar tijd en vaart enorm traag. Daar heb je het dan mee te doen want we volgen en moeten . De tocht duurt dus nog wat langer. Maar de Vlaanders zijn mooi, het weer is super dus wat wil je nog meer.
Hugo is ons tegemoet gefietst. Leuk en als we goed en wel aankomen in de westhoek Marina haven van nIeuwpoort staat hij al op de steiger aanwijzingen re geven. We meren aan, Martine komt eraan en ons achterdek zit weeral vol voor den aperitief.
douchen en de fiets op naar nieuwpoort om te eten. Culinaire tip 4 van Karolien Nieuwpoort op de markt in Nieuwpoort. Niettegenstaande de drukte pikken we nog het laatste plekje op het terras in. We bestellen heerlijk slibtongetjes en een taise curry. We herbekijken onze planning want Ieper zullen we niet halen als we zaterdagmiddag op het feest van kathleen en Bert willen geraken. Veurne misschien of Diksmuide, .... allemaal heel krap. Dus besluiten we om gewoon hier in Nieuwpoort een dagje uit te rusten en dan in 4 dagen terug te keren, met een detour langs de leien.
Het eten smaakt heerlijk. We zitten aan een grote lange tafel naast andere gasten. Stefan denkt dat hij de man naast de dame naast hem kent van t werk of zo. Ik kijk eens even. .... we zitren al heel de tijd naast Kristel (de zwarte van K3) en haar man gene thomas, maar t heeft een uur geduurd voor we het door hadden en toen gingen we door. We fietsen terug met een omweg en zitren nog even buiten tot de zon onder is, dan wordt het te koud.
10.00 uur bedtijd varen is vermoeiend
Maandag : vertoeven in Nieuwpoort.
lk ben hier graag, de Westhoek. Toch een beetje ook mijn roots. Raar maar hoe ouder je wordt hoe waardevoller je het vindt. Het doet me hier aan Veurne denken, ik heb al alle brochures voor volgend jaar.
In ieder geval worden we pas dik na 9 uur wakker, lui ontbijt en lekker lang koffie drinken en niets doen. Ook genieten hoor. De zon speelt mee vandaag. We horen op de radio over de gigantische files richting kust, hihi wij zijn er al.
Kort na de middag is het toch tijd voor actie. We springen op de fiets. We rijden eerst naar het monument van Albert aan de sluizen van de ijzer. Beetje stil.
Dan rijden we langs de oude jachthaven naar de pier. Stefan vertelt over vroeger, toen ze hier een zeilboot hadden, waar ze veel te weinig mee vaarden. En van die ene keer dat hij met een paar maten toch illegaal op zee was gegaan en het weet dat omsloeg .... jeugdsentiment.
We fietsen de dijk op, maar het is ons te driuk en te strand. Iedere keer opnieuw trappen we erin; strand we denken altijd dat we er moeten zijn tot we er zijn. We keren om naar nieuwpoort centrum, de oude stad. We gaan voor koffie en pannekoek. We heben nog nief half besteld of wie komen het plein op gestruind H&M van de Shangrila. We krijgen een volgende tip : oma's ijs.
We drinken er nog ene en kletsen wat. Dan wordt het tijd voor inkopen. We vinden Birgers vishandel. Aanschuiven is niet erg want in de vitrine kijken is een genot, al die heerlijke verse noordzeevis. We kiezen voor kabejauw.
Gepakt en gezakt fietsen we bootwaarts langs oma's ijsje .... en wie lopen we hier weer tegen het lijf H&M van de Shangrila. Heerlijk ijs.
We genieten van de avondzon op het achterdek, ik schrijf het verslag terwijl Stefan de voorbereiding voor onze maaltijd treft . Gebakken krielpatatjes met boontjes en gebakken kabeljauw. Mmmmmm ik kan niet wachten.
Dinsdag : Avontuur Nieuwpoort -Brugge
Om 8 uur gaat de wekker. Pijnlijk nog geen goesting. Nog even dicht bij elkaar kruipen en de realiteit ontkennen, .... maar ze is er wel. Koud, guur, rap in de kleren een tas koffie en we verlaten Westhoek Marina waar iedereen nog in dromenland is. Groot gelijk gezien het gure weer. Zelda en Bob sluiten aan om in colonne naar Brugge te varen. Wij op kop. De bruggen gaan open als ze ons zien aankomen , Sunstar op kop. Ik maak ons ontbijt, mmmm smaakt. Het weer wordt slechter en slechter tot het helemaal fout loopt. Donker, guur, onheilspellend, bliksem donder en stortregen. We zitten er midden in en kunnen geen kant uit. We zien geen hand voor de ogen en moeten onze navigatielichten aansteken. Man man man wat is dat. Op het water in waanzinnig onweer. Het is een schitterend schouwspel van hete bliksemschichten die elkaar razendsnel opvolgen langs alle kanten met daarop volgend onmiddellijk helse donderslagen. Ik gil het af en toe uit. Dit is echt beanstigend, maar wat kan je doen.
Stilletjes aan wordt het beter. We komen in de buurt van Karolien. Ze komt naar de brug om te waaien. Leuk. En inderdaad daar staat ze met man en kind aan de kant en maar waaien en waaien en wij terug waaien. En de brug ... die gaat niet open. We meren dan maar aan, den bob en Zelda komen langszij. Karolien, Guillaume en jules aan boord, gewoon gezellig op de koffie en caprisun. Hoe een tegenvaller tot iets leuk kan leiden. Blijkt de brug kapot te ziin en de mariphone ligt er ook uit door het onweer. Dus wachten. Niet erg met ons bezoek op de koffie is het best een gezellige boel. Karolien heeft een braaf kind en een toffe man. We worden uitgenodigd voor de lunch, 4uurtje en diner maar moeten er vriendelijk voor bedanken. Als je vaart weet je het nooit. Als de brug gemaakt is moeten we varen en geen pannenkoeken eten. Ik kruip even in bed, ben door en door koud. Het duurt echt wel lang pas om half 4 komt er een manneke en die fixt het in 5 minuten.
We kunnen weer varen. Ondertussen begint de zon er door te komen en warmt de wereld op. Zeldda vaart op kop. We haasten ons naar Brugge, maar .... het zit ons weer niet mee. De bruggen en sluizen zijn gestremd van 5.30 tot 6.30 en om hoe laat komen we aan de sluis denk je? "Jachtjes leg je maar aan de kant want we schudden pas binnen één uur." Ok .... welke kant? Ik zie alleen gras. ...ja dus ... maar ik ben gegroeid en deze keer doe ik het .... Stefan vaart tot dicht tegen de kant, ik spring van de boot kruifel den berm op met het touw, bereik den bolder die een meter hoger ligt en leg de boot vast. TROTS. Dat wel, maar toch vind ik dat Stefan de boot sneller kan stilleggen en Landuyt voor echte aanlegsteigers mag zorgen als er gestemd wordt. We moeten een uur wachten. Ik besluit te douchen en mij mooii te maken. Als we dan naar Brugge die scone gaan kan ik niet achterblijven. De douche is lekker warm en de zon komt er ook helemaal door, het achterdek wordt weer paradijs.
Om 5.30 gaat de sluis open. Deze keer nemen we onze tijd en maken we ons vast in schoonheid. Voor we de sluis uitvaren doet Stefan nog eerst een rondje van de sluis. Klein accident de parcours.
Eindelijk dik 6 uur komen we aan in de coupure. Stefan neemt een douche en ik geniet van de warme avondzon en een glaasje rose. Hoe zo'n gure onheilspellende dag zo mooi kan eindigen. Het is fijn weer in de coupure te zijn.
We gaan een hapje eten in t estaminet, dat vonden we goed, Greet komt naar daar. 35 jaar is het geleden dat we elkaar gezien hebben. Ne vind ik leuk op een vorige post van karolien en we besloten eentje te forceren in Brugge, en zo blij dat we dat gedaan hebben.
Foto's van onze Tunesië reis in 81, ik was toen 20, met isa en Vladimir. Wat waren we jong. Ze brengen de verhalen van vroeger 1 voor 1 naar boven. Haar luide eigen aanstekelijke manier van buldergiechellach is nog steeds dezelfde. Het was uiteindelijk maar 1 jaar aan d'unief dat we samen doormaakten, maar t zat direct goed toen en nu nog steeds. We kletsen 100uit, zitten nog altijd op dezelfde lijn, hebben lessen geleerd en kennen beslommeringen en zorgen om onze kinderen en het leven. Elk onze eigen weg, op onze eigen manier, maar toch een beetje t zelfde.
Het is een fijn en waardevol samen zijn dat me intens plezier doet en blij maakt dat we ons dit moment gegund hebben. Greet zegt zeker 4 slimme mooie dingen die ik wil onthouden maar weer vergeten ben .... niet erg we worden oud en op het moment dat zij ze zegde heb ik ervan genoten.
We sluiten af met een laatste op de boot en na een stevige knuffel fietst ze naar huis.
Ik besef te laat dat we vergeten zijn een selfie met het stuur te maken. Maar ja das misschien ook iets nietvanonzegeneratie.
In ieder geval het is het jaar van de ontmoetingen en zonder afbreuk te doen aan alle andere sublieme momenten staat deze ontmoeting met stip op 1.
Woensdag : Brugge - Deinze.
Weer niet uitslapen, wekker om 8 uur want de doortocht vanuit de coupure begint om 9. Het is wat het is. De volgende dagen geen wekker. Het weer is ons vandaag alvast goed gezind.
We zijn met een 5- tal bootjes. De bruggen openen, de Misty gaat aan de flandriahaven effe de Mistyn en den Bob (van gisteren ) neemt de leiding. We varen op het gemakske, moeten nergens zijn. Het is ook gewoon de weg terug he. Het is alsof een puzzel die je al eens gelegd hebt, een leuke puzzel hoor maar het is niet zoals de eerst keer. Aan schipdonk leggen we een nieuw stukje tot in Deinze. In de vroege namiddag leggen we aan, perfecte ontvangst door de havenmeester Ellen, die ons haarfijn alles uitlegt. We gaan op verkenning in Deinze, Letters & co is een leuke plek. We hebben een hongerke en zien op de markt "Cloé's lounge en tapabar" aha een tapake kan er wel in. Op de kaart alleen de klassieke pasta, broodjes en ne pannekoek, als ik vraag naar de tapa kaart blijkt die pas om 5 uur van doen te zijn. Ja lap, we drinken uit beleefdheid ne koffie en ne cola en voor de rest besluiten we dat we niet beter zijn als op ons achterdek in de zon.
Deze avond hebben we afspraak met Isa en Bernard in BrunO. Laat het aan Isa over om in een gat als Deinze een quasi trendy zaak te vinden waar we in de tuin van de zomeravond kunnen genieten. Details van de vergeten Tunesië reis worden weer wat duidelijker. We lachen ons een breuk met de onthullingen en de daarbijhorende verbazing over Thomas White blauwhelm in Israël. Check : de volgende fijne ontmoeting.
Donderdag : De Leie
Deze ochtend kunnen we eindelijk nog eens blijven liggen. Maar nee hoor. Der is hier ne zot in dat hol van pluto die om 8.30 beslist om keihard Vlaamse schlagers door zijn boxen te laten knallen. Pijnnlijk hoor. Als we na 2 nummers goed wakker zijn stopt het even plots als het begonnen is en dommelen we terug in.
Om 10 uur beseffen we weer dat we in België zitten. De regen klettert op het achterdek. Het zal een druilerige Leie worden. Jammer, we checken de buienradar en beslissen dat 11.30 een beter uur is om aan te zetten.
En inderdaad rond 11. 00 is het minder en we maken ons klaar om de Leie aan te vallen. Havenkapitein Ellen, waait ons uit met haar witte chacos. De verwachtingen zijn groot.
Na amper 2 km worden we al direct beloond in Afsnee, daar moet je de Jeff opbellen of oproepen en dan komt die de brug opendraaien voor u. Zalig.
Is daar trouwens een idyllisch plekje om aan te meren, te overnachten en een resto'ke voor hapje te eten. Das voor volgende keer.
We vervolgen de kronkelende Leie, heel mooi hoor maar het is eigenlijk meer mooie huizen en riante optrekjes met prachtig tuinwerk bekijken dan natuur. Ergens wel een beetje jammer. Stefan amuzeert zich te pletter met het bochtenwerk, beetje zoals vroeger met de motto in de Ardennen, maar dan enigszins aan een lager vitess. We varen langs Auberge de pecheur, ik stuur een foto naar de Moekie, nostalgie zegt ze.
We vinden een steiger in St Martens Latem waar we halt houden voor de lunch. Dat smaakt weeral. En dan zetten we onze tocht verder en we fantaseren over de huizen die we zien en waar we wel of niet willen wonen met de Sunstar aan de steiger in den hof. Zou handig kunnen zijn voor Stefan als hij in een boze bui nog eens roept dat hem op den boot gaat wonen, en voor ons ook .... kunnen we altijd bij hem gaan eten.
Maar aan alle schone liedjes komt een eind ook aan de Leie, het laatste stukje nieuwe puzzel is gelegd voor deze reis. Nu is het richting huiswaarts.
We hebben geluk aan de sluis in Merelbeke, ze doet terug open voor ons en we zijn net met aftrekken van de tij de Schelde op. En verdomme t is toch een schone rivier, en veel natuur.
Doel is Dendermonde aan de steiger, hopelijk voor ons alleen. We hebben een volgende ontmoeting gepland met Anneke, een nichtje van Stefan
Vrijdag : Dendermonde aan de steiger.
Het was een interessante avond gisteren, Anneke pikt ons op met haar scooter en wij volgen met de fietsen naar Dendermonde markt. Het is iedere donderdag feest in Dendermonde. Onze aankomst op de markt wordt ingeluid met een heus beiaardconcert. Als we goed en wel besteld hebben staat de plaatselijke Bollywood groep klaar voor een demo, waarna de wereldfietster en een cubaanse danseres elkaar afwisselen om de markt te entertainen. Wat kan ik hiervan zeggen, .... als de norm de zomer van Antwerpen is .... maar we kwamen niet voor cultuur maar voor de ontmoeting.
Anneke leert ons weer wat bij over Ms, over hoe moedig en positief in het leven staan en de traditie van de heemanskinderen.
Het is al donker als we terug naar de sunstar fietsen. In de pikdonker langs de Dender.
Uitslapen tot 11.00 uur. Stil en rustig is het hier. We zijn hier helemaal alleen. Maar het weer wil niet echt mee. Jammer. Tussen de buien door rijdt stefan naar de bakker. En toch, dan draait het weer, de zon schijnt en we genieten nog een heerlijke middag van de rust op de Dender. Rond een uur of 4 voor vertrekken we richting sluis. Ik denk nog ; het is een beetje als van Frankrijk naar huis rijden, dat stukje Luxemvurg nog, je denkt dat je er bent, maar t is nog best een eind en er net te veel aan. NOT : Wat is die Schelde toch prachtig. We krijgen ze vandaag in volle zon, met blauwe hemel, bewolkt met stortbui, met regenboog altijd mooi. En we doen wat we altijd doen op het einde van een vakantie. .... de volgende plannen (na Afrika in september natuurlijk). Argentinië of een ander zuid-amerikaans land, of toch Myanmar, botswana met kerst, of malta, niet terug spanje of wel, skieen met de gasten, ...... en deze keer dromen we ook van 3 maanden de Franse kanalen of Berlin of .....
Voor Windham liggen de Moniques te wachten en we varen samen naar onze thuishaven. Marc en Christel zijn ook aangekomen van hun 3 maanden in Frankrijk met mooie en mindere verhalen. De jachthaven loopt terug vol.
We fietsen naar huis via de rode weg, ken ik nog van de legendarische fietstochtjes met Jeroen. Deze keer met de fiets van Katrijn, het gaat alvast een stuk vlotter. Voor donker thuis, we passeren Storm in de FransCretenlaan, 3 grote smiles. Leuk.
En dan zijn we thuis, stefan rijdt nog effe op en af om de zakken te halen. Ik moet mij tegenhouden om niet mee te rijden, want 8 dagen constant zekerheid .... nee mag niet. Laat hem maar gaan. Laat het los.
Balans van onze vakantie op het water : het was duidelijk de vakantie van de ontmoetingen die hebben ons het meest verrast maar we hebben ook genoten van het begijnhof het minnewaterpark en het lekkere eten in Brugge, de kabejauw op het achterdek in Nieuwpoort, het huizen kijken op de Leie, van het varen en van elkaar.
Het was een goede les in varen met en vertoeven op de boot in minder goede weersomstandigheden, en dat kunnen we nu dus ook , beter nog we weten er het beste van te maken
