Onze eerste buitenlandse trip gaat naar Nederland. Een beetje terug naar bekend terrein voor onze Sunstar.
In ieder geval de Tines en Dimi (de skifriends van het 1ste uur) boeken 2 weken een appartement in Vlissingen aan het jachthaventje. De opportuniteit wordt snel duidelijk en we prikken een datum. Nu maar hopen op goed weer; vooral de wind zou ons de das om kunnen doen. Naarmate de datum nadert ziet het er steeds slechter uit. Windkracht 3 -4 en vanuit de zee. Daar is onze combicruiser niet tegen bestand. We zoeken naar plan B; andere route, met Red Beluga komen, vroeger of later vertrekken, ..... we moeten met vanalles rekening houden he. Vrijdag 14 is geen optie meer, maar donderdag 12 belooft een windstille mooie dag te worden. Een dag verlof aangevraagd en goedgekeurd, Katrien schakelt mee naar woensdagochtend 7.30 ipv donderdagochtend en de bbq bij Vera wordt naar een weekje later verzet.
Woensdag doet stefan de laatste inkopen en maakt de boot klaar, ik kom thuis, voeten onder tafel, lekkere chicken massala met de boys, de Q in en richting klein Willebroek.
We instaleren ons en de sluis kan schudden om half 9. Perfect timing. Stroom mee naar Antwerpen linker oever. Goed half 11 liggen we aangemeerd. Geen sinecure tegen stroom in. Maar we doen het. Ik ben kapot, al van half 6 uit de veren, we drinken er nog eentje, maar ik kruip er al snel in want morgen om 6 uur weer vertrekken.
De nacht valt wat tegen, veel beweging en stroming, maar ach ja. Hoort erbij. 6 uur wekker, uit de veren, losgooien en we varen nog even tegen stroom anders halen we het niet. Wel spannend hoor. Die kleine Sunstar door de haven van Antwerpen, tussen stoere sleepboten, grote binnenschepen en gigantische zeeschepen. Stefan leest de zeekaarten gelijk nen echte, want je vaart daar niet zo maar wat op los. Nee hoor dat is ook ne weg die je moet volgen alleen met andere tekens. Boeien en bakens en regels die je blijkbaar niet altijd volgt en zaken die je alleen kunt weten door ervaring. Eigenlijk zijn we heel de dag op het werk van Filip. Ik doe mijn best het een beetje te begrijpen, lukt een beetje. We ontbijten en genieten van de trip en het lekkere weer. Maar ik begin te knikkebollen en krijg toestemming van de kapitein een dutje te doen. Ik installeer mij met de nodige kussens en dekentjes op het achterdek en lang duurt het niet ..... boeken toe. Het is me gegund tot hij me wakker maakt want op de zandplaat zitten zeehonden. Dat wil je niet missen, wel een klein beetje te ver, maar daar brengt de verrekijker van ons vader soelaas. Zalig.
Rond 11.00 zijn we aan Terneuzen en stilletjes aan komen Vlissingen en breskens in zicht. Toch een heel avontuur op die grote schelde varen ipv op de kleine kanaaltjes en zelf grotere kanalen.
We worden verwacht in de Michiel de Ruyterjachthaven. We meren aan tussen de zeiljachten. Ook hier zijn we een buitenbeentje. De Tines en gevolg hebben ons onmiddellijk gespot en voor we het weten drinken we Cava op ons achterdek met bekende en onbekende vrouwen en kinderen. Sfeer en gezelligheid een 10. Het olijke gezelschap zakt af naar het strand en dan zalige rust. We eten een lekkere boterham. Ik doe mijn 2de dutje, blijkbaar heel moe, stefan regelt de formaliteiten met de havenmeester, leest en rust.
En dan worden we weer verwacht voor de volgende aperitief op het appartement. Weer vollen bak. De zus van Dimi met man en Schotse vriend. gezellig, druk, we praten chickenenglish, dimi luistert de boel op met muziek, we drinken gekoelde cava en warm bier en hebben het goed.
We gaan samen eten, op een terras waar we ons een knusse hoek creëren en waar het meisje dat ons bediend de sfeer nog meer bevestigd door haar oprechte glimlach en vrolijke service. Zowel de lady als men steak wordt gesmaakt en het wordt een superavond. Dimi verast ons nog en zijn ontroerende woorden maken hier en daar een traantje los. Het was er dan ook pal op. Elk van ons heeft op zijn manier best een hevige periode achter de rug, en is dankbaar dat we hier vandaag zitten en kunnen genieten van een mooie zomeravond in goed gezelschap.
De laatste drinken we aan boord. Allemaal binnen want net iets te fris op het achterdek. Met 8 kan dus binnen. Dat weten we onderussen ook.
Vrijdag is rustdag. Lekker uitslapen. Als we rustig wakker worden merken we onmiddellijk dat het vandaag een andere dag is. Veel wind en een pak frisser. We ontbijten op het achterdek, douchen en luieren. Rond de middag beslissen we Vlissingen te gaan verkennen.
We treķen eerst richting dijk. De dok waar de Pilotboten liggen. Best indrukwekkend. Ik krijg een beter beeld van wat Filip nu precies doet. We zien hoe een Pilot aan boord gaat, en hoe de grote schepen rakelings langs de kust varen. Met een beetje moeite en wat goede wil wilt kan je ze aanraken. We lopen een beetje verloren in Vlissingen. Nog een soldeke op de kop getikt en wat fruit gescoord. We kopen lekkere verse maatjes op de markt voor de lunch.
De foor is in gang en overal lawaai. Maar het lukt me toch een dutje te doen. En dan is het weeral tijd voor aperitief op het appartement. Michel komt op bezoek, kleurrijk figuur, boordevol sappige verhalen en een creatieve, humoristische fantasie. Zalig.
We dineren in de vlaamse societeit van de loodsen ofte de soos. Lekker met zicht op zee. We kopen nog 15 oliebollen opvde foor en drinken ne laatste op de sunstar en dan rustig afsluiten. Klasrmakrn om te slapen. Om 11.00 uur stopt de foor ..... of niet.
In ieder geval de Tines en Dimi (de skifriends van het 1ste uur) boeken 2 weken een appartement in Vlissingen aan het jachthaventje. De opportuniteit wordt snel duidelijk en we prikken een datum. Nu maar hopen op goed weer; vooral de wind zou ons de das om kunnen doen. Naarmate de datum nadert ziet het er steeds slechter uit. Windkracht 3 -4 en vanuit de zee. Daar is onze combicruiser niet tegen bestand. We zoeken naar plan B; andere route, met Red Beluga komen, vroeger of later vertrekken, ..... we moeten met vanalles rekening houden he. Vrijdag 14 is geen optie meer, maar donderdag 12 belooft een windstille mooie dag te worden. Een dag verlof aangevraagd en goedgekeurd, Katrien schakelt mee naar woensdagochtend 7.30 ipv donderdagochtend en de bbq bij Vera wordt naar een weekje later verzet.
Woensdag doet stefan de laatste inkopen en maakt de boot klaar, ik kom thuis, voeten onder tafel, lekkere chicken massala met de boys, de Q in en richting klein Willebroek.
We instaleren ons en de sluis kan schudden om half 9. Perfect timing. Stroom mee naar Antwerpen linker oever. Goed half 11 liggen we aangemeerd. Geen sinecure tegen stroom in. Maar we doen het. Ik ben kapot, al van half 6 uit de veren, we drinken er nog eentje, maar ik kruip er al snel in want morgen om 6 uur weer vertrekken.
De nacht valt wat tegen, veel beweging en stroming, maar ach ja. Hoort erbij. 6 uur wekker, uit de veren, losgooien en we varen nog even tegen stroom anders halen we het niet. Wel spannend hoor. Die kleine Sunstar door de haven van Antwerpen, tussen stoere sleepboten, grote binnenschepen en gigantische zeeschepen. Stefan leest de zeekaarten gelijk nen echte, want je vaart daar niet zo maar wat op los. Nee hoor dat is ook ne weg die je moet volgen alleen met andere tekens. Boeien en bakens en regels die je blijkbaar niet altijd volgt en zaken die je alleen kunt weten door ervaring. Eigenlijk zijn we heel de dag op het werk van Filip. Ik doe mijn best het een beetje te begrijpen, lukt een beetje. We ontbijten en genieten van de trip en het lekkere weer. Maar ik begin te knikkebollen en krijg toestemming van de kapitein een dutje te doen. Ik installeer mij met de nodige kussens en dekentjes op het achterdek en lang duurt het niet ..... boeken toe. Het is me gegund tot hij me wakker maakt want op de zandplaat zitten zeehonden. Dat wil je niet missen, wel een klein beetje te ver, maar daar brengt de verrekijker van ons vader soelaas. Zalig.
Rond 11.00 zijn we aan Terneuzen en stilletjes aan komen Vlissingen en breskens in zicht. Toch een heel avontuur op die grote schelde varen ipv op de kleine kanaaltjes en zelf grotere kanalen.
We worden verwacht in de Michiel de Ruyterjachthaven. We meren aan tussen de zeiljachten. Ook hier zijn we een buitenbeentje. De Tines en gevolg hebben ons onmiddellijk gespot en voor we het weten drinken we Cava op ons achterdek met bekende en onbekende vrouwen en kinderen. Sfeer en gezelligheid een 10. Het olijke gezelschap zakt af naar het strand en dan zalige rust. We eten een lekkere boterham. Ik doe mijn 2de dutje, blijkbaar heel moe, stefan regelt de formaliteiten met de havenmeester, leest en rust.
En dan worden we weer verwacht voor de volgende aperitief op het appartement. Weer vollen bak. De zus van Dimi met man en Schotse vriend. gezellig, druk, we praten chickenenglish, dimi luistert de boel op met muziek, we drinken gekoelde cava en warm bier en hebben het goed.
We gaan samen eten, op een terras waar we ons een knusse hoek creëren en waar het meisje dat ons bediend de sfeer nog meer bevestigd door haar oprechte glimlach en vrolijke service. Zowel de lady als men steak wordt gesmaakt en het wordt een superavond. Dimi verast ons nog en zijn ontroerende woorden maken hier en daar een traantje los. Het was er dan ook pal op. Elk van ons heeft op zijn manier best een hevige periode achter de rug, en is dankbaar dat we hier vandaag zitten en kunnen genieten van een mooie zomeravond in goed gezelschap.
De laatste drinken we aan boord. Allemaal binnen want net iets te fris op het achterdek. Met 8 kan dus binnen. Dat weten we onderussen ook.
Vrijdag is rustdag. Lekker uitslapen. Als we rustig wakker worden merken we onmiddellijk dat het vandaag een andere dag is. Veel wind en een pak frisser. We ontbijten op het achterdek, douchen en luieren. Rond de middag beslissen we Vlissingen te gaan verkennen.
We treķen eerst richting dijk. De dok waar de Pilotboten liggen. Best indrukwekkend. Ik krijg een beter beeld van wat Filip nu precies doet. We zien hoe een Pilot aan boord gaat, en hoe de grote schepen rakelings langs de kust varen. Met een beetje moeite en wat goede wil wilt kan je ze aanraken. We lopen een beetje verloren in Vlissingen. Nog een soldeke op de kop getikt en wat fruit gescoord. We kopen lekkere verse maatjes op de markt voor de lunch.
De foor is in gang en overal lawaai. Maar het lukt me toch een dutje te doen. En dan is het weeral tijd voor aperitief op het appartement. Michel komt op bezoek, kleurrijk figuur, boordevol sappige verhalen en een creatieve, humoristische fantasie. Zalig.
We dineren in de vlaamse societeit van de loodsen ofte de soos. Lekker met zicht op zee. We kopen nog 15 oliebollen opvde foor en drinken ne laatste op de sunstar en dan rustig afsluiten. Klasrmakrn om te slapen. Om 11.00 uur stopt de foor ..... of niet.
Zaterdag breekt aan. We staan rustig op lekker ontbijtje en voor ik goed en wel terug kom van het sanirair blok zit de Sunstar al goed vol. De Tines hebben het grote schoolreisgevoel en zijn niet te houden.
Geen erg, best leuk. Ik loop zelf, zoals meestal, als een kippetje zonder kop van voor naar achter en van links naar rechts terwijl Stefan zoals altijd naadloos de jachthaven uitmanoeuvreerd.
Op zee toch wel effe echte stress. Meer golven, meer wind en meer stroming dan verwacht. We worden van links naar rechts geslingerd. Er valt het een en t ander, toch nog een schuifke open en de brandblussers houden het niet. Was best een spannend moment, maar de sunstar houdt koers en Stefan het hoofd koel. Ik heb nog een kip zonder kop momentje maar de rust keert weer.
We gaan vrij vlotjes door de Buitenkeersluis en moeten dan wachten met een aantal anderen tot de blauwe golf van 10.42 uur dus drinken we een tas koffie. En voor we het weten start de golf. In kolonne vaar je het kanaal af en de bruggen openen stuk voor stuk. Het is mooi varen en echt genieten. Stefan sluit rustig achter aan, Dimi snapt er niks van want we zijn zeker sneller. Maar ach ja, hij doet dan maar waar hij best in is pakt zijn gitaar en luistert het moment op met muziek. Tine geniet op het voordek. En de andere Tine verdeelt haar tijd eerlijk vanachter en vanvoor.
We passeren Middelburg. De sluis van Veren ligt natuurlijk bomvol als we als laatste binnenvaren. Ni simpel, zo achter t hoekske. Maar Tine ziet het gebeuren en komt me te hulp met de stok en we liggen goed. Stefan snelt nog een sympathieke wehureneenbootmaarkennenernietsvanfamilie te hulp. Ik voel met de mama.
En dan komen we op het Veerse meer. Wat een drukte, boten, zeilers, enorm veel tsjalken en vooral geen overzicht. Ik snap het niet zo goed. Wat is hier nu leuk aan. Maar Stefan kent de weg, weg van de drukte en vanaf dan wordt het alsmaar beter. Dit is super, genieten, mooi, zen.
Geen erg, best leuk. Ik loop zelf, zoals meestal, als een kippetje zonder kop van voor naar achter en van links naar rechts terwijl Stefan zoals altijd naadloos de jachthaven uitmanoeuvreerd.
Op zee toch wel effe echte stress. Meer golven, meer wind en meer stroming dan verwacht. We worden van links naar rechts geslingerd. Er valt het een en t ander, toch nog een schuifke open en de brandblussers houden het niet. Was best een spannend moment, maar de sunstar houdt koers en Stefan het hoofd koel. Ik heb nog een kip zonder kop momentje maar de rust keert weer.
We gaan vrij vlotjes door de Buitenkeersluis en moeten dan wachten met een aantal anderen tot de blauwe golf van 10.42 uur dus drinken we een tas koffie. En voor we het weten start de golf. In kolonne vaar je het kanaal af en de bruggen openen stuk voor stuk. Het is mooi varen en echt genieten. Stefan sluit rustig achter aan, Dimi snapt er niks van want we zijn zeker sneller. Maar ach ja, hij doet dan maar waar hij best in is pakt zijn gitaar en luistert het moment op met muziek. Tine geniet op het voordek. En de andere Tine verdeelt haar tijd eerlijk vanachter en vanvoor.
We passeren Middelburg. De sluis van Veren ligt natuurlijk bomvol als we als laatste binnenvaren. Ni simpel, zo achter t hoekske. Maar Tine ziet het gebeuren en komt me te hulp met de stok en we liggen goed. Stefan snelt nog een sympathieke wehureneenbootmaarkennenernietsvanfamilie te hulp. Ik voel met de mama.
En dan komen we op het Veerse meer. Wat een drukte, boten, zeilers, enorm veel tsjalken en vooral geen overzicht. Ik snap het niet zo goed. Wat is hier nu leuk aan. Maar Stefan kent de weg, weg van de drukte en vanaf dan wordt het alsmaar beter. Dit is super, genieten, mooi, zen.
In de vroege namiddag meren we aan naast het aardbeieneiland. We instaleren ons in het gras, picknicken en hebben het moment van de weekend. Happy place. Hier kan je blijven. Maar dan wordt het toch stilletjesaan tijd om aan t zetten naar Wolphaartsdijk, t kan niet blijven duren. We zetten onze waardevolle cargo af aan de haven en weten dat het goed geweest is. Iedereen heeft genoten van de trip, het gezelschap en het onbezorgd samenzijn. Dat hebben we nu eens alle 5 dubbel en dik verdiend, elk op zijn manier.
Stefan en ik varen een stukje terug, we overnachren deze nacht aan een eilandje. Rust, geen kermis. T zal niet laat worden.
Morgen de oosterschelde op richting Wemeldinge. Kanaal richting Hansweert. Tij mee naar Klein Willebroek. Wordt nog een volle dag. Maar wat een fijn lang weekend.
