en voor het huis ook.
Er is alvast hard gewerkt. Thuis zijn de deuren en de plinten geschilderd, de poutrel is eindelijk uit het zicht, de blauwe band is geschilderd .... en het tafeltje van de Sunstar (dat nu dienst doet als bijzettafeltje) is wit . Eindelijk. Ik had het een beetje opgegeven maar het is in orde gekomen.
Terwijl Radio Nostalgie golden oldies loeit
 |
| Radio Nostalgie |
zijn er op de Sunstar eveneens grote werken aan de gang , ze is aan haar opmars bezig
Eerst in de grondverf, dan in de lak. Nadat Stefan mij wat ervaring heeft laten opdoen thuis (plinten, deuren, deurstijlen, blauwe lijn) is er voldoende vertrouwen en mag ik mijn schilderstalent als volleerde matroos ook loslaten met de lakverf op de Sunstar ; een hele eer. En het komt goed, de vervelende vliegjes nagelaten. Ze wordt zo wit dat het pijn doet aan je ogen.
De vensters staan er ondertussen ook in: hier mocht ik ook assisteren maar dat was niet zo simpel. Er zijn een aantal gaten in de boot (waar voorheen de ramen waren) en er zijn dus de nieuwe ramen, tussenstukjes, een soort lint uit piepschuim, roestvrijstalen plaatjes, rooten en dat moet allemaal samen goed komen. Stefan en ik gaan dat samen doen. Ik ben er volledig klaar voor. Hij legt het even uit, ik denk "het zal wel ??????"
 |
| een gat |
 |
| de stukjes voor de rootjes |
Het raam wordt voor het gat gehouden (hij buiten ik binnen), het wordt er door geramd en ik moet dan aan de andere kant die stukjes in het juiste (lees WELK?) rootje schuiven het stukjes roestvrij staal ertussen en aanvijzen. Ik snapte er geen bal van. Ergernis, ongeduld, net geen ... "you stupid women" maar toen ik hem uitlegde dat ik het echt niet zag maar wel zonder probleem een trui kan breien die past had hij het door. Hij heeft met dan ingezet op basis van de talenten die ik wel heb : een koevoet aangeven, iets vasthouden, borsteltje vegen, iets aanvijzen, koffie maken en op lange termijn denken. Voor mij is het ok zo ;-)
 |
| de venster staat erin |
Het is leuk vertoeven aan ons project, toch als het weer meezit, we hebben nu onze blokker stoel daar eten samen ne pistolet op de middag en drinken rap een koffietje, niet te lang uiteraard want er moet gewerkt worden.
 |
| Mooi |
